Długo datowane do przodu
Co to jest termin od dawna?
Forward typu forward to rodzaj kontraktu typu forward powszechnie stosowany w transakcjach w walutach obcych z datą rozliczenia dłuższą niż rok, a nawet 10 lat. Firmy wykorzystują te kontrakty do zabezpieczenia pewnych ekspozycji walutowych.
Można to porównać z krótką datą przyszłą, której data wygaśnięcia jest oddalona o rok lub mniej.
Kluczowe wnioski
- Długoterminowy kontrakt terminowy to kontrakt pochodny będący przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, który blokuje cenę składnika aktywów do przyszłej dostawy, z terminem zapadalności od 1 do 10 lat.
- Długoterminowe kontrakty forward są często używane do zabezpieczania długoterminowych zagrożeń, takich jak dostawa przyszłorocznych zbiorów lub przewidywane zapotrzebowanie na ropę za kilka lat.
- Ze względu na dłuższe terminy zapadalności kontrakty te są zwykle bardziej ryzykowne niż krótkoterminowe kontrakty forward.
Jak długo działają daty do przodu
Kontrakt forward jest dostosowane umowa pomiędzy dwiema stronami, aby kupić lub sprzedać składnik aktywów po określonej cenie w określonym dniu w przyszłości. Kontrakt terminowy może służyć do zabezpieczenia lub spekulacji, chociaż jego niestandardowy charakter sprawia, że jest on szczególnie przydatny jako zabezpieczenie. daty dostawy. Ponadto rozliczenie może nastąpić w gotówce lub w dostawie instrumentu bazowego.
Ponieważ kontrakty terminowe nie są przedmiotem transakcji na scentralizowanej giełdzie, są sprzedawane jako instrumenty pozagiełdowe (OTC). Chociaż mają one tę zaletę, że zapewniają pełną personalizację, brak scentralizowanej izby rozliczeniowej powoduje wyższy stopień ryzyka niewykonania zobowiązania. W rezultacie inwestorzy indywidualni nie będą mieli tak dużego dostępu, jak w przypadku kontraktów terminowych.
Długi datowane kontrakty terminowe są bardziej ryzykowne niż inne instrumenty forward z powodu większego ryzyka, że jedna ze stron lub inny będzie wywiązać się na swoich obowiązkach. Ponadto długoterminowe kontrakty forward na waluty często mają większe spready bid-ask niż kontrakty krótkoterminowe, co powoduje, że ich stosowanie jest nieco kosztowne.
Przykład długoterminowego kontraktu terminowego
Typowa potrzeba długoterminowego kontraktu terminowego na walutę obcą pochodzi od firm, które potrzebują w przyszłości przewalutowania. Na przykład przedsiębiorstwo handlowe zajmujące się importem / eksportem, które musi sfinansować swoją działalność. Musi kupować towar teraz, ale nie może go sprzedać wcześniej.
Rozważmy następujący przykład długoterminowego kontraktu forward. Załóżmy, że firma wie, że potrzebuje 1 miliona euro w ciągu roku, aby sfinansować swoją działalność. Martwi się jednak, że w tym czasie kurs do dolara stanie się droższy. W związku z tym zawiera kontrakt typu forward ze swoją instytucją finansową na zakup 1 miliona euro po cenie 1,13 USD w ciągu jednego roku z rozliczeniem gotówkowym.
W ciągu jednego roku cena spot euro ma trzy możliwości:
- To dokładnie 1,13 dolara : w tym przypadku producent lub instytucja finansowa nie są sobie winni żadnych kwot i umowa zostaje zamknięta.
- Jest wyższa niż cena kontraktowa, powiedzmy 1,20 USD : instytucja finansowa jest winna firmie 70 000 USD lub różnica między bieżącą ceną spot a zakontraktowaną stawką 1,13 USD.
- Jest niższa niż cena kontraktowa, powiedzmy 1,05 USD : Firma zapłaci instytucji finansowej 80 000 USD lub różnicę między zakontraktowaną stawką 1,13 USD a bieżącą ceną spot.
W przypadku kontraktu rozliczanego w rzeczywistej walucie instytucja finansowa dostarczy 1 mln euro za cenę 1,130 mln USD, która była ceną zakontraktowaną.