Rabat za pierwotną emisję (OID)

Co to jest zniżka za oryginalne wydanie (OID)?

Dyskonto z tytułu pierwotnej emisji (OID) to dyskonto ceny od wartości nominalnej obligacji w momencie pierwszej emisji obligacji lub innego instrumentu dłużnego. Obligacje mogą być emitowane po cenie niższej niż ich wartość nominalna – nazywanej dyskontem. OID to kwota dyskonta lub różnica między pierwotną wartością nominalną a ceną zapłaconą za obligację.

Oryginalne rabaty emisyjne są wykorzystywane przez emitentów obligacji, aby zachęcić kupujących do zakupu ich obligacji, tak aby emitenci mogli pozyskać fundusze na swoją działalność. Wiele obligacji zerokuponowych wykorzystuje duże OID, aby zachęcić kupujących do swoich produktów.

Jak działa zniżka za oryginalne wydanie (OID)

Po zakupie emitent obligacji zwykle płaci posiadaczowi obligacji stopę procentową zwaną  kuponem, podczas gdy inwestor posiada obligację. Obligatariusz okresowo otrzymuje odsetki w oparciu o stopę procentową obligacji. Kiedy obligacja osiągnie termin wykupu, inwestor otrzyma zwrot wartości nominalnej zapłaconej za obligację.

Jednak niektóre obligacje są sprzedawane po cenie niższej niż nominalna lub nominalna wartość banknotu. OID to różnica między ceną zapłaconą za obligację a jej wartością nominalną. OID można uznać za odsetki, ponieważ kupującemu płaci się wartość nominalną obligacji w terminie wykupu, mimo że cena zakupu była niższa od wartości nominalnej.

Na przykład, powiedzmy, że obligacja ma wartość nominalną 100 USD, co oznacza, że ​​inwestor otrzymałby 100 USD zwrócone w terminie zapadalności. Jeśli inwestor kupi obligację za 95 USD i otrzyma 100 USD w terminie zapadalności, OID wynosi 5 USD, co stanowi zwrot z inwestycji.

W przeciwieństwie do tradycyjnych obligacji zysk z OID jest realizowany w terminie zapadalności, gdy inwestor otrzyma zwrot wartości nominalnej kapitału. Innymi słowy, OID jest wypłacany jako łączna kwota w terminie zapadalności, wraz z pierwotnie zainwestowaną kwotą.

OID i stopy procentowe

Firma może mieć obligację, która jest sprzedawana z dyskontem w stosunku do jej wartości nominalnej, a jednocześnie płaci okresowe odsetki. Jednak kwota OID ma tendencję do odwrotnej korelacji ze stopą procentową obligacji. Innymi słowy, im większy dyskonto, tym niższy kupon oferowany na obligacji.

Przyczyną negatywnej korelacji jest to, że firmy mogą emitować obligacje z dyskontem w stosunku do ich wartości nominalnej, więc firma nie musi płacić inwestorom regularnego i ciągłego wyższego oprocentowania. Chociaż odsetki uzyskane z obligacji to dochód dla inwestorów, dla firm są to koszt.

I odwrotnie, im wyższa stopa oprocentowania obligacji, tym mniej prawdopodobne jest, że zostanie ona sprzedana z dyskontem, a jej wartość OID, jeśli w ogóle, będzie mniejsza. Jeśli oprocentowanie obligacji jest atrakcyjne dla inwestorów, prawdopodobnie będzie wielu kupujących i popyt na obligację, więc jest mało prawdopodobne, że będzie ona sprzedawana z dużym dyskontem.

Inwestorzy powinni zrozumieć, że tylko dlatego, że kupują obligację z dyskontem, nie oznacza to, że jest to okazja. Zwrot uzyskany za OID może być niższy niż stopa procentowa oferowana w przypadku tradycyjnej obligacji o stałym oprocentowaniu. Porównanie jest ważne, ponieważ pierwotna zniżka emisyjna plus suma regularnych płatności kuponowych musi być wyższa niż w przypadku alternatywnych produktów o stałej stopie, aby była to okazja.

Rabaty z tytułu pierwotnej emisji i obligacje zerokuponowe

Obligacje z najwyższymi rabatami przy pierwotnej emisji to zazwyczaj obligacje zerokuponowe. Jak sama nazwa wskazuje, te instrumenty dłużne nie są opłacane kuponowymi odsetkami. Bez tego, aby zachęcić kupujących, muszą oferować większe rabaty w porównaniu z obligacjami, które płacą odsetki i są sprzedawane po wartości nominalnej. Jedynym sposobem uzyskania przez inwestorów dochodu z obligacji zerokuponowych jest różnica między ceną zakupu obligacji a jej wartością nominalną w momencie wykupu.

Obligacje zerokuponowe oszczędzają koszty odsetek dla emitenta kosztem niższej początkowej ceny sprzedaży. Po zapadalności obligacji są one wykupywane za pełną wartość nominalną.

Ponieważ nie płacą kuponu, na obligacje zerokuponowe nie mają wpływu wahania stóp procentowych. Zazwyczaj, jeśli stopy procentowe znacznie wzrosną, istniejące obligacje o stałym oprocentowaniu stają się mniej atrakcyjne, a ich ceny spadają, gdy inwestorzy sprzedają je w innym miejscu za obligacje o wyższym oprocentowaniu. I odwrotnie, jeśli stopy procentowe znacznie spadną, istniejące obligacje o stałym oprocentowaniu stają się bardziej atrakcyjne, a ich ceny rosną, gdy inwestorzy spieszą się z ich zakupem.

Bez wpływu zmian rynkowych stóp procentowych niektórzy uważają te inwestycje za mało ryzykowne. Jednak obligacje zerokuponowe generalnie nie są tak płynne, więc kupujący i sprzedający będą ograniczeni na rynku wtórnym obligacji.

Rabaty za pierwotną emisję i ryzyko niewykonania zobowiązania

Podobnie jak w przypadku sprzedaży swetra z rabatem pod kątem wad, taką samą ostrożność należy zachować w przypadku obligacji OID. Ten, który oferuje duży OID, może sprzedawać z dyskontem, ponieważ emitent obligacji znajduje się w trudnej sytuacji finansowej. Ponadto sprzedaż obligacji z dyskontem może oznaczać, że z jakiegoś powodu brakuje inwestorów chętnych do jej zakupu. Można spodziewać się, że firma może nie spłacić obligacji. W przypadku niewywiązania się ze zobowiązań emitent nie może już płacić odsetek ani spłacać kwoty głównej, którą pierwotnie zainwestowali posiadacze obligacji.

W przypadku niewypłacalności obligacji korporacyjnych inwestorzy mają niewielkie możliwości regresu. Chociaż obligatariusze otrzymują wypłatę przed zwykłymi akcjonariuszami w przypadku upadłości spółki, nie ma gwarancji, że inwestor otrzyma zwrot pełnej kwoty ich inwestycji, jeśli w ogóle.

Chociaż inwestorzy otrzymują pewną rekompensatę za swoje ryzyko, będąc w stanie kupić obligację po obniżonej cenie, powinni ostrożnie rozważyć ryzyko w stosunku do korzyści.

Plusy

• Inwestorzy płacą mniej niż wartość nominalna obligacji OID.
• Obligacje zerokuponowe wykorzystują duże OID, aby zachęcić inwestorów.
• Wahania stóp procentowych mają mniejszy wpływ na obligacje OID.

Cons

• Obligacje zdyskontowane mogą wskazywać, że emitent ma trudności finansowe.
• OID może nie kompensować stawek oferowanych przez tradycyjne obligacje o stałym oprocentowaniu.
• Inwestorzy mogą zostać obciążeni rocznym zobowiązaniem podatkowym przed terminem wykupu obligacji.

Zniżki za pierwotną emisję i zobowiązania podatkowe

Inwestorzy powinni skontaktować się z doradcą podatkowym lub zapoznać się z kodeksem podatkowym IRS przed zainwestowaniem w obligacje, które są uznawane za rabaty z tytułu pierwotnej emisji. Jest prawdopodobne, że różnica między zdyskontowaną ceną zakupu a wartością nominalną będzie podlegała opodatkowaniu. Jednak inwestorzy mogą być zmuszeni do zadeklarowania części dochodu uzyskanego każdego roku, w którym posiadają obligację, nawet jeśli nie otrzymali kwoty nominalnej w terminie zapadalności.

Prawdziwy przykład rabatu za oryginalną emisję

Na przykład w 2019 roku KushCo Holdings Inc. (KSHB) sprzedał lub wprowadził na giełdę niezabezpieczony uprzywilejowany weksel za ponad 21,3 mln USD. Ten 18-miesięczny banknot został wyemitowany jako pierwotna zniżka emisyjna, zgodnie z oświadczeniem firmy w komunikacie prasowym: „Obligacja jest emitowana z pierwotnym dyskontem emisyjnym i nie będzie podlegać dodatkowym oprocentowaniu”.

Emisja została złożona w prywatnej firmie oferującej ofertę niepubliczną i nie została zarejestrowana zgodnie z amerykańską ustawą o papierach wartościowych i jako taka nie może być sprzedawana w Stanach Zjednoczonych. Akcje spółki są obecnie przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym.