Zrezygnuj z prawa
Co to jest prawo do rezygnacji
Prawo do rezygnacji ogólnie opisuje zdolność strony do wykluczenia się z określonych elementów lub zmian w umowie prawnej. W finansach to prawo najczęściej dotyczy udostępniania prywatnych informacji między instytucjami finansowymi.
PRZEŁAMANIE Zrezygnuj z prawa
Prawo do rezygnacji daje stronie umowy swobodę uznania w odniesieniu do niektórych praktyk, które mimo że są zgodne z prawem, wymagają od firm uzyskania zgody przed podjęciem działań. W przypadku gdy istnieje prawo, strony mogą powiadomić, że nie chcą przestrzegać warunków objętych tym prawem, a kontrahent musi przestrzegać tych warunków. Na przykład prawo federalne Stanów Zjednoczonych wymaga, aby różne podmioty finansowe, w tym firmy obsługujące karty kredytowe, brokerzy i dealerzy, umożliwiały klientom rezygnację z wszelkich zasad, które obejmują udostępnianie niepublicznych informacji o klientach stronom trzecim.
Stworzenie praw do rezygnacji dla klientów i inwestorów kart kredytowych służy jako środek ochrony konsumentów. Charakter ich działalności wymaga od instytucji finansowych gromadzenia informacji o klientach, które w innym przypadku nie istniałyby w domenie publicznej. Wiele instytucji finansowych rutynowo przekazuje informacje o klientach podmiotom stowarzyszonym w celach marketingowych, ponieważ posiadane przez nie niepubliczne informacje ułatwiają dotarcie do potencjalnych nowych klientów. Zasady rządzące prawami do rezygnacji zazwyczaj wymagają, aby wydawcy kart przedstawili klientom odpowiednie ujawnienia opisujące ich praktyki w zakresie wymiany informacji i zaoferowali klientom możliwość zakazania instytucjom wykorzystywania ich informacji w ten sposób.
Prawa do rezygnacji zgodnie z ustawą Fair Credit Reporting Act i Gramm-Leach Bliley Act
Ustawa o uczciwych i dokładnych transakcjach kredytowych (FACTA) z 2003 r. Zmieniła ustawę o uczciwej sprawozdawczości kredytowej (FCRA), wprowadzając prawo rezygnacji dla konsumentów, których celem jest otrzymywanie materiałów marketingowych na podstawie informacji o kwalifikowalności dostarczonych przez podmiot stowarzyszony firmy. Przepisy nakładają na firmy obowiązek zapewnienia konsumentom odpowiedniego ujawnienia umów marketingowych, które obejmują wymianę informacji o klientach. Firmy muszą również zapewnić konsumentom rozsądną możliwość rezygnacji z udziału w tych programach. Ustawodawstwo zawiera przykłady rozsądnych możliwości, w tym powiadomienia o rezygnacji, które towarzyszą wysyłkom, zawiadomieniom elektronicznym lub powiadomieniom przekazywanym w czasie transakcji lub wraz z okresowo publikowaną polityką prywatności.
Ustawa Gramm-Leach Bliley Act (GLBA) rozszerzyła rodzaje firm świadczących usługi finansowe, które są zobowiązane do zapewnienia konsumentom prawa do rezygnacji, i dodatkowo ograniczyła rodzaje informacji, które te podmioty mogą udostępniać niepowiązanym stronom trzecim. Federalna Komisja Handlu (FTC) przyjęła swoją zasadę prywatności finansowej zgodnie z GLBA w 16 CFR część 313, która obejmuje wszystkie instytucje finansowe w rozumieniu ustawy o spółkach holdingowych banków. US Securities and Exchange Commission (SEC) przyjęła zasady dotyczące prywatności konsumentów oraz opt out w przepisach prawa SP i S-AM, które obejmują wszystkie doradców inwestycyjnych, agentów transferowych, maklerów, dealerów i firm inwestycyjnych zarejestrowanych w agencji.5