Prawidło O
Co to jest przepis O?
Rozporządzenie O to rozporządzenie Rezerwy Federalnej, które nakłada limity i warunki dotyczące przedłużenia kredytu, jakie bank członkowski może zaoferować swoim członkom zarządu, głównym akcjonariuszom i dyrektorom. Rozporządzenie ma na celu uniemożliwienie dyrektorom banków, powiernikom, członkom zarządu lub głównym akcjonariuszom („insiderom”) korzystanie z korzystnych przedłużeń kredytu.
Kluczowe wnioski:
- Rozporządzenie O kontroluje przedłużenia kredytów, które banki członkowskie mogą zaoferować swoim „osobom posiadającym dostęp do informacji”.
- Przepis O wymaga, aby banki zgłaszały wszelkie rozszerzenia przekazane osobom posiadającym dostęp do informacji poufnych w ich kwartalnych raportach.
- Przepis O definiuje osoby mające dostęp do poufnych informacji bankowych jako dyrektorów lub powierników banku, dyrektorów wykonawczych lub głównych akcjonariuszy.
- Obowiązujące ograniczenia mają na celu uniemożliwienie pracownikom bankowym uzyskania korzystnych lub hojnych przedłużeń kredytu,
Przepis O wyjaśniony
Rozporządzenie O reguluje przedłużenia kredytu, które banki członkowskie mogą zaoferować osobom, które są uważane za „osoby mające dostęp do informacji poufnych” w odniesieniu do banku. Podczas gdy insiderom bankowym nie zabrania się zaciągania pożyczek w banku, z którym są zawodowo związani, prawo federalne dokładnie reguluje sposób, w jaki ten bank traktuje osobę mającą dostęp do informacji poufnych jako klienta. Oprócz ustanowienia ograniczeń dotyczących przedłużania kredytów dla osób z dostępem do informacji poufnych w bankach, rozporządzenie O wymaga, aby banki zgłaszały wszelkie przedłużenia udzielone osobom posiadającym dostęp do informacji poufnych w swoich kwartalnych raportach.
Rozporządzenie O podaje również jasną definicję insiderów bankowych, dzieląc ich na wiele szczebli stowarzyszenia podlegających różnym przepisom dotyczącym przedłużania kredytów. Osoby posiadające dostęp do informacji poufnych mogą być dyrektorami lub powiernikami banku, członkami zarządu (na przykład prezesem lub skarbnikiem) lub głównymi akcjonariuszami (osoby fizyczne, które posiadają lub w inny sposób kontrolują więcej niż 10% akcji instytucji znajdujących się w obrocie publicznym ).
Ogólnie rzecz biorąc, obowiązujące ograniczenia zostały opracowane w celu zapewnienia, że insiderom bankowym nie przyznaje się korzystniejszych lub hojniejszych przedłużeń kredytu niż bank zapewniłby osobom nieposiadającym informacji poufnych. Bank nie może udzielić przedłużenia kredytu, którego nie udzieliłby klientowi nieposiadającemu informacji poufnych, ani też nie może udzielić kredytu poza limity kredytowe określone prawem lub narzucone przez siebie. Jedynym wyjątkiem od tej reguły są pakiety wynagrodzeń zapewniane przez banki wszystkim pracownikom, w tym osobom nieposiadającym informacji poufnych. Na przykład, jeśli bank ma politykę rezygnacji z niektórych opłat za wnioski o kredyt hipoteczny dla pracowników nieposiadających informacji poufnych (takich jak kasjerzy), te same opłaty mogą zostać zniesione w przypadku prezesa banku, który byłby osobą posiadającą dostęp do informacji poufnych.
Wdrożenie i rozbudowa
Rozporządzenie O określa wymogi dotyczące sprawozdawczości zawarte w dwóch poprzednich ustawach finansowych: ustawie o regulacjach instytucji finansowych i kontroli stóp procentowych z 1978 r. (Pierwsza wersja rozporządzenia O została w pełni wdrożona do 1980 r.) Oraz w ustawie o instytucjach depozytowych z 1982 r.
Banki i inne instytucje pożyczkowe często są w stanie znaleźć wyjątki lub obejścia Regulaminu O, które w efekcie zapewniają preferencyjne traktowanie insiderów bez naruszania któregokolwiek z przepisów. Jeden z przepisów Dodda-Franka Wall Street Reform and Consumer Protection Act zawierał rozszerzoną definicję „przedłużenia kredytu” w celu rozszerzenia zakresu rozporządzenia O.
Specjalne uwagi dotyczące prawidła O
Niedawny wzrost inwestycji w fundusze inwestycyjne, fundusze typu ETF (ETF) i inne produkty inwestycyjne oparte na indeksach spowodował, że wiele firm zwraca większą uwagę na rozporządzenie O. Duże spółki zarządzające aktywami stają się głównymi udziałowcami poprzez „kompleksy funduszy, „organizacje inwestujące w fundusze. Kompleks, który nabywa 10% klasy papierów wartościowych z prawem głosu organizacji bankowej, jest uważany za „głównego akcjonariusza”.