Ustawa o odszkodowaniach dla pracowników portowych i portowych

Co to jest ustawa o odszkodowaniach dla pracowników na morzu i na morzu

Ustawa o odszkodowaniach dla pracowników portowych i portowych (LHWCA) to prawo federalne, które przyznaje niektórym pracownikom morskim świadczenia medyczne i inne, takie jak rehabilitacja zawodowa. LHWCA obejmuje dokerów, pracowników portowych i wielu innych pracowników morskich. Pozostali pracownicy to ci, którzy ładują i rozładowują statki, kierowcy ciężarówek, którzy wywożą kontenery z dala od doków, a także pracownicy cywilni w bazach wojskowych w ramach Ustawy o Bazach Obronnych.

Zrozumienie ustawy o odszkodowaniach dla pracowników portu i portu

Ustawa o odszkodowaniach wypłaca świadczenia poszkodowanym pracownikom, którzy mają czasową lub stałą częściową lub całkowitą niepełnosprawność. Wypłacone świadczenia pokrywają część utraconych zarobków, wszelkie uzasadnione i niezbędne zabiegi medyczne oraz koszty podróży związane z otrzymaniem tych zabiegów medycznych. Jeżeli pracownik nie może powrócić do pracy na morzu po wypadku, ustawa zapewnia również bezpłatne przekwalifikowanie do pracy. LHWCA obejmuje również pozostałych przy życiu małżonków pracowników, którzy zmarli w wyniku obrażeń związanych z pracą.

Kongres uchwalił ustawę o odszkodowaniach dla pracowników portowych i portowych (LHWCA) w 1927 r., Ponieważ sądy nie przyznawały odszkodowań robotnikom poszkodowanym pracownikom morskim na mocy prawa stanowego. Nawet mając LHWCA na miejscu, wielu pracowników morskich nadal pozywało armatorów za obrażenia. W rezultacie właściciele statków zaczęli wymagać od swoich pracowników, aby unieszkodliwiali ich w przypadku odniesienia obrażeń. LHWCA został zmieniony w 1972 r. I ponownie w 1984 r. W celu określenia wymogów kwalifikowalności i zapobieżenia zbyt szerokiemu lub zbyt wąskiemu administrowaniu świadczeniami. Zmiany gwarantują ochronę proporcjonalną do poziomu ryzyka, jakie niesie praca pracownika.

Kwalifikacje i wykluczenia LHWCA

W przypadku odniesienia obrażeń w pracy, pracownicy morscy muszą przejść testy statusu i sytuacji, aby kwalifikować się do świadczeń LHWCA. Pracownicy niespełniający kryteriów mogą nadal kwalifikować się do świadczeń z tytułu odszkodowań dla pracowników państwowych. Jednak świadczenia państwowe są zwykle mniej hojne niż świadczenia LHWCA. Na przykład świadczenia państwowe obejmują 60% tygodniowego wynagrodzenia pracownika w ramach tymczasowych świadczeń z tytułu niezdolności do pracy. LHWCA zapewnia 2/3 tygodniowego wynagrodzenia za to samo świadczenie. Niektóre stany zezwalają pracownikom na jednoczesne składanie oświadczeń obu typów. Pracownik musi jednak wybrać tylko jeden rodzaj świadczenia, jeśli przysługuje mu oba.

Test statusu LHWCA stwierdza, że ​​przynajmniej część obowiązków poszkodowanego pracownika musi być związana z obowiązkami morskimi. Test lokalizacji potwierdza, że ​​pracownik musi pracować na wodach żeglownych, w ich pobliżu lub obok nich. Kwalifikujące się lokalizacje obejmują wszelkie obszary wykorzystywane do załadunku, rozładunku, budowy, naprawy lub demontażu pojazdu morskiego, nawet jeśli obszar ten znajduje się w odległości do mili od brzegu wody.

LHWCA różni się od ustawy Jonesa. Pierwsza z nich obejmuje pracowników morskich i nie obejmuje „kapitana lub członka załogi” żadnego statku. Z drugiej strony ustawa Jonesa miała objąć marynarzy.

LHWCA nie obejmuje pracowników, którzy nie są narażeni na zwiększone ryzyko obrażeń, takich jak pracownicy biurowi. Ustawa nie obejmuje również określonych pracowników przystani, niektórych pracowników rekreacyjnych pojazdów wodnych, pracowników akwakultury ani kapitanów i załóg łodzi i statków. Inni pracownicy nie objęci LHWCA to osoby pracujące w nadmorskich klubach, obozach, restauracjach, muzeach i sklepach detalicznych.

Pracodawcy, którzy chcą zabezpieczyć ubezpieczenie odszkodowawcze pracowników na mocy LHWCA, mogą je wykupić od prywatnych ubezpieczycieli lub, w przypadku odmowy, z funduszy państwowych lub przydzielonych planów lub pul ryzyka. Alternatywnie, pracodawcy mogą zdecydować się na ubezpieczenie własne, korzystając z planu zatwierdzonego przez Departament Pracy Stanów Zjednoczonych (DOL).