Aktywa zagrożone (NPA)
Co to jest nierentowny składnik aktywów (NPA)?
Niespłacalnego składnik (NPA), odnosi się do klasyfikacji na pożyczki lub postępu które zalega lub z dołu. Pożyczka jest zalegająca w spłacie, gdy spłata kwoty głównej lub odsetek jest opóźniona lub nie została spłacona. Pożyczka jest niespłacana, gdy pożyczkodawca uważa, że umowa pożyczki jest zerwana, a dłużnik nie jest w stanie wywiązać się ze swoich zobowiązań.
Kluczowe wnioski
- Aktywa niespłacane (NPA) są rejestrowane w bilansie banku po dłuższym okresie braku spłaty przez pożyczkobiorcę.
- Umowy NPA nakładają ciężar finansowy na pożyczkodawcę; znaczna liczba NPA w pewnym okresie może wskazywać organom regulacyjnym, że kondycja finansowa banku jest zagrożona.
- Umowy NPA można sklasyfikować jako aktywa poniżej standardu, aktywa wątpliwe lub aktywa powodujące stratę, w zależności od czasu przeterminowania i prawdopodobieństwa spłaty.
- Pożyczkodawcy mają możliwość odzyskania swoich strat, w tym przejęcia jakiegokolwiek zabezpieczenia lub sprzedaży pożyczki ze znaczną zniżką do agencji windykacyjnej.
Jak działają aktywa nierentowne (NPA)
Aktywa niespłacane są wymienione w bilansie banku lub innej instytucji finansowej. Po dłuższym okresie braku spłaty pożyczkodawca zmusi pożyczkobiorcę do upłynnienia wszelkich aktywów, które zostały zastawione w ramach umowy długu. Jeśli żadne aktywa nie zostały zastawione, pożyczkodawca może odpisać ten składnik aktywów jako nieściągalny dług, a następnie sprzedać go z dyskontem firmie windykacyjnej.
W większości przypadków dług jest klasyfikowany jako niespłacony, gdy spłata pożyczki nie została spłacona przez okres 90 dni. Chociaż standardem jest 90 dni, okres, który upłynął, może być krótszy lub dłuższy w zależności od warunków każdej pożyczki. Pożyczkę można zaklasyfikować jako aktywa niespłacane w dowolnym momencie w trakcie jej trwania lub w terminie zapadalności.
Na przykład załóżmy, że firma, która ma pożyczkę w wysokości 10 milionów dolarów i spłacane tylko odsetki w wysokości 50 000 dolarów miesięcznie, nie dokonuje płatności przez trzy kolejne miesiące. Pożyczkodawca może być zobowiązany do sklasyfikowania pożyczki jako niespłacającej się, aby spełnić wymogi regulacyjne. Alternatywnie, pożyczkę można również sklasyfikować jako niespłacaną, jeżeli firma dokonuje wszystkich płatności odsetek, ale nie może spłacić kwoty głównej w terminie zapadalności.
Ujęcie w bilansie aktywów niespłacanych, zwanych również pożyczkami niespłacanymi, stanowi istotne obciążenie dla pożyczkodawcy. Brak spłaty odsetek lub kwoty głównej zmniejsza przepływy pieniężne pożyczkodawcy, co może zakłócić budżet i zmniejszyć zyski. Rezerwy na straty kredytowe, które są rezerwowane na pokrycie potencjalnych strat, zmniejszają kapitał dostępny na udzielenie kolejnych pożyczek innym pożyczkobiorcom. Po ustaleniu faktycznych strat z tytułu niespłaconych pożyczek odpisuje się je w ciężar zysków. Pokazywanie znacznej ilości NPA w bilansie przez pewien okres czasu jest dla organów regulacyjnych wskazówką, że kondycja finansowa banku jest zagrożona.
Rodzaje aktywów zagrożonych (NPA)
Chociaż najbardziej powszechnymi aktywami niespłacanymi są pożyczki terminowe, istnieją również inne rodzaje aktywów niespłacanych.
- Konta debetu i kredytu gotówkowego (OD / CC) nieczynne przez ponad 90 dni
- Zaliczki rolne, których odsetki lub rata główna pozostają zaległe przez dwa sezony upraw / zbiorów w przypadku upraw krótkotrwałych lub zaległe jeden sezon w przypadku upraw długotrwałych
- Oczekiwana płatność na innym typie konta jest przeterminowana ponad 90 dni
Rejestrowanie aktywów zagrożonych (NPA)
Banki są zobowiązane do klasyfikowania aktywów nierentownych do jednej z trzech kategorii w zależności od tego, jak długo dany składnik aktywów był zagrożony: aktywa poniżej standardu, aktywa wątpliwe i aktywa powodujące straty.
Aktywa poniżej standardu to aktywa zaklasyfikowane jako aktywa objęte nieobsługiwaniem umów na okres krótszy niż 12 miesięcy. Wątpliwy składnik aktywów to składnik aktywów, który jest nierentowny przez ponad 12 miesięcy. Aktywa ze stratą to pożyczki ze stratami zidentyfikowanymi przez bank, audytora lub inspektora, które muszą zostać w całości umorzone. Zwykle mają wydłużony okres braku płatności i można rozsądnie założyć, że nie zostanie on spłacony.
Uwagi specjalne
Odzyskiwanie strat
Pożyczkodawcy mają zazwyczaj cztery możliwości odzyskania części lub wszystkich strat wynikających z nierentownych aktywów. Gdy firmy mają trudności z obsługą swojego zadłużenia, pożyczkodawcy mogą podjąć proaktywne kroki w celu restrukturyzacji pożyczek, aby utrzymać przepływ środków pieniężnych i uniknąć klasyfikowania pożyczki jako niespłacalnej. Gdy pożyczki, których dotyczy spłata, są zabezpieczone aktywami pożyczkobiorcy, pożyczkodawcy mogą przejąć zabezpieczenie i sprzedać je w celu pokrycia strat.
Pożyczkodawcy mogą również zamienić złe pożyczki na kapitał, który może wzrosnąć do punktu pełnego odzyskania kapitału utraconego w niespłaconej pożyczce. Kiedy obligacje są konwertowane na nowe akcje kapitałowe, wartość pierwotnych akcji jest zwykle eliminowana. W ostateczności banki mogą sprzedawać złe długi z dużymi rabatami firmom specjalizującym się w windykacji kredytów. Pożyczkodawcy zazwyczaj sprzedają niespłacone pożyczki, które są niezabezpieczone lub w przypadku których inne metody windykacji są uznawane za nieopłacalne.