Margines bezpieczeństwa

Co to jest margines bezpieczeństwa?

Margines bezpieczeństwa to zasada inwestowania, w której inwestor kupuje papiery wartościowe tylko wtedy, gdy ich cena rynkowa jest znacznie niższa od ich rzeczywistej wartości. Innymi słowy, gdy cena rynkowa papieru wartościowego jest znacznie niższa od oszacowanej przez Ciebie wartości wewnętrznej, różnica stanowi margines bezpieczeństwa. Ponieważ inwestorzy mogą ustalić margines bezpieczeństwa zgodnie z ich własnymi preferencjami dotyczącymi ryzyka, kupowanie papierów wartościowych, gdy występuje taka różnica, umożliwia dokonanie inwestycji przy minimalnym ryzyku spadku.

Alternatywnie, w księgowości, margines bezpieczeństwa lub margines bezpieczeństwa odnosi się do różnicy między rzeczywistą sprzedażą a sprzedażą z progiem rentowności. Menedżerowie mogą wykorzystać margines bezpieczeństwa, aby wiedzieć, o ile sprzedaż może spaść, zanim firma lub projekt staną się nieopłacalne.

Kluczowe wnioski

Margines bezpieczeństwa to wbudowana poduszka pozwalająca na poniesienie pewnych strat bez większych negatywnych skutków,
W inwestowaniu, margines bezpieczeństwa obejmuje ilościowe i jakościowe aspekty określania ceny docelowej oraz margines bezpieczeństwa, który dyskontuje ten cel.
Kupując akcje po cenach znacznie niższych od docelowych, ta zdyskontowana cena tworzy margines bezpieczeństwa na wypadek, gdyby szacunki były nieprawidłowe lub nieobiektywne.
Przy rozliczaniu margines bezpieczeństwa jest wbudowany w prognozy progu rentowności, aby umożliwić pewien margines swobody w tych szacunkach.

Zrozumienie marginesu bezpieczeństwa

Zasada marginesu bezpieczeństwa została spopularyzowana przez słynnego amerykańskiego inwestora pochodzenia brytyjskiego Benjamina Grahama (znanego jako ojciec inwestowania wartości) i jego zwolenników, w szczególności wewnętrzną wartość papieru wartościowego. Cena rynkowa jest następnie wykorzystywana jako punkt odniesienia do obliczenia marginesu bezpieczeństwa. Buffett, który jest zagorzałym zwolennikiem marginesu bezpieczeństwa i ogłosił, że jest to jeden ze swoich „kamieni węgielnych inwestowania”, był znany z tego, że stosuje aż 50% zniżki na wewnętrzną wartość akcji, zgodnie z jego ceną docelową.

Uwzględnienie marginesu bezpieczeństwa podczas inwestowania zapewnia ochronę przed błędami w ocenie analityków lub obliczeniach. Nie gwarantuje to jednak udanej inwestycji, głównie dlatego, że określenie „prawdziwej” wartości przedsiębiorstwa, czyli wartości wewnętrznej, jest wysoce subiektywne. Inwestorzy i analitycy mogą mieć inną metodę obliczania wartości wewnętrznej i rzadko są one dokładnie dokładne i precyzyjne. Ponadto notorycznie trudno jest przewidzieć zyski lub przychody firmy.

Przykład inwestowania i marginesu bezpieczeństwa

Choć Graham był uczony, jego zasada opierała się na prostych prawdach. Wiedział, że akcje wycenione dziś na 1 dolara mogą równie prawdopodobnie zostać wycenione na 50 centów lub 1,50 dolara w przyszłości. Uznał również, że obecna wycena 1 dolara może się nie zgadzać, co oznacza, że narażałby się na niepotrzebne ryzyko. Doszedł do wniosku, że gdyby mógł kupić akcje z rabatem w stosunku do ich wartości wewnętrznej, znacznie ograniczyłby swoje straty. Chociaż nie było gwarancji, że cena akcji wzrośnie, dyskonto zapewniło margines bezpieczeństwa, którego potrzebował, aby zapewnić minimalne straty.

Na przykład, jeśli miałby ustalić, że rzeczywista wartość akcji XYZ wynosi 162 USD, czyli znacznie poniżej ceny jej akcji wynoszącej 192 USD, mógłby zastosować upust 20% dla docelowej ceny zakupu wynoszącej 130 USD. W tym przykładzie może on uznać, że XYZ ma wartość godziwą równą 192 USD, ale nie rozważyłby kupienia go powyżej jego rzeczywistej wartości 162 USD. Aby całkowicie ograniczyć swoje ryzyko, ustala cenę zakupu na 130 USD. Korzystając z tego modelu, może nie być w stanie kupić akcji XYZ w dającej się przewidzieć przyszłości. Jeśli jednak cena akcji spadnie do 130 USD z powodów innych niż załamanie się perspektyw zysków XYZ, może go kupić z ufnością.