Produkt krańcowy dochodu (MRP)

Co to jest krańcowy produkt dochodowy (MRP)?

Produkt dochodu krańcowego (MRP), znany również jako produkt wartości krańcowej, to dochód krańcowy uzyskany w wyniku dodania jednej jednostki zasobu. Produkt dochodu krańcowego jest obliczany poprzez pomnożenie krańcowego produktu fizycznego (MPP) zasobu przez wygenerowany przychód krańcowy (MR). MRP zakłada, że ​​wydatki na inne czynniki pozostają niezmienione i pomaga określić optymalny poziom zasobu.

Zrozumienie krańcowego produktu dochodowego (MRP)

Amerykański ekonomista John Bates Clark (1847-1938) i szwedzki ekonomista Knut Wicksell (1851-1926) jako pierwsi wykazali, że przychody zależą od krańcowej produktywności dodatkowych czynników produkcji.

Właściciele firm często używają analizy MRP do podejmowania krytycznych decyzji produkcyjnych. Na przykład rolnik chce wiedzieć, czy kupić inny specjalistyczny traktor do siewu i zbioru pszenicy. Jeśli dodatkowy ciągnik może w końcu wyprodukować 3000 dodatkowych buszli pszenicy (MPP), a każdy dodatkowy buszel będzie sprzedawany na rynku za 5 USD (cena produktu lub krańcowy przychód), MRP ciągnika wyniesie 15 000 USD.

Trzymając się innych względów na stałym poziomie, rolnik jest skłonny zapłacić za traktor jedynie 15 000 USD lub mniej. W przeciwnym razie poniesie stratę. Szacowanie kosztów i przychodów jest trudne, ale firmy, które potrafią dokładnie oszacować MRP, zwykle przeżywają i zyskują więcej niż ich konkurenci.

Uwagi specjalne

MRP opiera się na analizie marginalnej, czyli na tym, jak jednostki podejmują decyzje na marginesie. Jeśli konsument kupi butelkę wody za 1,50 dolara, nie oznacza to, że konsument wycenia wszystkie butelki wody na 1,50 dolara. Zamiast tego oznacza to, że konsument subiektywnie wycenia jedną dodatkową butelkę wody więcej niż 1,50 dolara tylko w momencie sprzedaży. Analiza marginalna analizuje koszty i korzyści w sposób przyrostowy, a nie jako obiektywną całość.

Marginalizm (lub marginalność) to bardzo ważne pojęcie w ekonomii. Kilka krytycznych spostrzeżeń ekonomicznych wyrosło z marginalizmu, w tym krańcowa produktywność, krańcowe koszty, krańcowa użyteczność i prawo malejących krańcowych zysków.

MRP ma kluczowe znaczenie dla zrozumienia stawek płac na rynku. Zatrudnienie dodatkowego pracownika za 15 USD za godzinę ma sens tylko wtedy, gdy MRP pracownika przekracza 15 USD za godzinę. Jeśli dodatkowy pracownik nie może wygenerować dodatkowych 15 dolarów przychodu na godzinę, firma traci pieniądze.

Ściśle mówiąc, pracownicy nie otrzymują wynagrodzenia zgodnie z ich MRP, nawet w stanie równowagi. Raczej płace mają tendencję do równego zdyskontowanego produktu dochodu krańcowego (DMRP), podobnie jak wycena zdyskontowanych przepływów pieniężnych (DCF) dla zapasów. Wynika to z różnych preferencji czasowych między pracodawcami i pracownikami; pracodawcy muszą poczekać, aż produkt zostanie sprzedany, zanim zaczną odzyskiwać przychody, ale pracownicy na ogół otrzymują wynagrodzenie znacznie wcześniej. Do wynagrodzenia stosuje się zniżkę, a pracodawca otrzymuje premię za czekanie.

DMRP wpływa bezpośrednio na siłę przetargową między pracownikami a pracodawcami, z wyjątkiem rzadkiego teoretycznego przypadku monopsonu. Zawsze, gdy proponowana płaca jest niższa od DMRP, pracownik może zyskać siłę przetargową, kupując swoją siłę roboczą innym pracodawcom. Jeśli wynagrodzenie przekracza DMRP, pracodawca może obniżyć wynagrodzenie lub zmienić pracownika. Jest to proces, dzięki któremu podaż i popyt na pracę zbliżają się o cal do stanu równowagi.