Dowód sądu
Co to jest dowód sądu?
Dowód sądu to opis osoby, która nie ma wystarczającego majątku, aby wierzyciel mógł zająć się, gdy nakaz sądowy wymaga spłaty długu. Dłużnik, który jest bankrutem i bezrobotnych można uznać dowód wyroku, podobnie jak dłużnik, który ma tylko pewne prawnie chronionych rodzajów aktywów lub dochodów.
Bycie dowodem osądu, zwanym także „dowodem z kolekcji”, nie jest trwałe. Orzeczenia mogą być ważne przez wiele lat, a wierzyciele mogą nadal próbować dochodzić tego, na co zezwala orzeczenie, długo po wygraniu sprawy sądowej przeciwko winnemu kredytobiorcy.
Kluczowe wnioski
- Jeśli dana osoba zostanie uznana za dowód osądu, prawdopodobnie oznacza to, że nie ma ona majątku ani pracy.
- Wierzyciele nie mogą zająć majątku osoby, której sąd wskaże dowód orzeczenia.
- Zasiłki na ubezpieczenie społeczne, świadczenia z tytułu niezdolności do pracy i zasiłki dla bezrobotnych nie są liczone jako aktywa, które mogą zostać przejęte przez wierzycieli.
- Wyroki zachowują ważność przez wiele lat i mogą zostać odnowione po wygaśnięciu.
Zrozumienie dowodu sądu
Ogólnie rzecz biorąc, stosuje się dwa kryteria, aby zidentyfikować osobę jako dowód osądu. Pierwsza to brak odpowiedniego dochodu. Osoba bezrobotna lub wykonująca nisko płatną pracę, za którą płaci się minimalne wynagrodzenie i zarabia wystarczająco dużo, by ledwo przeżyć, może należeć do tej kategorii.
Drugi to brak aktywów, takich jak rachunki bankowe lub nieruchomości, które mogą służyć jako zabezpieczenie przez wierzycieli. Dochody uzyskane od rządu, w tym ubezpieczenie społeczne, zasiłki dla bezrobotnych i niepełnosprawność, są zwolnione z windykacji przez agencje wierzycielskie.
Kiedy osoba zostanie uznana za dowód sądu, wierzyciele nie są w stanie pobrać żadnych pieniędzy, które są winni. Status ten jest uważany za tymczasowy, dopóki dana osoba nie będzie w stanie zarobić odpowiedniego dochodu.
Większość prawników radzi dłużnikom, aby nie odpowiadali windykatorom, jeśli uważają, że są oni dowodami osądu. W ten sposób firma lub agencja odpowiedzialna za odzyskanie pieniędzy zadłużonych na kontach zaległych otrzyma wyrok zaoczny.
Przepisy stanowe określają aktywa i wysokość wynagrodzeń, których nie można pobrać pomimo wyroku.
Przykład dowodu sądu
Przypuśćmy, że ktoś – nazwij go Mike – jest zbyt chory, by pracować i używa karty kredytowej do opłacenia kosztów utrzymania i rachunków medycznych przez rok. Wraca do zdrowia po chorobie i wraca do pracy, ale nie stać go na spłatę zaciągniętego długu. Firma karty kredytowej nie w jej wysiłkach windykacyjnych, a następnie sprzedaje nieuregulowany dług Mike’a w firmie windykacyjnej.
Agencja windykacyjna wielokrotnie kontaktuje się z Mikiem, ale on im nic nie płaci; stara się zawisnąć w swoim domu, kupić artykuły spożywcze i nie zapalić światła. W ostateczności agencja windykacyjna pozywa Mike’a i uzyskuje przeciwko niemu wyrok za niespłacony dług. Agencja ma teraz orzeczenie sądowe zobowiązujące Mike’a do zwrotu kwoty, którą sąd uznał za ważną.
Jednak ponieważ Mike zarabia ledwo więcej niż płaca minimalna, jego pensja nie może zostać zajęta, a ponieważ mieszka w stanie, który chroni jego główne miejsce zamieszkania przed wierzycielami, agencja windykacyjna nie może zastawić jego domu. Mike nie ma pieniędzy w banku i nie posiada samochodu ani żadnych innych aktywów, które można przejąć i sprzedać, aby spłacić jego dług. Mike jest obecnie dowódcą osądu.
Jeśli sytuacja finansowa Mike’a poprawi się w przyszłym roku i zacznie on znacznie więcej zarabiać, agencja windykacyjna może wtedy zająć część jego wynagrodzenia, aby zacząć odzyskiwać należne mu kwoty. Ponieważ orzeczenia mogą pozostać ważne przez długi czas i zostać odnowione po ich wygaśnięciu, wierzyciele mogą być w stanie odzyskać dług Mike’a wiele lat później.