Rurociąg
Co to jest rurociąg?
W finansach termin „potok” jest używany do opisania postępu w kierunku długoterminowego celu, który obejmuje szereg odrębnych etapów.
Na przykład firmy private equity (PE) będą używać terminu „plan przejęć” w odniesieniu do szeregu spółek, które oznaczyły jako potencjalne cele przejęć. Ten proces obejmowałby kilka etapów, takich jak badania branżowe, pozyskiwanie potencjalnych klientów, negocjacje, badanie due diligence i zamknięcie.
Innym zastosowaniem terminu rurociąg, choć mniej powszechnym, jest odnoszenie się do spółek, których głównym celem jest pełnienie funkcji kanału lub „rurociągu” w celu osiągnięcia określonych korzyści podatkowych.
Kluczowe wnioski
- W finansach termin „potok” jest używany do opisania postępu w kierunku długoterminowego celu, który obejmuje szereg odrębnych etapów.
- Różne organizacje przyjmują własne odmiany tego terminu, takie jak „lejek sprzedaży”, „plan działań badawczo-rozwojowych” i „plan przejęć”.
- Termin ten jest również używany w odniesieniu do spółek, które zostały tak skonstruowane, aby uniknąć podwójnego opodatkowania.
Jak działają rurociągi
Metafora potoku jest często używana do opisania postępu w szeregu etapów, których kulminacją jest cel długoterminowy. W wielu przypadkach fraza ta jest używana do opisania trwającego procesu. Na przykład w powyższym przykładzie planu przejęć firmy private equity sam proces może nigdy się nie skończyć, ponieważ nowe transakcje będą zawsze pojawiać się w rurociągu, gdy stare zostaną zakończone.
Pipeline odnosi się również do firm, które szukają korzyści podatkowych, zwanych „firmami rurociągowymi”. Zgodnie z teorią rurociągu, spółki, które przekazują wszystkie zyski swoim akcjonariuszom, nie powinny podlegać opodatkowaniu jak zwykłe spółki. Zamiast tego inwestorzy tej spółki powinni być opodatkowani jako osoby fizyczne, przy czym wypłaty z ich udziałów inwestycyjnych powinny być uwzględnione jako część ich dochodu.
Firmy, które stosują się do tego standardu, są często zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych w oparciu o założenie, że są w rzeczywistości rurociągiem inwestycyjnym, który przekazuje ich dochód bezpośrednio do inwestorów.
Zwolennicy tej struktury biznesowej argumentują, że opodatkowanie spółek rurociągowych w oparciu o ich dochody na poziomie korporacyjnym doprowadziłoby do podwójnego opodatkowania, ponieważ te same zyski zostałyby ostatecznie ponownie opodatkowane, gdy zostaną otrzymane jako dochód przez ich inwestorów. Przykłady firm, które często korzystają z tego traktowania podatkowego, obejmują fundusze wspólnego inwestowania, spółki komandytowe (LP) i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (LLC).
Przykład rurociągu
Bankierzy inwestycyjni mogą odnosić się do szeregu transakcji, obejmujących różne etapy, począwszy od zabezpieczania klientów, przeprowadzania subemisji i analizy due diligence, do uzyskania zgody organów regulacyjnych Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) oraz do sprzedaży klienta w ramach pierwszej oferty publicznej (IPO).
Podobnie banki mogą odnosić się do swoich planów obsługi nowych kredytów. W przypadku kredytów hipotecznych proces ten może obejmować inicjatywy marketingowe, takie jak wypełnianie oświadczeń w celu pozyskiwania nowych klientów, sprawdzanie zdolności kredytowej osób ubiegających się o pożyczkę oraz przetwarzanie dokumentów wymaganych do sfinalizowania pożyczki.