Środki neutralne pod względem ryzyka

Jakie są środki neutralizacji ryzyka?

Miara neutralna dla ryzyka to miara prawdopodobieństwa wykorzystywana w finansach matematycznych do pomocy w wycenie instrumentów pochodnych i innych aktywów finansowych. Miary neutralności pod względem ryzyka dają inwestorom matematyczną interpretację ogólnej niechęci rynkowej do ryzyka w odniesieniu do danego składnika aktywów, którą należy wziąć pod uwagę w celu oszacowania prawidłowej ceny tego składnika aktywów.

Miara neutralna dla ryzyka jest również znana jako miara równowagi lub równoważna miara martyngału.

Wyjaśnienie środków neutralnych wobec ryzyka

Matematycy finansowi opracowali miary neutralne pod względem ryzyka w celu uwzględnienia problemu awersji do ryzyka na rynkach akcji, obligacji i instrumentów pochodnych. Współczesna teoria finansowa mówi, że bieżąca wartość składnika aktywów powinna być warta bieżącej wartości oczekiwanych przyszłych zwrotów z tego składnika aktywów. Ma to intuicyjny sens, ale jest jeden problem z tym sformułowaniem, a mianowicie, że inwestorzy są niechętni ryzyku lub bardziej boją się stracić pieniądze, niż chcieliby to zrobić. Ta tendencja często powoduje, że cena składnika aktywów jest nieco niższa od oczekiwanych przyszłych zwrotów z tego składnika aktywów. W rezultacie inwestorzy i naukowcy muszą dostosować się do tej awersji do ryzyka; Próbą tego są środki neutralne pod względem ryzyka.

Miary neutralności ryzyka i podstawowe twierdzenie o wycenie aktywów

Miarę neutralności ryzyka dla rynku można wyprowadzić przy użyciu założeń wynikających z fundamentalnego twierdzenia o wycenie aktywów, ramy w matematyce finansowej wykorzystywanej do badania rynków finansowych w świecie rzeczywistym.

W podstawowym twierdzeniu dotyczącym wyceny aktywów zakłada się, że nigdy nie ma możliwości arbitrażu lub inwestycji, która w sposób ciągły i niezawodny przynosi zyski bez ponoszenia przez inwestora kosztów początkowych. Doświadczenie mówi, że jest to całkiem dobre założenie dla modelu rzeczywistych rynków finansowych, chociaż z pewnością zdarzały się wyjątki w historii rynków. Fundamentalne twierdzenie dotyczące wyceny aktywów również zakłada, że ​​rynki są kompletne, co oznacza, że ​​rynki działają bez tarcia i że wszyscy aktorzy mają doskonałe informacje o tym, co kupują i sprzedają. Wreszcie zakłada, że ​​można ustalić cenę dla każdego zasobu. Założenia te są znacznie mniej uzasadnione, gdy myślimy o rynkach świata rzeczywistego, ale przy konstruowaniu jego modelu konieczne jest uproszczenie świata.

Jedynie przy spełnieniu tych założeń można obliczyć pojedynczą miarę neutralną dla ryzyka. Ponieważ założenie zawarte w fundamentalnym twierdzeniu wyceny aktywów zniekształca rzeczywiste warunki na rynku, ważne jest, aby nie polegać zbytnio na jednym wyliczeniu w wycenie aktywów w portfelu finansowym.