Jak operacje otwartego rynku wpływają na podaż pieniądza w USA?

Rezerwa Federalna Stanów Zjednoczonych prowadzi operacje otwartego rynku – kupowanie lub sprzedawanie obligacji i innych papierów wartościowych w celu kontrolowania podaży pieniądza. Dzięki tym transakcjom Fed może zwiększyć lub zmniejszyć ilość pieniędzy w systemie bankowym i obniżyć lub podwyższyć krótkoterminowe stopy procentowe, w zależności od celów swojej polityki pieniężnej.

Znaczenie operacji otwartego rynku

Operacje otwartego rynku to jedno z trzech kluczowych narzędzi, których używa Fed do osiągnięcia swoich celów politycznych, i prawdopodobnie najpotężniejsze i najczęściej używane. (Pozostałe dwa narzędzia to wskaźniki rezerw obowiązkowych banków oraz warunki udzielania pożyczek bankowych w ramach okna dyskontowego Fed).

Operacje otwartego rynku, prowadzone przez stanowisko handlowe w oddziale Fed w Nowym Jorku, pozwalają Fed na wpływanie na podaż rezerw w systemie bankowym. Proces ten następnie wpływa na stopy procentowe, skłonność banków do udzielania pożyczek oraz skłonność konsumentów i przedsiębiorstw do pożyczania i inwestowania.

Rola Federalnego Komitetu Otwartego Rynku

Federalny Komitet Otwartego Rynku (FOMC) ustala politykę pieniężną w Stanach Zjednoczonych z podwójnym mandatem polegającym na osiągnięciu pełnego zatrudnienia i kontrolowaniu inflacji. Komitet zbiera się osiem razy w roku, aby ustalić politykę, zasadniczo określając, czy zwiększyć, czy zmniejszyć podaż pieniądza w gospodarce. Następnie dział handlowy New York Fed prowadzi swoje operacje rynkowe w celu osiągnięcia tej polityki, kupując lub sprzedając papiery wartościowe w operacjach otwartego rynku.

Zwiększanie podaży pieniądza w celu pobudzenia wzrostu gospodarczego

Podczas recesji lub spowolnienia gospodarczego Fed będzie dążył do zwiększenia podaży pieniądza w gospodarce, mając na celu obniżenie stopy funduszy federalnych – stopy, po której banki pożyczają sobie wzajemnie z dnia na dzień.

W tym celu dział handlowy Fed będzie kupował obligacje od banków i innych instytucji finansowych i wpłacał płatność na rachunki kupujących. Zwiększa to ilość pieniędzy, które banki i instytucje finansowe mają pod ręką, a banki mogą wykorzystywać te fundusze do udzielania pożyczek. Mając do dyspozycji więcej pieniędzy, banki obniżą stopy procentowe, aby zachęcić konsumentów i przedsiębiorstwa do pożyczania i inwestowania, stymulując tym samym gospodarkę i zatrudnienie.

Kurcząca się polityka pieniężna

Fed podejmie odwrotny proces, gdy gospodarka się przegrzewa, a inflacja zbliża się do granicy jej strefy komfortu. Kiedy Fed sprzedaje bankom obligacje, zabiera pieniądze z systemu finansowego, zmniejszając podaż pieniądza.

Spowoduje to wzrost stóp procentowych, zniechęcając osoby fizyczne i przedsiębiorstwa do zaciągania pożyczek i inwestowania, jednocześnie zachęcając je do inwestowania w mniej produktywne inwestycje, takie jak oprocentowane rachunki oszczędnościowe i certyfikaty depozytowe. Skutkuje to spowolnieniem inflacji i wzrostem gospodarczym.

Operacje na otwartym rynku i luzowanie ilościowe

Operacje otwartego rynku Fed były w dużej mierze niejasne dla opinii publicznej aż dohistorycznie niskim poziomie : od 0% do 0,25%. Pod koniec tego okresu aktywa Fed osiągnęły 4,5 bln USD – pięć razy więcej niż przed kryzysem.

Ten program zakupu aktywów był powszechnie znany jako „ luzowanie ilościowe ”.

Podsumowanie

Niezależnie od tego, czy Fed chce pobudzić, czy schłodzić wzrost gospodarczy, jednym z jego najważniejszych narzędzi są operacje otwartego rynku. Kupowanie lub sprzedawanie papierów wartościowych przez Fed wywołuje skutki uboczne w postaci podaży pieniądza, stóp procentowych, wzrostu gospodarczego i zatrudnienia.