Definicja środowiska ujemnej stopy procentowej
Co to jest środowisko ujemnej stopy procentowej?
Otoczenie ujemnej stopy procentowej występuje, gdy nominalna stopa procentowa overnight spada poniżej zera procent dla danej strefy ekonomicznej. Oznacza to, że banki i inne instytucje finansowe musiałyby płacić za przechowywanie nadwyżek rezerw w banku centralnym, zamiast otrzymywać dodatnie dochody z odsetek.
Polityka ujemnych stóp procentowych ( NIRP ) to niekonwencjonalne narzędzie polityki pieniężnej, w którym nominalne docelowe stopy procentowe są ustalane z wartością ujemną, poniżej teoretycznej dolnej granicy zero procent.
Kluczowe wnioski
- Negatywne stopy procentowe występują, gdy oprocentowanie pożyczek overnight spada poniżej zera procent.
- W 2009 i 2010 r. Szwecja, a w 2012 r. Dania stosowały ujemne stopy procentowe, aby powstrzymać napływ pieniądza do swoich gospodarek.
- W 2014 roku Europejski Bank Centralny (EBC) wprowadził ujemną stopę procentową, która miała zastosowanie tylko do depozytów bankowych, aby zapobiec wpadnięciu strefy euro w spiralę deflacji.
- W warunkach ujemnych stóp procentowych instytucje finansowe muszą płacić odsetki, aby zdeponować środki i mogą faktycznie otrzymać odsetki od pożyczonych pieniędzy.
Podstawy otoczenia ujemnej stopy procentowej
Impulsem do powstania ujemnej stopy procentowej jest stymulowanie wzrostu gospodarczego poprzez zachęcanie banków do pożyczania lub inwestowania nadmiernych rezerw zamiast doznania gwarantowanej straty. Teoria głosi, że przy stopach procentowych poniżej zera banki, przedsiębiorstwa i gospodarstwa domowe będą stymulować gospodarkę, wydając pieniądze zamiast je oszczędzać. Uważa się, że środowisko ujemnych stóp procentowych zachęca banki do udzielania większej liczby kredytów, gospodarstwa domowe do kupowania większej liczby produktów, a przedsiębiorstwa do inwestowania dodatkowej gotówki zamiast deponowania jej w banku.
Ponieważ przesyłanie i przechowywanie dużych sum fizycznej gotówki jest logistycznie trudne i kosztowne, niektóre banki nadal nie mają nic przeciwko płaceniu ujemnych odsetek od swoich depozytów. Jeśli jednak oprocentowanie zostanie ustawione wystarczająco ujemnie, zacznie przekraczać koszty magazynowania. Negatywne stopy procentowe mają na celu karanie banków za trzymanie gotówki zamiast udzielania kredytów. Powinny przynajmniej w teorii sprawić, że zaciąganie pożyczek dla przedsiębiorstw i gospodarstw domowych będzie tańsze, zachęcając do zaciągania większej ilości pożyczek i wpompowując więcej gotówki do gospodarki.
Ryzyko związane z ujemną stopą procentową
Istnieje pewne ryzyko związane z otoczeniem ujemnych stóp procentowych. Jeśli banki nakładają kary na gospodarstwa domowe za oszczędzanie, niekoniecznie musi to zachęcać konsumentów detalicznych do wydawania większej ilości gotówki. Zamiast tego mogą gromadzić gotówkę w domu. Stworzenie środowiska z ujemnymi stopami procentowymi może nawet zainspirować przepływ gotówki, skłaniając gospodarstwa domowe do wycofywania gotówki z banku, aby uniknąć płacenia ujemnych stóp procentowych za oszczędzanie.
Banki, które chcą uniknąć wypływów gotówki, mogą powstrzymać się od stosowania ujemnej stopy procentowej do stosunkowo niewielkich depozytów oszczędzających w gospodarstwie domowym. Zamiast tego stosują ujemne stopy procentowe do dużych sald funduszy emerytalnych, firm inwestycyjnych i innych klientów korporacyjnych. Zachęca to oszczędzających korporacje do inwestowania w obligacje i inne instrumenty, które oferują lepsze zwroty, jednocześnie chroniąc bank i gospodarkę przed negatywnymi skutkami przepływu gotówki.
Przykłady środowisk z ujemną stopą procentową
Rząd szwajcarski de facto wprowadził reżim ujemnych stóp procentowych na początku lat 70. XX wieku, aby przeciwdziałać aprecjacji swojej waluty z powodu ucieczki inwestorów przed inflacją w innych częściach świata.
Niedawne przykłady środowisk ujemnych stóp procentowych obejmują Europejski Bank Centralny (EBC), który obniżył stopy procentowe poniżej zera w 2014 r. Półtora roku później, w 2016 r., Bank Japonii również przyjął ujemne stopy procentowe. Banki centralne Szwecji, Danii i Szwajcarii również przeszły na ujemne stopy procentowe w latach 2009-2012. Kraje te wykorzystywały ujemne stopy procentowe, aby powstrzymać napływ gorącego pieniądza do swoich gospodarek, aby zachować kontrolę nad kursami wymiany walut w miarę napływu kapitału zagranicznego do tych gospodarek.
Banki centralne stworzyły środowisko ujemnych stóp procentowych w tych krajach, próbując powstrzymać deflację, która, jak obawiają się, może szybko wymknąć się spod kontroli, dewaluując waluty i zakłócając postęp gospodarczy dokonany od czasu Wielkiej Recesji. Jednak ujemne stopy procentowe są jak dotąd niewielkie.
Banki centralne wahały się przed obniżeniem ujemnych stóp procentowych znacznie poniżej zera, ponieważ praktyka tworzenia ujemnych środowisk stóp procentowych zaczęła się dopiero niedawno, a EBC był pierwszą dużą instytucją finansową, która stworzyła takie otoczenie. EBC obciąża banki oprocentowaniem w wysokości 0,4 procent za zatrzymanie gotówki na noc. Bank Japonii pobiera odsetki w wysokości 0,10 procent za zatrzymanie gotówki na noc, a szwajcarski bank centralny pobiera odsetki w wysokości 0,75 procent za zatrzymanie gotówki.