Rezerwa strat

Co to jest rezerwa na straty?

Rezerwa na straty to oszacowanie zobowiązania ubezpieczyciela z tytułu przyszłych roszczeń, z których będzie musiał zapłacić. Rezerwy na straty, zazwyczaj składające się z aktywów płynnych, pozwalają ubezpieczycielowi na pokrycie roszczeń wynikających z polis ubezpieczeniowych, które gwarantował. Szacowanie zobowiązań może być złożonym przedsięwzięciem. Ubezpieczyciele muszą wziąć pod uwagę czas trwania umowy ubezpieczenia, rodzaj oferowanego ubezpieczenia, szanse na zgłoszenie szkody i czas jej szybkiego rozstrzygnięcia. Ubezpieczyciele muszą dostosowywać swoje obliczenia rezerwy na straty w miarę zmiany okoliczności.

Zrozumienie rezerwy strat

Gdy ubezpieczyciel obejmuje nową polisę, rejestruje należność ze składki (która jest aktywem) i zobowiązanie z tytułu roszczenia (które jest zobowiązaniem). Zobowiązanie jest traktowane jako część konta nieopłaconych strat, które stanowi rezerwę na straty.

Księgowanie rezerw na straty wymaga skomplikowanych obliczeń, ponieważ straty mogą pojawić się w dowolnym momencie, nawet po latach. Przykładowo, ostateczne rozstrzygnięcie sporu z powodem może wymagać wieloletniej walki sądowej, która doprowadziłaby do wyczerpania środków firmy ubezpieczeniowej na długi okres. Utrzymanie odpowiedniego poziomu rezerw na straty stawia firmę ubezpieczeniową w lepszej sytuacji finansowej do wypłaty roszczeń i wszelkich długich walk prawnych.

Obliczanie rezerwy strat

Oszacowanie właściwej rezerwy na straty ma kluczowe znaczenie dla utrzymania rentowności i wypłacalności przedsiębiorstwa. Jeśli towarzystwo ubezpieczeniowe jest zbyt konserwatywne w obliczaniu rezerwy na straty, przeznaczy zbyt dużo na rezerwę, zmniejszając swoje dochody i zdolność inwestycyjną aktywów. Z drugiej strony, jeśli są zbyt liberalni w swoich obliczeniach, to nie przeznaczyliby wystarczającej ilości na swoje rezerwy, co skutkowałoby stratami księgowymi i możliwą niewypłacalnością firmy.

Ubezpieczyciele wolą używać wartości bieżącej przy obliczaniu szkód, ponieważ pozwala im to zdyskontować przyszłą wartość wypłat odszkodowań i uświadomić sobie, ile muszą dziś zarezerwować. Uwzględnia również lata odsetek naliczonych od rezerw przed koniecznością spłaty roszczenia. Technicznie zmniejszyłoby to kwotę zobowiązania. Jednak organy regulacyjne wymagają, aby roszczenia były rejestrowane według rzeczywistej wartości straty – jej wartości nominalnej. Rezerwa na niezdyskontowane straty będzie większa niż rezerwa na zdyskontowane straty. Ten wymóg regulacyjny skutkuje wyższymi raportowanymi zobowiązaniami.

Inne skutki rezerw na straty

Rezerwy na straty mają również wpływ na zobowiązania podatkowe zakładu ubezpieczeń. Organy regulacyjne określają podlegający opodatkowaniu dochód ubezpieczyciela, biorąc sumę składek rocznych i odejmując wszelkie wzrosty rezerw na straty. Obliczenie to nazywa się odliczeniem rezerwy na straty. Dochód, który jest dochodem ubezpieczyciela z działalności ubezpieczeniowej, obejmuje odliczenie od rezerwy na straty plus  dochód z inwestycji.

Włączenie rezerw na straty do sprawozdań finansowych może często prowadzić do wykorzystania rezerw na straty w celu wyrównania dochodów. Proces roszczeń może być złożony, więc ustalenie, czy ubezpieczyciel wykorzystuje rezerwy na straty, aby wygładzić dochody, wymaga zbadania zmian błędów rezerwy na straty ubezpieczyciela w stosunku do przeszłych dochodów z inwestycji.

Rezerwy na straty i pożyczki

Instytucje pożyczkowe również wykorzystują rezerwy na straty do zarządzania swoimi księgami, a gdy są stosowane w sektorze bankowym, są znane jako rezerwy na straty kredytowe, które działają w taki sam sposób, jak rezerwy na straty dla firmy ubezpieczeniowej.

Weźmy na przykład Bank ABC, który udzielił pożyczki w wysokości 10 000 000 USD różnym firmom i osobom fizycznym. Chociaż Bank ABC bardzo ciężko pracuje, aby zakwalifikować ludzi, którym udziela pożyczek, niektórzy nieuchronnie nie wywiążą się z płatności lub zostaną w  tyle, a niektóre pożyczki będą musiały zostać renegocjowane.

Bank ABC rozumie te realia i dlatego szacuje, że 2% jego pożyczek, czyli 200 000 dolarów, prawdopodobnie nigdy nie zostanie spłaconych. Szacunek na 200 000 USD stanowi rezerwę na straty kredytowe Banku ABC i rejestruje tę rezerwę jako liczbę ujemną w części  bilansu aktywów.

Jeżeli Bank ABC zdecyduje się odpisać całość lub część kredytu, usunie kredyt z salda aktywów, a także usunie kwotę odpisu z rezerwy na straty kredytowe. Kwota odliczona od rezerwy na straty kredytowe może być dla Banku ABC kosztem uzyskania przychodu.