Ustawa o ochronie emerytalnej z 2006 r
Jaka była ustawa o ochronie emerytalnej z 2006 r?
Ustawa o ochronie emerytur z 2006 r. (PPA) wprowadziła istotne reformy doprzepisów i regulacji dotyczącychprogramów emerytalnych w USA. Podpisana przez prezydenta George’a W. Busha 17 sierpnia 2006 r. Umowa PPA miała na celu ochronę kont emerytalnych i pociąganie do odpowiedzialności firm, które niedofinansowały istniejące konta emerytalne.
Ustawa wprowadziła również pewne przepisy emerytalne z ustawy o wzroście gospodarczym i ulgach podatkowych z 2001 r. (EGTRRA) na stałe, w tym podwyższone limity składek na indywidualne konto emerytalne (IRA) oraz podwyższone limity składek na odroczenie wynagrodzenia do 401 (k). Próbowano również wzmocnić ogólny system emerytalny i zmniejszyć zależność od federalnego systemu emerytalnego i Korporacji Gwarancji Świadczeń Emerytalnych.
Kluczowe wnioski
- Ustawa o ochronie emerytur miała na celu ochronę kont emerytalnych i pociąganie do odpowiedzialności firm, które niedofinansowały istniejące konta emerytalne.
- Ustawodawstwo ułatwia zapisywanie pracowników do ich planu 401 (k).
- Ustawa wprowadziła również stałe przepisy emerytalne wynikające z ustawy o wzroście gospodarczym i ulgach podatkowych z 2001 r., W tym podwyższone limity składek na indywidualne konto emerytalne (IRA) oraz podwyższone limity składek na odroczenie wynagrodzenia do 401 (k).
Zrozumienie ustawy o ochronie emerytalnej z 2006 r
Ustawa o ochronie emerytur z 2006 r. Była sposobem rządu federalnego na zamknięcie luk, które pozwoliły firmom wpłacającym do Korporacji Gwarancji Świadczeń Emerytalnych na obcięcie funduszy emerytalnych. Te luki stwarzały problemy dla milionów pracowników w USA, którzy uczestniczą w programach określonych świadczeń i emerytur w sektorze prywatnym.
Próbując zaoszczędzić pieniądze, niektórzy pracodawcy znaleźli sposoby na obcięcie funduszy na plany emerytalne i pominięcie płatności. Inni zdecydowali się całkowicie zakończyć plany, tworząc większe zobowiązanie dla PBGC. Aby zlikwidować luki, które umożliwiły organizacjom pominięcie płatności, umowa PPA wymaga teraz od winnych niedofinansowania płacenia wyższych składek.
Ustawa o ochronie emerytalnej z 2006 r. Przyniosła największe zmiany w programach emerytalnych od czasu wprowadzenia ustawy o zabezpieczeniu dochodów emerytalnych pracowników z 1974 r. (ERISA). Ustawa dotyczyła również szeregu innych instrumentów inwestycji emerytalnych; w szczególności pracownicy, którym przysługują świadczenia 401 (k), również otrzymali szereg świadczeń z tytułu uchwalenia ustawy.
Uwagi specjalne
401 (k) Plany
Ustawodawstwo wymaga, aby wszyscy pracownicy byli automatycznie zapisywani do planu 401 (k), gdy zostanie im zaoferowany. Ustawodawcy szukali możliwości automatycznej rejestracji, aby pomóc tym, którzy mogą nie być zaznajomieni z opcjami emerytalnymi, w gromadzeniu oszczędności emerytalnych. Ponadto zmiana zachęciła pracodawców do szkolenia pracowników w zakresie inwestowania i przygotowania do emerytury.
Wielu postrzegało uchwalenie prawa jako krok naprzód w dziedzinie finansów behawioralnych. Badania finansów behawioralnych pokazują, że automatyczna rejestracja i edukacja inwestorów powodują, że pracownicy zwracają większą uwagę na swoje planowanie finansowe niż w przypadku samodzielnego poruszania się po tym procesie.
Prawo nie tylko chroniło plany emerytalne, ale także „ bezpieczna przystań” iprzepisy dotyczące automatycznych zapisów zapewniły korzyści firmom.