Krzywa uczenia się
Co to jest krzywa uczenia się?
Krzywa uczenia się to koncepcja, która graficznie przedstawia zależność między kosztem a wydajnością w określonym przedziale czasu, zwykle w celu przedstawienia powtarzalnego zadania pracownika lub pracownika. Krzywa uczenia się została po raz pierwszy opisana przez psychologa Hermanna Ebbinghausa w 1885 roku i służy do pomiaru wydajności produkcji i prognozowania kosztów.
W wizualnej reprezentacji krzywej uczenia się, bardziej strome nachylenie wskazuje, że początkowa nauka przekłada się na większe oszczędności kosztów, a późniejsza nauka skutkuje coraz wolniejszymi i trudniejszymi oszczędnościami.
Kluczowe wnioski
- Krzywa uczenia się to wizualna reprezentacja tego, ile czasu zajmuje zdobycie nowych umiejętności lub wiedzy.
- W biznesie nachylenie krzywej uczenia się przedstawia tempo, w jakim uczenie się nowych umiejętności przekłada się na oszczędności kosztów w firmie.
- Im bardziej strome nachylenie krzywej uczenia się, tym większe oszczędności kosztów na jednostkę produkcji.
Zrozumienie krzywych uczenia się
Krzywa uczenia się jest również nazywana krzywą doświadczenia, krzywą kosztów, krzywą wydajności lub krzywą produktywności. Dzieje się tak, ponieważ krzywa uczenia się zapewnia pomiar i wgląd we wszystkie powyższe aspekty firmy. Pomysł polega na tym, że każdy pracownik, niezależnie od stanowiska, potrzebuje czasu, aby nauczyć się wykonywać określone zadanie lub obowiązek. Ilość czasu potrzebna do wytworzenia powiązanego wyniku jest duża. Następnie, w miarę powtarzania zadania, pracownik uczy się, jak szybko je wykonać, co skraca czas potrzebny na wykonanie jednostki.
Dlatego krzywa uczenia się jest początkowo nachylona w dół z płaskim nachyleniem pod koniec, z kosztem jednostkowym przedstawionym na osi Y i całkowitym wydatku na osi X. W miarę jak uczenie się wzrasta, początkowo zmniejsza się koszt na jednostkę produkcji, zanim się spłaszczy, ponieważ trudniej jest zwiększyć wydajność uzyskaną dzięki uczeniu się.
Korzyści z używania krzywej uczenia się
Firmy wiedzą, ile pracownik zarabia na godzinę i mogą wyliczyć koszt wyprodukowania pojedynczej jednostki produkcji na podstawie liczby potrzebnych godzin. Dobrze umiejscowiony pracownik, który jest nastawiony na sukces, powinien z czasem obniżyć koszty firmy w przeliczeniu na jednostkę produkcji. Firmy mogą wykorzystać krzywą uczenia się do planowania produkcji, prognozowania kosztów i harmonogramów logistycznych.
Krzywa uczenia się dobrze przedstawia koszt na jednostkę produkcji w czasie.
Nachylenie krzywej uczenia się przedstawia tempo, w jakim uczenie się przekłada się na oszczędności kosztów w firmie. Im bardziej strome nachylenie, tym większe oszczędności kosztów na jednostkę produkcji. Ta standardowa krzywa uczenia się jest znana jako 80% krzywa uczenia się. Pokazuje, że za każde podwojenie produkcji firmy, koszt nowej produkcji wynosi 80% poprzedniej produkcji. Wraz ze wzrostem produkcji coraz trudniej jest podwoić poprzednią produkcję firmy, przedstawioną za pomocą nachylenia krzywej, co oznacza, że oszczędności kosztów maleją w czasie.