Pieniądze
Co to są pieniądze?
Pieniądz to jednostka gospodarcza, która funkcjonuje jako powszechnie uznany środek wymiany do celów transakcyjnych w gospodarce. Pieniądze służą obniżeniu kosztów transakcji, a mianowicie podwójnej zbieżności potrzeb. Pieniądz ma postać towaru, który ma fizyczną właściwość, która ma zostać przyjęta przez uczestników rynku jako środek wymiany. Pieniądze mogą być: zdeterminowanymi rynkowo, oficjalnie wyemitowanymi prawnymi środkami płatniczymi lub pieniędzmi fiducjarnymi, substytutami pieniądza i mediami powierniczymi oraz elektronicznymi kryptowalutami.
Zrozumieć pieniądze
Pieniądze są powszechnie określane jako waluta. Z ekonomicznego punktu widzenia każdy rząd ma swój własny system pieniężny. Kryptowaluty są również rozwijane w celu finansowania i wymiany międzynarodowej na całym świecie.
Pieniądze to płynne aktywa wykorzystywane przy rozliczaniu transakcji. Funkcjonuje w oparciu o ogólną akceptację swojej wartości w gospodarce rządowej i na arenie międzynarodowej poprzez wymianę walut. Bieżąca wartość waluty pieniężnej niekoniecznie zależy od materiałów użytych do produkcji banknotu lub monety. Zamiast tego, wartość wynika z chęci wyrażenia zgody na wyświetlaną wartość i polegania na niej w przyszłych transakcjach. Jest to podstawowa funkcja pieniądza: powszechnie uznawany środek wymiany, który ludzie i gospodarki globalne zamierzają posiadać i są gotowi przyjąć jako zapłatę za bieżące lub przyszłe transakcje.
Zaczęto rozwijać ekonomiczne systemy pieniężne dla handel wymienny. Waluta pieniężna pomaga stworzyć system pozwalający przezwyciężyć podwójny zbieżność potrzeb. Podwójna zbieżność potrzeb jest wszechobecnym problemem w gospodarce barterowej, gdzie aby handlować, każda ze stron musi mieć coś, czego chce druga strona. Kiedy wszystkie strony używają i chętnie akceptują uzgodnioną walutę pieniężną, mogą uniknąć tego problemu.
Aby waluta była najbardziej użyteczna jako pieniądz, powinna być: 1) wymienna, 2) trwała, 3) przenośna, 4) rozpoznawalna i 5) stabilna. Właściwości te zapewniają, że korzyści wynikające ze zmniejszenia lub wyeliminowania kosztów transakcyjnych podwójnego zbiegów okoliczności potrzeb nie są przeważone przez inne rodzaje kosztów transakcyjnych związanych z tym konkretnym towarem.
Zamienny
Jednostki towaru powinny być stosunkowo jednolitej jakości, tak aby można je było wymieniać między sobą. Jeżeli różne jednostki dobra mają różne cechy, wówczas ich wartość użytkowa w przyszłych transakcjach może nie być wiarygodna lub spójna. Próba wykorzystania niezamiennego dobra, jakim jest pieniądz, pociąga za sobą koszty transakcyjne związane z indywidualną wyceną każdej jednostki towaru przed dokonaniem wymiany.
Trwały
Fizyczny charakter towaru powinien być wystarczająco trwały, aby zachować swoją przydatność w przyszłych wymianach i być wielokrotnie ponownie używany. Nietrwały towar lub towar, który szybko ulega degradacji w wyniku używania na giełdzie, nie będzie tak przydatny w przyszłych transakcjach. Próba wykorzystania nietrwałego dobra, takiego jak pieniądze, koliduje z zasadniczo przyszłościową wartością użytkową pieniądza.
Przenośny
Powinien być podzielny na małe ilości, aby ludzie docenili jego pierwotną wartość użytkową – na tyle dużą, aby wartościową ilość towaru można było wygodnie przenosić lub transportować. Dobra niepodzielne, nieruchome lub o niskiej pierwotnej wartości użytkowej mogą powodować problemy. Próba wykorzystania nieprzenośnego dobra jako pieniądza może spowodować koszty transakcyjne fizycznego transportu dużych ilości towaru o niskiej wartości lub zdefiniowania praktycznej, zbywalnej własności niepodzielnego lub nieruchomego przedmiotu.
Rozpoznawalny
Użytkownicy powinni mieć możliwość łatwego ustalenia autentyczności i ilości towaru, tak aby mogli łatwo zgodzić się na warunki wymiany. Próba użycia nierozpoznawalnego dobra w postaci pieniędzy pociąga za sobą koszty transakcyjne wynikające z porozumienia co do autentyczności i ilości towarów przez wszystkie strony wymiany.
Stabilny
Wartość, jaką ludzie przypisują dobru pod względem innych towarów, którymi są skłonni handlować, powinna być względnie stała lub rosnąć w czasie. Dobra, których wartość jest bardzo zróżnicowana w górę iw dół w czasie, albo konsekwentnie traci na wartości w czasie jest mniej odpowiednie. Próba wykorzystania niestabilnego dobra jako pieniądza pociąga za sobą koszty transakcyjne wielokrotnego przeszacowania dobra w każdej kolejnej transakcji oraz ryzyko, że wartość wymienna dobra może spaść poniżej jego innej bezpośredniej wartości użytkowej lub w ogóle nie będzie przydatna, przy czym na wypadek, gdyby nie były już w obiegu jako pieniądze.
Kluczowe wnioski
- Pieniądz jest ogólnie akceptowanym, uznanym i scentralizowanym środkiem wymiany w gospodarce, który jest używany do ułatwiania transakcyjnego handlu towarami i usługami.
- Korzystanie z pieniędzy eliminuje problemy wynikające z podwójnego zbiegu okoliczności, które mogą wystąpić w handlu wymiennym.
- Z ekonomicznego punktu widzenia każdy rząd ma swój własny system pieniężny, zdefiniowany i monitorowany przez władze centralne.
- Kryptowaluty to nowa forma pieniądza z możliwością wymiany międzynarodowej.
Funkcje pieniądza
Jak wspomniano powyżej, pieniądz funkcjonuje przede wszystkim jako środek wymiany. Jednak rozwinęła również funkcje drugorzędne, które wynikają z jego wykorzystania jako środka wymiany. Te inne funkcje obejmują: 1) jednostkę rozliczeniową, 2) magazyn wartości, 3) standard odroczonej płatności.
Jednostka miary
Ze względu na to, że jest używany jako środek wymiany zarówno przy kupowaniu, jak i sprzedawaniu, a także przy przypisywaniu cen wszystkim rodzajom innych towarów i usług, pieniądze mogą być wykorzystywane do śledzenia pieniędzy uzyskanych lub utraconych w ramach wielu transakcji oraz do porównywania pieniędzy. wartości różnych kombinacji różnych ilości różnych towarów i usług matematycznie. Dzięki temu możliwe są takie rzeczy, jak rozliczanie zysków i strat firmy, równoważenie budżetu lub wycena wszystkich aktywów firmy.
Magazyn wartości
Ponieważ użyteczność pieniądza jako środka wymiany w transakcjach jest z natury zorientowana na przyszłość, zapewnia on środki do przechowywania wartości uzyskanej w wyniku bieżącej produkcji lub handlu do wykorzystania w przyszłości w postaci innych dóbr i usług. W szczególności handlując ich niezamienialnymi, nietrwałymi, nieprzenośnymi, nierozpoznawalnymi lub niestabilnymi towarami lub usługami za pieniądze tu i teraz, ludzie mogą przechowywać wartość tych towarów, aby wymienić je na towary w innym czasie i miejscu.. Ułatwia to oszczędzanie na przyszłość i angażowanie się w transakcje na możliwe duże odległości.
Standardy odroczonej płatności
W zakresie, w jakim pieniądz jest akceptowany jako ogólny środek wymiany i służy jako użyteczny środek przechowywania wartości, może być używany do przekazywania wartości w celu wymiany między ludźmi w różnych momentach za pomocą narzędzi kredytu i długu. Jedna osoba może pożyczyć inną ilość pieniędzy na określony czas, a innej uzgodnionej kwoty spłacić w przyszłości. Wartość przechowywana w postaci pożyczonych pieniędzy jest przekazywana w przyszłości od pożyczkodawcy do pożyczkobiorcy w zamian za uzgodnioną ilość przechowywanej wartości. Pożyczkobiorca może wówczas korzystać z innych towarów i usług, które może teraz nabyć, i cieszyć się z nich w zamian za płatność w późniejszym terminie. W efekcie pożyczkodawca jest w stanie pożyczyć pożyczkobiorcy bieżące użytkowanie dóbr i usług (których sam nie posiada) na bieżące użytkowanie. Sprzedający mogą już teraz otrzymać zapłatę za swój towar, zamiast pożyczać go bezpośrednio pożyczkobiorcy w nadziei na przyszły zwrot lub zwrot.
Rodzaje pieniędzy
Istnieje kilka rodzajów pieniędzy.
Pieniądze zdeterminowane przez rynek
Pieniądz powstaje jako cecha spontanicznego porządku rynków poprzez praktykę barteru (lub bezpośredniej wymiany), w której ludzie wymieniają jeden towar lub usługę bezpośrednio na inny towar lub usługę. Aby doszło do wymiany barterowej, strony wymiany muszą chcieć dobra lub usługi, które mają do zaoferowania ich kontrahenci. Jest to znane jako podwójna zbieżność potrzeb i znacznie ogranicza zakres transakcji, które mogą wystąpić w gospodarce barterowej.
Jednak niektóre towary w gospodarce barterowej będą generalnie pożądane przez większą liczbę osób w handlu za wszystko, co mają do zaoferowania w ramach wymiany. Są to zazwyczaj towary, które mają najlepszą kombinację pięciu wymienionych powyżej właściwości pieniądza. Z biegiem czasu te szczególne rodzaje towarów mogą stać się pożądane w handlu, częściowo ze względu na ich szeroką akceptację jako środek do przezwyciężenia problemu wynikającego z podwójnej zbieżności potrzeb w przyszłych transakcjach z innymi osobami. W końcu ludzie mogą zacząć pragnąć dobra głównie lub wyłącznie ze względu na jego wartość użytkową w zmniejszaniu kosztów transakcji w przyszłych wymianach.
Takie dobro można więc nazwać pieniądzem, ponieważ jest powszechnie uznawane przez uczestników gospodarki za cenne dobro, ponieważ służy jako środek pośredniej wymiany innych dóbr i usług między wieloma stronami. Towar fizyczny nadal będzie miał jakąś inną wartość użytkową, ale głównym zastosowaniem jakiegokolwiek źródła wartości na rynku jest jego wykorzystanie jako pieniądza. Historycznie rzecz biorąc, metale szlachetne, takie jak złoto i srebro, były przyjmowane jako tego rodzaju pieniądze determinowane przez rynek.
Prawny przetarg i Fiat Money
Czasami pieniądz zdeterminowany przez rynek jest oficjalnie uznawany przez rząd za legalny pieniądz. W pewnych okolicznościach dobra, które niekoniecznie spełniają pięć opisanych powyżej właściwości optymalnego pieniądza zdeterminowanego przez rynek, mogą zostać wykorzystane do spełnienia funkcji pieniądza w gospodarce. Zwykle wiąże się to z prawnym upoważnieniem do używania określonego dobra, jakim jest pieniądz (znanym jako prawny środek płatniczy) lub pewnego rodzaju zakazem używania pieniędzy (np. Używania papierosów jako środka wymiany między osadzonymi). Przepisy prawne dotyczące środka płatniczego określają pewne dobro jako prawne pieniądze, które sądy uznają za ostateczny środek zapłaty w umowach i legalny sposób regulowania rachunków podatkowych. Domyślnie prawny środek płatniczy będzie zazwyczaj używany jako środek wymiany przez uczestników rynku podlegających politycznej jurysdykcji organu, który zadeklarował, że jest to pieniądz.
Termin pieniądz fiducjarny lub waluta fiducjarna jest generalnie kojarzony z klasyfikacją pieniędzy, które zostały dopuszczone do użytku przez rząd danego kraju.
Przepisy dotyczące środków płatniczych nie zawsze przyjmują określone przez rynek pieniądze jako prawny środek płatniczy. Nowy środek wymiany, który nie służy żadnemu pierwotnemu celowi niepieniężnemu jako dobro ekonomiczne, może zostać narzucony w celu zastąpienia pieniądza zdeterminowanego przez rynek deklaracją prawną. Ten rodzaj prawnego środka płatniczego można również nazwać pieniądzem fiducjarnym. Pieniądz fiducjarny staje się środkiem wymiany poprzez prawne narzucenie go na rynek, a nie poprzez proces przyjmowania przez rynek ułatwiania transakcji. Pieniądz fiducjarny często nie odpowiada ogólnej charakterystyce pieniądza i pieniądza zdeterminowanego przez rynek, które zastępuje. Ponieważ pieniądz fiducjarny jest mniej odpowiedni do wykorzystania jako pieniądz, uczestnicy rynku mogą niechętnie przyjmować go jako pieniądz. Zakazy (a nawet konfiskata) pieniądza rynkowego są czasami uchwalane jako część przepisów o środkach płatniczych, które nakładają na gospodarkę pieniądz fiducjarny.
Pieniądze Fiata mogą prowadzić do wzrostu kosztów transakcji ekonomicznych, zakłóceń na rynku i niezamierzonych konsekwencji w takim zakresie, w jakim nie spełniają cech, które sprawiają, że dany dobro nadaje się na pieniądz. Na przykład w dzisiejszych czasach, pieniądze większości krajów, będące prawnym środkiem płatniczym, stale tracą na wartości w czasie, czasem gwałtownie, co prowadzi do społecznych kosztów związanych z inflacją.
Waluty rządowe należą do kategorii pieniądza fiducjarnego. Na arenie międzynarodowej Międzynarodowy Fundusz Walutowy i Bank Światowy pełnią rolę globalnych strażników wymiany walut między krajami.1 Rządy ustanawiają własny system pieniężny, który jest monitorowany głównie przez bank centralny i władze skarbowe. Waluta rządowa będzie miała wartość międzynarodową i międzynarodową. Ustanowione waluty rządowe handlują 24 godziny na dobę, siedem dni w tygodniu na rynku walutowym, który jest największym rynkiem finansowym na świecie. Rządy mogą ustanawiać formalne i nieformalne stosunki handlowe, aby powiązać ze sobą wartości walut w celu zmniejszenia zmienności. Waluty rządowe mogą również swobodnie płynąć.
Substytuty pieniądza i środki powiernicze
Fizyczne jednostki waluty (gotówka) mogą krążyć z rąk do rąk w trakcie transakcji gospodarczych lub mogą być przenoszone z osoby na osobę do celów księgowych, gdy są przechowywane w depozycie w banku lub podobnej instytucji. W drugim przypadku tokeny lub papierowe banknoty, które zastępują i reprezentują zdeponowane pieniądze, są przekazywane od osoby do osoby w codziennych transakcjach, a następnie rozliczane przez instytucje finansowe. Papierowe banknoty i czeki są przykładami tego rodzaju substytutów pieniądza. Stosowanie substytutów pieniądza może zwiększyć przenośność i trwałość pieniędzy, a także zmniejszyć inne ryzyko. Substytuty pieniądza wzmacniają funkcję pieniądza, umożliwiając ludziom jednoczesne korzystanie z ich pieniędzy w codziennych transakcjach, jednocześnie chroniąc je przed kradzieżą lub uszkodzeniem fizycznym.
Zwykle jednak banki emitują większą (często znacznie większą) ilość substytutów pieniądza niż ilość fizycznej waluty powierzonej im przez deponentów. Równocześnie emitując substytuty pieniądza odpowiadające tym samym jednostkom fizycznego pieniądza zarówno deponentom, jak i pożyczkobiorcom, którym bank udziela pożyczek, w procesie znanym jako bankowość z rezerwą cząstkową, banki mogą radykalnie zwiększyć podaż pieniądza dostępnego do transakcji poza dostępną podaż fizycznych pieniędzy. Nowe substytuty pieniądza, które nie odpowiadają nowym jednostkom fizycznego pieniądza, nazywane są powierniczymi środkami wymiany, ponieważ istnieją one wyłącznie jako wpisy w rachunkowości i systemie finansowym banków. Choć dziś powszechnie akceptowane, korzystanie z mediów fiducjarnych jest kontrowersyjne. Niektórzy ekonomiści uważają, że (nadmierna) emisja powiernika jest odpowiedzialna za cykle koniunkturalne i recesje gospodarcze, podczas gdy inni przyjmują ją jako środek umożliwiający ekspansję podaży pieniądza w celu dostosowania do potrzeb gospodarki.
W Stanach Zjednoczonych Rezerwa Federalna i Departament Skarbu monitorują kilka rodzajów podaży pieniądza w celu regulowania i łagodzenia problemów monetarnych.3
kryptowaluty
Kryptowaluty to pieniądze oparte na partnerach, takie jak bitcoin. Ten rodzaj pieniądza opiera się elektronicznie na elektronicznych zapisach księgowych, które można wykorzystać jako środek wymiany. Kryptowaluty mają wiele cech zarówno pieniądza zdeterminowanego przez rynek, jak i pieniądza fiducjarnego.
Kryptowaluty to rodzaj pieniędzy, które można wykorzystać do ułatwienia transakcji międzynarodowych.
Kryptowaluty początkowo powstały jako jednostki rozliczeniowe przypisane użytkownikom jako wynagrodzenie w zamian za pomoc w przetwarzaniu i weryfikowaniu transakcji w łańcuchu kryptowalut. Ewoluowały również, aby stać się nową formą oferowania monet, która pomaga służyć jako finansowanie nowych technologicznych inicjatyw biznesowych i firm. Kryptowaluty są coraz szerzej stosowane i przyjmowane jako środek wymiany w codziennych transakcjach. Jednak kryptowaluty niosą ze sobą wiele zagrożeń. W związku z tym są na bieżąco badane i regulowane przez władze.