Zasób nierentowny

Co to jest nierentowny zasób?

Niespłacalny składnik aktywów (NPA) to instrument dłużny, w przypadku którego pożyczkobiorca nie dokonał wcześniej uzgodnionych spłat odsetek i kapitału wyznaczonemu pożyczkodawcy przez dłuższy okres. Niespłacalny składnik aktywów nie przynosi zatem pożyczkodawcy żadnego dochodu w postaci płatności odsetek.

USUWANIE Niesprawnych aktywów

Na przykład kredyt hipoteczny, którego dotyczy spłata, zostałby uznany za niespłacony. Po dłuższym okresie braku spłaty pożyczkodawca zmusi pożyczkobiorcę do upłynnienia wszelkich aktywów, które zostały zastawione w ramach umowy długu. Jeśli żadne aktywa nie zostały zastawione, pożyczkodawca może odpisać ten składnik aktywów jako nieściągalny dług, a następnie sprzedać go z dyskontem do agencji windykacyjnej.

Banki zazwyczaj klasyfikują kredyty jako niespłacane po 90 dniach od niespłacenia odsetek lub kapitału, co może wystąpić w okresie kredytowania lub w przypadku niespłacenia kwoty głównej wymagalnej w terminie zapadalności. Na przykład, jeśli firma posiadająca pożyczkę w wysokości 10 mln USD i spłacane tylko odsetki w wysokości 50 000 USD miesięcznie nie dokona płatności przez trzy kolejne miesiące, pożyczkodawca może być zobowiązany do zaklasyfikowania pożyczki jako niespłacającej się, aby spełnić wymogi regulacyjne. Pożyczkę można również zakwalifikować jako niespłacaną, jeśli firma dokonuje wszystkich płatności odsetek, ale nie może spłacić kwoty głównej w terminie zapadalności.

Skutki NPA

Uwzględnienie w bilansie aktywów niespłacanych, zwanych również pożyczkami niespłacanymi, nakłada na pożyczkodawców trzy różne obciążenia. Brak spłaty odsetek lub kwoty głównej zmniejsza przepływy pieniężne pożyczkodawcy, co może zakłócić budżet i zmniejszyć zyski. Rezerwy na straty kredytowe, które są rezerwowane na pokrycie potencjalnych strat, zmniejszają kapitał dostępny na udzielenie kolejnych pożyczek. Po ustaleniu faktycznych strat z tytułu niespłaconych pożyczek odpisuje się je w ciężar zysków.

Odzyskiwanie strat

Pożyczkodawcy mają zazwyczaj cztery możliwości odzyskania części lub całości strat wynikających z nierentownych aktywów.

Gdy firmy walczą z obsługą zadłużenia, pożyczkodawcy mogą podjąć proaktywne kroki w celu restrukturyzacji pożyczek, aby utrzymać przepływy pieniężne i uniknąć klasyfikowania pożyczek jako niespłacalnych. Jeżeli pożyczki, których dotyczy spłata, są zabezpieczone aktywami pożyczkobiorców, pożyczkodawcy mogą przejąć zabezpieczenie i sprzedać je w celu pokrycia strat w wysokości odpowiadającej jego wartości rynkowej.

Pożyczkodawcy mogą również zamienić złe pożyczki na kapitał, który może wzrosnąć do punktu pełnego odzyskania kapitału utraconego w niespłaconej pożyczce. Kiedy obligacje są konwertowane na nowe udziały kapitałowe, wartość pierwotnych udziałów jest zwykle tracona. W ostateczności banki mogą sprzedawać złe długi z dużymi rabatami firmom specjalizującym się w windykacji kredytów. Pożyczkodawcy zazwyczaj sprzedają niespłacone pożyczki, które nie są zabezpieczone lub gdy inne sposoby odzyskania strat nie są efektywne kosztowo.