Instrument Dostosowania Płynności

Co to jest instrument dostosowania płynności?

Instrument korekty płynności (LAF) to narzędzie wykorzystywane w polityce pieniężnej, głównie przez Bank Rezerw Indii (RBI), które umożliwia bankom pożyczanie pieniędzy w ramach umów repo (repo) lub udzielanie pożyczek RBI w ramach umów z przyrzeczeniem odkupu. Rozwiązanie to jest skuteczne w zarządzaniu presją płynności i zapewnianiu podstawowej stabilności na rynkach finansowych. W Stanach Zjednoczonych Rezerwa Federalna zawiera transakcje repo i reverse repo w ramach operacji otwartego rynku.

RBI wprowadziło LAF w wyniku Narasimham Committee on Banking Sector Reforms (1998).

Podstawy instrumentu regulacji płynności

Instrumenty dostosowania płynności służą bankom do rozwiązywania wszelkich krótkoterminowych niedoborów gotówki w okresach niestabilności gospodarczej lub w przypadku innych form stresu spowodowanych siłami pozostającymi poza ich kontrolą. Różne banki wykorzystują kwalifikowane papiery wartościowe jako zabezpieczenie w ramach umowy repo i wykorzystują fundusze do złagodzenia swoich krótkoterminowych potrzeb, pozostając w ten sposób stabilnymi.

Instrumenty są wdrażane na co dzień, ponieważ banki i inne instytucje finansowe zapewniają im wystarczający kapitał na rynku overnight. Transakcje instrumentów dostosowania płynności odbywają się w drodze aukcji o określonej porze dnia. Podmiot, który chce pozyskać kapitał w celu uzupełnienia niedoboru, angażuje się w umowy repo, podczas gdy podmiot posiadający nadwyżkę kapitału robi odwrotnie i dokonuje reverse repo.

Instrument dostosowania płynności a gospodarka

RBI może skorzystać z instrumentu korekty płynności, aby zarządzać wysokim poziomem inflacji. Czyni to poprzez zwiększenie stopy repo, co podnosi koszt obsługi zadłużenia. To z kolei ogranicza inwestycje i podaż pieniądza w gospodarce Indii.

I odwrotnie, jeśli RBI próbuje pobudzić gospodarkę po okresie powolnego wzrostu gospodarczego, może obniżyć stopę repo, aby zachęcić firmy do zaciągania pożyczek, zwiększając w ten sposób podaż pieniądza. Niedawno RBI obniżył stopę repo o 40 punktów bazowych w maju 2020 r. Do 4,00% z 4,40% poprzednio, ze względu na słabą aktywność gospodarczą, łagodną inflację i wolniejszy wzrost globalny. Jednocześnie stopa reverse repo została obniżona do 3,35% z 3,75%, również o 40 punktów bazowych. Cięcia odzwierciedlają decyzje polityki pieniężnej podjęte przez banki centralne na całym świecie wiosną i latem 2020 r., Gdy rządy próbowały złagodzić gospodarcze skutki pandemii COVID-19.

Przykład instrumentu wyrównania płynności

Załóżmy, że bank ma krótkoterminowy niedobór gotówki z powodu recesji, która ogarnęła indyjską gospodarkę. Bank skorzystałby z instrumentu RBI w zakresie korekty płynności, wykonując umowę repo, sprzedając rządowe papiery wartościowe RBI w zamian za pożyczkę z umową odkupu tych papierów. Załóżmy na przykład, że bank potrzebuje jednodniowej pożyczki na 50000000 rupii indyjskich i zawiera umowę repo na 6,25%. Oprocentowanie pożyczki do zapłacenia przez bank wynosi 8561,64 GBP (50000000 GBP x 6,25% / 365).

Teraz załóżmy, że gospodarka się rozwija, a bank ma nadwyżkę gotówki. W takim przypadku bank zawarłby umowę z przyrzeczeniem odkupu, udzielając RBI pożyczki w zamian za rządowe papiery wartościowe, w ramach której zgadza się na odkup tych papierów wartościowych. Na przykład bank może mieć do dyspozycji 25 000 000 GBP na pożyczkę RBI i decyduje się na zawarcie jednodniowej umowy z przyrzeczeniem odkupu na kwotę 6%. Bank otrzymałby odsetki od RBI w wysokości 4109,59 INR (25 000 000 INR x 6% / 365).