Teoria segmentacji rynku
Co to jest teoria segmentacji rynku?
Teoria segmentacji rynku to teoria, że długo i krótkoterminowe stopy procentowe nie są ze sobą powiązane. Stwierdza również, że przeważające stopy procentowe dla obligacji krótko, średnio- i długoterminowych należy rozpatrywać osobno, podobnie jak pozycje na różnych rynkach dłużnych papierów wartościowych.
Kluczowe wnioski
- Teoria segmentacji rynku mówi, że długo- i krótkoterminowe stopy procentowe nie są ze sobą powiązane, ponieważ mają różnych inwestorów.
- Z teorią segmentacji rynku wiąże się teoria preferowanych siedlisk, która stwierdza, że inwestorzy wolą pozostać w swoim własnym przedziale zapadalności obligacji ze względu na gwarantowane zyski. Każde przejście do innego przedziału zapadalności jest postrzegane jako ryzykowne.
Zrozumienie teorii segmentacji rynku
Główne wnioski z tej teorii są takie, że krzywe dochodowości są określane przez siły podaży i popytu na każdym rynku / kategorii zapadalności papierów dłużnych oraz że rentowności dla jednej kategorii zapadalności nie można wykorzystać do przewidywania rentowności dla innej kategorii zapadalności.
Teoria segmentacji rynku jest również znana jako teoria rynków segmentowanych. Opiera się na przekonaniu, że rynek dla każdego segmentu zapadalności obligacji składa się głównie z inwestorów preferujących inwestowanie w papiery wartościowe o określonej długości: krótko, średnio lub długoterminowej.
Teoria segmentacji rynku potwierdza ponadto, że kupujący i sprzedający, którzy tworzą rynek krótkoterminowych papierów wartościowych, mają inne cechy i motywacje niż kupujący i sprzedający papiery wartościowe o średnim i długim terminie zapadalności. Teoria jest częściowo oparta na zwyczajach inwestycyjnych różnych typów inwestorów instytucjonalnych, takich jak banki i firmy ubezpieczeniowe. Banki na ogół preferują krótkoterminowe papiery wartościowe, podczas gdy firmy ubezpieczeniowe na ogół preferują papiery wartościowe długoterminowe.
Niechęć do zmiany kategorii
Powiązana teoria, która wyjaśnia teorię segmentacji rynku, jest preferowaną teorią siedlisk. Zgodnie z teorią preferowanego siedliska inwestorzy preferują zakresy długości zapadalności obligacji i że większość z nich odchodzi od swoich preferencji tylko wtedy, gdy mają zagwarantowane wyższe zyski. Chociaż może nie być możliwej do zidentyfikowania różnicy w ryzyku rynkowym, inwestor przyzwyczajony do inwestowania w papiery wartościowe o określonej kategorii zapadalności często postrzega zmianę kategorii jako ryzykowną.
Implikacje dla analizy rynku
Krzywa dochodowości jest bezpośrednim wynikiem teorii segmentacji rynku. Tradycyjnie krzywa dochodowości obligacji jest rysowana dla wszystkich kategorii długości zapadalności, odzwierciedlając zależność dochodowości między krótkoterminowymi i długoterminowymi stopami procentowymi. Zwolennicy teorii segmentacji rynku sugerują jednak, że badanie tradycyjnej krzywej dochodowości obejmującej wszystkie okresy zapadalności jest bezowocnym przedsięwzięciem, ponieważ stopy krótkoterminowe nie pozwalają przewidzieć stóp długoterminowych.