Co należy wiedzieć, aby przeprowadzić wywiad z bankowością inwestycyjną
Zdobycie wywiadu dotyczącego bankowości inwestycyjnej
Wielu studentów biznesu chce znaleźć posadę dla początkujących w bankowości inwestycyjnej, ale zawieszają się podczas rozmowy kwalifikacyjnej, gdy są zadawane niektóre z bardziej typowych pytań technicznych. Samo przeprowadzenie pierwszej rozmowy kwalifikacyjnej jest często trudnym zadaniem, dlatego musisz być przygotowany na udzielenie odpowiedzi na niektóre z najczęściej zadawanych pytań podczas rozmów z bankowością inwestycyjną. Na przykład, czy możesz odpowiedzieć na następujące pytania?
- Jakie są sposoby wyceny firmy?
- Jakie są zalety pozyskiwania środków za pomocą obligacji, a nie kapitału?
- Co dzieje się z różnymi liczbami w sprawozdaniu finansowym, jeśli do bieżącego konta amortyzacji zostanie dodane 100 USD?
Jeśli nie masz gotowej odpowiedzi na takie pytania, musisz poczynić więcej przygotowań przed rozmową kwalifikacyjną. Czytaj dalej, aby poznać odpowiedzi na te typowe pytania i dowiedzieć się, co warto wiedzieć o bankowości inwestycyjnej, zanim spotkasz się z potencjalnym pracodawcą.
Zapoznaj się z pracą na poziomie podstawowym
Nie ma nic bardziej obraźliwego dla osoby przeprowadzającej rozmowę kwalifikacyjną niż kandydat, który przychodzi nie wiedząc nic o stanowisku. Wykazanie się, że rozumiesz nie tylko ogólne praktyki bankowości inwestycyjnej, ale także Twoje konkretne obowiązki, powinno zapewnić przewagę konkurencyjną. W końcu analitycy pierwszego roku nie przedstawiają ofert dyrektorom generalnym ani nie publikują raportów badawczych na temat gorących akcji / sektorów.
Stanowisko dla początkujących obejmuje głównie tworzenie prezentacji, kompilowanie tabel komputerowych i tworzenie poradników. Chociaż modelowanie finansowe i analizy sprawozdań finansowych to chleb powszedni zawodu bankowca inwestycyjnego, nie idź na rozmowę z założeniem, że wykonasz takie zadania pierwszego dnia w pracy.
1:33
Wiedza finansowa
Podstawowa wiedza na temat sprawozdań finansowych i ogólne zrozumienie, w jaki sposób bilans, rachunek zysków i strat i rachunek przepływów pieniężnych są ze sobą powiązane, to kolejne częste zagadnienie związane z testowaniem umiejętności technicznych w wywiadzie z bankowością inwestycyjną. Zapoznaj się z tym, jak zmiany wprowadzone w jednej sekcji zmieniają liczby w innych sekcjach. Ważne jest, aby zrozumieć – a nie tylko zapamiętać – powiązania między stwierdzeniami.
Oto typowy przykład. Zakładając stawkę podatkową w wysokości 30%, jeżeli amortyzacja wzrośnie o 100 USD, a dochód przed opodatkowaniem zmniejszy się o 100 USD, wystąpią następujące zjawiska:
- Podatki spadną o 30 USD (100 USD * 30%)
- Dochód netto (NI) zmniejszy się o 70 USD (100 USD * (1 – 30%))
- odliczenia podatkowego
Powoduje to 30-dolarowy wzrost gotówki w bilansie, 100-dolarowe zmniejszenie PP&E z powodu amortyzacji oraz 70-dolarowe zmniejszenie zatrzymanych zysków. Upewnij się, że możesz z łatwością postępować zgodnie z tym przykładem i śledzić efekty wszelkich podobnych dostosowań. Oto kilka innych, które warto znać.
Kluczowe wnioski
- Przygotowanie do rozmowy z bankowością inwestycyjną wymaga wielu przygotowań. Przed przystąpieniem do wywiadu zapoznaj się z konkretnym bankiem, zapoznaj się z transakcjami, które zawarł w przeszłości lub nad którymi obecnie pracuje, i przygotuj się do rozmowy o gospodarce i rynkach finansowych.
- Ponadto odśwież swoje umiejętności ilościowe i przestudiuj typowe równania finansowe: dowiedz się, jak czytać bilanse, zestawienia dochodów i jak obliczać wyceny przedsiębiorstw.
- Ponieważ bankowość inwestycyjna obejmuje pomoc firmom w emisji kapitału i długu, znajomość tych pojęć jest również dość ważna.
Wycena przedsiębiorstwa: zdyskontowane przepływy pieniężne
Pytania dotyczące wyceny firmy są kluczowe w procesie rozmowy kwalifikacyjnej, ponieważ to zadanie jest podstawą codziennych działań bankiera. Istnieją trzy podstawowe techniki wyceny przedsiębiorstwa: zdyskontowane przepływy pieniężne (DCF), podejście oparte na wielokrotnościach i porównywalne transakcje. Prawdopodobnie zostaną omówione tylko pierwsze dwa.
Zdyskontowane przepływy pieniężne, jak sama nazwa wskazuje, polegają na stworzeniu prognozy wolnych przepływów pieniężnych (FCF) firmy, a następnie zdyskontowaniu ich przez średni ważony koszt kapitału (WACC). Oto jak obliczyć wolne przepływy pieniężne:
EBIT * (1-stawka podatkowa) + amortyzacja – wydatki kapitałowe – wzrost kapitału obrotowego netto (NWC)
WACC oblicza się, biorąc procent zadłużenia, kapitału i udziałów uprzywilejowanych o łącznej wartości firmy i mnożąc poszczególne składniki przez wymaganą stopę zwrotu z tego papieru wartościowego. Wartość końcowa projektu również musi zostać określona i odpowiednio zdyskontowana.
WACC = R e * (E / V) + R d * (D / V) * (1-podatek)
Gdzie R e = koszt kapitału własnego, R d = koszt długu, V = E + D = całkowita wartość rynkowa finansowania firmy (dług plus kapitał własny), a podatek = stawka podatku od osób prawnych.
Podejście WACC DCF zakłada, że firma jest obciążona dźwignią finansową, a koszt zadłużenia jest odzwierciedlony w mianowniku kalkulacji. Regulować wartość bieżąca (APV) podejście wyceny jest nieco podobny, ale oblicza wartość all-equity (unlevered) firmy, a następnie dodaje efekty długu na koniec. Ten typ metodologii jest wdrażany, gdy firma przyjmuje złożoną strukturę zadłużenia, taką jak wykup lewarowany (LBO), lub gdy warunki finansowania zmieniają się w trakcie trwania projektu.
Po pierwsze, przepływy pieniężne dyskontuje się kosztem kapitału własnego, a następnie określa się korzyści podatkowe z tytułu zadłużenia poprzez zdyskontowanie płatności odsetek po opodatkowaniu o wymaganą stopę zwrotu o stałym dochodzie.
NPV = wartość przedsiębiorstwa w całości kapitałowego + wartość bieżąca efektów finansowych
Teoretycznie NPV dla metod WACC i APV powinno dawać taki sam wynik końcowy. (Więcej informacji można znaleźć w artykule Inwestorzy potrzebują dobrego WACC ).
Wycena przedsiębiorstwa: wielokrotności
Sposób ustalania wartości wielokrotności obejmuje dane podobne do P / E. Zasadniczo, aby przeprowadzić analizę wielokrotności, należałoby wyznaczyć średnie wielokrotności dla konkretnej branży i pomnożyć tę wartość przez mianownik dla tej wielokrotności dla rozważanej firmy.
Na przykładzie wskaźnika C / Z, jeśli bankier inwestycyjny próbuje dokonać wyceny firmy prowadzącej działalność w sklepie spożywczym, pierwszym krokiem byłoby określenie średniego wskaźnika C / Z w tym sektorze. Można to zrobić, patrząc na tabele komputerów, które są łatwo dostępne za pośrednictwem terminala Bloomberg.
Następnie średnią wartość należy pomnożyć przez EPS firmy. Jeśli średni stosunek ceny do zysku w sektorze wynosi 12, a zysk na akcję dla danej firmy wynosi 2 USD, to akcje są warte 24 USD każda. Biorąc pod uwagę iloczyn tej wartości i całkowitej liczby akcji pozostających w obrocie, uzyskuje się kapitalizację rynkową firmy.
W poprzednim przykładzie zastosowano wskaźnik P / E do zilustrowania ogólnego założenia, ponieważ większość ludzi zna taką miarę. Jednak użycie tego wskaźnika do wyceny jest w rzeczywistości niepoprawne; wynikowa liczba podaje wartość kapitału własnego przedsiębiorstwa, pomijając zadłużenie. Chociaż różne sektory mają specyficzne dla branży wielokrotności, które należy zbadać przed rozmową kwalifikacyjną, jedną z najczęstszych jest wielokrotność przedsiębiorstwa (EV / EBITDA).
Wartość przedsiębiorstwa jest obliczana jako:
Kapitalizacja rynkowa + Zadłużenie + Udziały mniejszości + Akcje uprzywilejowane – Gotówka i ekwiwalenty razem
Wartość ta odzwierciedla całą wartość firmy. Ponieważ nabywca w ramach fuzji przejąłby dług i inne pozycje finansowe spółki docelowej, EV ujmuje pełną, kompleksową wartość korporacji. Ponadto w obliczeniach stosuje się EBITDA, a nie tylko zyski z podobnych powodów. EV / EBITDA zapewnia kompleksową miarę realnej wartości całej firmy, której P / E nie jest w stanie uchwycić.
Należy jednak zauważyć, że mnożniki przychodów zwykle nie są preferowaną metodą wyceny, ponieważ przychodami często można łatwo manipulować za pomocą praktyk księgowych.
Różnicowanie długu lub kapitału
Ponieważ bankowość inwestycyjna obejmuje pomoc firmom w emisji kapitału i długu, znajomość tych pojęć jest dość ważna. Zwiększenie poziomu zadłużenia w strukturze kapitałowej firmy niesie ze sobą wiele korzyści. Co najważniejsze, ponieważ odsetki można odliczyć od podatku, dług uważany jest za tańszą formę finansowania (warto to zapamiętać).
Emisja obligacji ma dalsze zalety polegające na tym, że pozycje kapitałowe obecnych akcjonariuszy nie ulegają rozwodnieniu, a posiadacze długów mają pierwszeństwo przed aktywami firmy w przypadku upadłości. Z tego powodu posiadacze obligacji wymagają mniejszego zwrotu z inwestycji.
Z drugiej strony, zwiększenie poziomu dźwigni wiąże się z wyższymi płatnościami odsetkowymi, co może popchnąć firmę w kierunku bankructwa w trudnych czasach gospodarczych. W przeciwieństwie do dywidend, które nie są gwarantowane, korporacje są zobowiązane do wywiązywania się z umów dotyczących zadłużenia.
Ponadto, jak sugeruje druga propozycja twierdzenia Modiglianiego-Millera, wraz ze wzrostem wskaźnika zadłużenia do kapitału własnego przedsiębiorstwa (D / E) rośnie koszt kapitału własnego i dodatkowego zadłużenia. Struktura kapitału optymalna musi być osiągnięta która maksymalizuje całkowitą wartość firmy.
Podsumowanie
Większość kandydatów wybieranych na rozmowę kwalifikacyjną powinna bardzo dobrze zapoznać się z prezentowanym materiałem. Możliwość omówienia tych informacji nie wyróżni Cię jako kandydata, a jedynie pokaże, że rozumiesz podstawy pracy. Przed przystąpieniem do wywiadu zapoznaj się z konkretnym bankiem, zapoznaj się z transakcjami, które zawarł w przeszłości lub nad którymi obecnie pracuje, i przygotuj się do rozmowy o gospodarce i rynkach finansowych.
Zapewniamy, że inni kandydaci będą równie przygotowani, a czasami określenie, kto otrzyma pracę, sprowadza się do najmniejszych różnic między kandydatami. W tak konkurencyjnym środowisku przygotowanie i pewność siebie są kluczami do znalezienia pracy.