Rezerwa walutowa
Co to jest rezerwa walutowa?
Waluty rezerwowej jest walutą, która odbywa się w dużych ilościach przez rządy i inne instytucje w ramach swoich rezerw walutowych. Te waluty rezerwowe zwykle stają się międzynarodowymi mechanizmami cenowymi dla towarów będących przedmiotem obrotu na rynku światowym, takich jak ropa, gaz ziemny, złoto i srebro, powodując, że inne kraje utrzymują tę walutę, aby zapłacić za te towary. Obecnie dolar amerykański jest główną walutą rezerwową na świecie, utrzymywaną nie tylko przez banki amerykańskie, ale także przez inne kraje.
Kluczowe wnioski
- Rezerwy walutowe to waluty utrzymywane przez bank centralny innego kraju w celu promowania stabilności gospodarek bazowych i zapewnienia jednolitej podstawy międzynarodowej wymiany pieniędzy.
- Banki centralne zazwyczaj wybierają waluty stabilne, takie jak dolar amerykański, najpopularniejsza waluta rezerwowa na świecie. Na drugim miejscu pod względem popularności znajduje się euro.
- Oprócz posiadania walut obcych, banki centralne posiadają również złoto oraz specjalne prawa ciągnienia (SDR) Międzynarodowego Funduszu Walutowego, które są uznawane na arenie międzynarodowej za uniwersalne aktywa walutowe.
Zrozumieć rezerwę walutową
Rezerwy działają jak amortyzator przed czynnikami, które mogą negatywnie wpływać na kurs walutowy, więc krajowy bank centralny wykorzystuje swoje rezerwy walutowe, aby pomóc utrzymać stały kurs, kupując lub sprzedając w zależności od tego, w jakim kierunku chcą podążać ceny. Manipulowanie poziomami rezerw i dostosowywanie ich może umożliwić bankowi centralnemu zapobieganie niestabilnym wahaniom kursów walut poprzez wpływanie na kurs walutowy oraz zwiększanie popytu i wartości własnej waluty kraju.
Okresowo rada gubernatorów banku centralnego spotyka się i podejmuje decyzje w sprawie rezerw obowiązkowych w ramach polityki pieniężnej. Kwota, którą bank musi utrzymywać w rezerwie, waha się w zależności od stanu gospodarki i tego, co rada zarządzająca określa jako optymalny poziom.
Dolar amerykański jest najczęściej utrzymywaną rezerwą walutową, stanowiącą 57% z 11,83 bln USD wszystkich rezerw.
Przykłady walut rezerwowych
W przeszłości waluty rezerwowe pojawiały się de facto: były po prostu walutą należącą do najpotężniejszych krajów lub tych, które zdominowały handel. Porozumienie z Bretton Woods (patrz poniżej) zasadniczo wyznaczyło dolara amerykańskiego jako wiodącą na świecie rezerwę walutową w 1944 r. Ale są też inne popularne waluty utrzymywane w rezerwach.
Najbliższą oficjalną listą walut rezerwowych jest Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW), którego koszyk specjalnych praw ciągnienia (SDR) określa waluty, które kraje mogą otrzymać w ramach pożyczek MFW. euro, wprowadzony w 1999 roku, jest drugim najczęściej odbywają się walutą rezerwową. Inne w koszyku to jen japoński i funt brytyjski. Najnowszym dodatkiem, wprowadzonym w październiku 2016 r., Jest chiński juan lub renminbi.
Kraje takie jak Japonia i Chiny – które mają największe nadwyżki handlowe – mają również zwykle najwięcej rezerw walutowych, ponieważ dostarczając eksport, otrzymują dolary amerykańskie i inne waluty obce.
Amerykański system rezerw walutowych
W Stanach Zjednoczonych prawie wszystkie banki są częścią Systemu Rezerwy Federalnej i wymagane jest, aby pewien procent ich aktywów był zdeponowany w ich regionalnym Banku Rezerw Federalnych.
Te rezerwy obowiązkowe są ustanawiane przez Radę Gubernatorów Fed. Zmieniając wymagania, Fed może wpływać na podaż pieniądza. Rezerwy zapewniają również bankom bezpieczeństwo, zmniejszając ryzyko niewywiązania się z zobowiązań, zapewniając utrzymanie minimalnej kwoty środków fizycznych w swoich rezerwach. Zwiększa to zaufanie inwestorów i stabilizuje gospodarkę.
Dolar jako światowa waluta rezerwowa
W 1944 r., Podczas II wojny światowej, 44 narody spotkały się i zdecydowały o powiązaniu swoich walut z dolarem amerykańskim, przy czym Stany Zjednoczone były najsilniejszą potęgą wśród aliantów. W wyniku porozumienia z Bretton Woods dolar amerykański został oficjalnie ukoronowany jako światowa waluta rezerwowa, wspierana przez największe na świecie rezerwy złota. Zamiast utrzymywać zapasy złota, inne kraje gromadziły rezerwy w dolarach amerykańskich;Banki centralne utrzymywałyby stałe kursy wymiany między swoimi walutami a dolarem. Po zakończeniu wojny zrestrukturyzowane rządy byłych państw Osi również zgodziły się przeznaczyć dolary na swoje rezerwy walutowe.
Dolar amerykański spadł ze standardu złota w latach 70. XX wieku, co doprowadziło do współczesnych płynnych kursów wymiany. Pozostaje jednak światową walutą rezerwową i najbardziej wymienialną walutą w globalnym handlu i transakcjach, w dużej mierze w oparciu o wielkość i siłę gospodarki Stanów Zjednoczonych oraz dominację rynków finansowych Stanów Zjednoczonych.