Formularz SEC 17-H
Co to jest formularz SEC 17-H?
Termin SEC Form 17-H odnosi się do formularza, który wszyscy maklerzy muszą złożyć w Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC). Formularz, zwany raportem oceny ryzyka dla brokerów-dealerów, składa się z sześciu stron, na których wymienione są czynności biznesowe brokera związane z jego profilem ryzyka. Ten formularz SEC wymaga, aby maklerzy-dealerzy złożyli formularz zgodnie z zasadami 17h-1T i regułą 17h-2T ustawy o papierach wartościowych i giełdach z 1934 r.
Kluczowe wnioski
- Niektórzy brokerzy-dealerzy muszą złożyć formularz SEC 17-H w Komisji Papierów Wartościowych i Giełd.
- Formularz wymaga od brokerów podania informacji finansowych o ich profilu ryzyka, w tym sprawozdań finansowych i informacji o wszelkich kwestiach prawnych, z którymi się borykają.
- Brokerzy-dealerzy muszą przekazywać informacje o działalności spółki dominującej, holdingu lub spółki zależnej, które mogą wpływać na jej warunki finansowe lub operacyjne.
- SEC przyjęła regułę i formularz 17-H po upadku Drexel Burnham Lambert i jego spółki holdingowej Drexel Burnham and Lambert Group.
Zrozumienie formularza SEC 17-H
Komisja Papierów Wartościowych i Giełd jest niezależną agencją federalną odpowiedzialną za ochronę inwestorów i zapewnienie uczciwości rynków amerykańskich. Agencja, która została utworzona w 1934 r., Promuje publiczne ujawnianie i nadzoruje przejęcia przedsiębiorstw w USA, jednocześnie chroniąc inwestorów przed manipulacjami na rynku i innymi rodzajami ryzyka.
Zasady 17h (17h-1T i 17h-2T) Ustawy o papierach wartościowych i giełdach z 1934 r., Które zostały przyjęte w 1992 r., Nakreśliły pewne wymagania dotyczące prowadzenia dokumentacji i sprawozdawczości dla niektórych brokerów-dealerów. W związku z tym Formularz 17-H wymaga od nich ujawnienia informacji dotyczących działalności określonych podmiotów powiązanych, które mogą mieć istotny wpływ na warunki finansowe i operacyjne brokera-dealera. Podmioty te obejmują macierzystych firm, holdingów i spółek zależnych.
Jak wspomniano powyżej, formularz składa się z sześciu stron i jest znany jako formularz raportu oceny ryzyka dla brokerów i dealerów. Wymagane są takie elementy, jak aktualny schemat organizacyjny spółki inwestycyjnej, kopie wszystkich zasad sprawozdania finansowe spółki.
SEC zmieniła wymagania dotyczące zgłoszenia do zasady 17h w czerwcu 2020 r., Zwiększając próg dla podmiotów raportujących. Ta zmiana zwolniła niektórych brokerów-dealerów, co według agencji zmniejszyłoby obciążenie dla mniejszych firm. Spółki, których kapitał waha się od 20 do 50 milionów dolarów, są obecnie wyłączone z tej reguły, pod warunkiem, że utrzymują łączne aktywa poniżej 1 miliarda dolarów.
Firmy maklerskie muszą spełnić określone wymagania, zanim będą mogły zarejestrować się w Urzędzie Regulacji Przemysłu Finansowego (FINRA), w tym licencjonowanie, zgodność i kształcenie ustawiczne.
Uwagi specjalne
Jedną z form ryzyka, które SEC ma na celu zidentyfikowanie, są manipulacje na rynku lub niewłaściwe postępowanie. Ten rodzaj ryzyka jest często niezwiązany z wartością projektów stanowiących podstawę inwestycji. Sytuacje te są raczej często motywowane konfliktami interesów i często występują w obecności asymetrycznych informacji między różnymi uczestnikami rynku – na przykład, gdy zarządzający funduszami hedgingowymi niewłaściwie wyceniają aktywa w celu zawyżenia lub wygładzenia swoich zwrotów lub gdy emitenci korporacyjni błędnie oceniają zyski lub w przypadkach, gdy brokerzy faworyzują niektórych inwestorów w stosunku do innych poprzez wybieranie (lub przydzielanie) im transakcji, które mogą pomijać istotne dane lub szerokie wskaźniki rynkowe.
Inny rodzaj oceny ryzyka polega na zrozumieniu i identyfikacji ogólnorynkowych lub systemowych ryzyk, które mogą wynikać ze skorelowanych działań wielu uczestników rynku. Ryzyka te mogą rozprzestrzeniać się na całym rynku lub jego segmencie, niekorzystnie wpływając na wiele podmiotów, w tym na te, które nie przyczyniły się do działalności, która spowodowała ryzyko ogólnorynkowe. Przykładem tego rodzaju ryzyka może być stosowanie pochodnych papierów wartościowych, takich jak transakcje zabezpieczenie może narazić klientów na ryzyko kontrahenta.
Zakłócając działalność rynkową, na której polegają inwestorzy, takie ryzyko zagraża dostępowi do kapitału wymaganego do finansowania wartościowych możliwości inwestycyjnych w gospodarce, a także jego kosztom. W ramach swojego programu oceny ryzyka SEC obecnie koncentruje się na 50-75 firmach rocznie – z około 275 17-H firm filtrujących – na osobiste wizyty kontrolne.
SEC opracowuje również rozszerzony proces przeglądu kryzysu finansowego w 2008 r.
Historia formularza SEC 17-H
SEC przyjęła zarówno regułę, jak i formularz 17-H po upadku Drexel Burnham Lambert i jego holdingu Drexel Burnham and Lambert Group, jednego z najbardziej spektakularnych przykładów wykorzystywania informacji poufnych w historii.
W 1990 roku Drexel miał już kłopoty z powodu wątpliwych praktyk handlu obligacjami o wysokiej rentowności, rozpowszechnionych przez Michaela Milkena i innych w latach 80. XX wieku, kiedy DBL przekazało spółce dominującej 220 milionów dolarów kapitału w formie pożyczki krótkoterminowej.
Ani SEC, ani nowojorska giełda papierów wartościowych (NYSE) nie zostały wówczas poinformowane o tym znaczącym transferze kapitału. W ciągu kilku tygodni Drexel i podmioty z nim stowarzyszone nie były w stanie wywiązać się ze swoich zobowiązań finansowych, w wyniku czego DBL ogłosił upadłość. Zatem zasada 17-H jest ważnym sposobem, w jaki SEC może monitorować organizacje papierów wartościowych w celu złagodzenia lub zapobieżenia potencjalnemu ryzyku i zagrożeniom, takim jak wspomniana powyżej śmierć Drexela.