Inter-Vivos Trust
Co to jest fundusz zaufania Inter-Vivos?
Trust inter-vivos to relacja powiernicza stosowana w planowaniu majątku utworzona za życia powiernika. Znany również jako zaufania dziennym, to zaufanie ma okres, który jest określony w momencie tworzenia zaufanie i może pociągać za sobą podział majątku na rzecz beneficjenta w trakcie lub po życiu w trustor użytkownika. testamentowe, które wchodzi w życie po śmierci powiernika.
Kluczowe wnioski
- Trust inter-vivos to żywe zaufanie utworzone, które zawiera aktywa powiernika.
- Zaletą trustu inter-vivos jest to, że pomaga uniknąć spadków lub procesu prawnego dotyczącego dystrybucji majątku właściciela po jego śmierci.
- Powiernikiem może być również powiernik trustu inter-vivos przez cały okres jego życia lub do momentu, gdy kopia zapasowa wymieniona w zaufaniu zostanie przejęta.
Jak działa zaufanie Inter-Vivos
Trust jest zwykle ustanawiany w celu przechowywania aktywów na rzecz strony zwanej beneficjentami zaufania. Powiernik jest zwykle przypisane do zarządzania tymi aktywami oraz w celu zapewnienia, że umowa zaufania następuje, który obejmowałby upewniając się, że aktywa są dystrybuowane do wskazanych beneficjentów.
Jednak zaufanie inter-vivos jest zaufaniem żywym, ponieważ pozwala właścicielowi lub powiernikowi korzystać z aktywów i czerpać korzyści z zaufania przez całe życie powiernika. Po śmierci powiernika aktywa byłyby przekazywane przez powiernika beneficjentom. Za życia powiernik lub powiernicy w przypadku małżeństwa mogą być powiernikiem, zarządzając aktywami do czasu, gdy nie będą już w stanie, kiedy to wyznaczony powiernik rezerwowy przejmuje obowiązki. Istnieją dwie kategorie trustów, do których może należeć żywy trust; odwołalna lub nieodwołalna.
Odwołalne zaufanie
Odwołalnej zaufanie to zaufanie, które pozwala na wprowadzenie zmian do zaufania przez trustor lub koncesjodawcy. Trust może również zostać anulowany przez powiernika, a każdy dochód uzyskany w funduszu powierniczym z możliwością odwołania jest wypłacany powiernikowi. Po śmierci powiernika dochody i aktywa są przekazywane beneficjentom trustu. Odwołalne powiernictwa są pomocne, ponieważ są elastyczne przez cały okres istnienia powiernika, ale umożliwiają również dystrybucję aktywów z majątku powiernika.
Nieodwołalne zaufanie
Nieodwołalne zaufanie to zaufanie, które nie zezwala na wprowadzenie zmian do zaufania przez trustor lub koncesjodawcy. Zaufanie nie może zostać anulowane ani zmienione, gdy zostanie ustanowione jako nieodwołalne zaufanie. Gdy aktywa zostaną umieszczone w nieodwołalnym funduszu powierniczym, powiernik zasadniczo zrezygnował z prawnej własności tych aktywów. Powiernik zarządzałby aktywami i przekazywał je beneficjentom po śmierci powiernika.
Korzyści z funduszu Inter-Vivos Trust
Trust inter-vivos jest ważnym narzędziem planowania majątku, ponieważ pomaga uniknąć spadku, czyli procesu dystrybucji majątku zmarłego w sądzie. Proces spadkowy może być długotrwały, kosztowny i narażać prywatne sprawy finansowe rodziny, czyniąc je przedmiotem publicznego rejestru. Prawidłowo ustanowione zaufanie pomaga zapewnić, że aktywa zostaną rozesłane do zamierzonych odbiorców w sposób terminowy i prywatny. W rezultacie pozostali przy życiu członkowie rodziny otrzymują aktywa w płynnym przejściu bez żadnych zakłóceń w ich użytkowaniu.
W żywym funduszu powierniczym z możliwością odwołania powiernikiem może być również powiernik, co oznacza, że aktywa są kontrolowane przez właściciela. Ponieważ jednak aktywa są w imieniu powiernika, podatki od nieruchomości mogą obowiązywać, jeśli wartość aktywów przekracza zwolnienie z podatku od nieruchomości w chwili śmierci powiernika.
Jeżeli powiernik utworzy żywy, nieodwołalny trust, powiernik zasadniczo obniży wartość majątku spadkowego (ponieważ zrzeczono się wszelkich praw do majątku), a tym samym zmniejszy podatki od majątku spadkowego.
Żywe zaufanie jest zwykle ustanawiane jako odwołalne zaufanie i zasadniczo staje się nieodwołalnym zaufaniem po śmierci powiernika.
Ustanowienie zaufania Inter-Vivos
Przy ustanawianiu trustu, udzielający koncesji wskazuje strony powiernictwa, do których zaliczają się dawcy, zazwyczaj mąż i żona; beneficjenci; i powiernika. Czasami małżonkowie nazywani są powiernikami. Jednak powiernika warunkowego należy wyznaczyć na wypadek śmierci obojga małżonków.
Prawie każdy składnik aktywów może być własnością trustu. Aktywa, takie jak nieruchomości, inwestycje i interesy biznesowe, mogą zostać ponownie nazwane w imieniu trustu. Niektóre aktywa, takie jak ubezpieczenia na życie i plany emerytalne, przechodzą na wyznaczonego beneficjenta, więc nie trzeba ich uwzględniać.
Oprócz przypisywania aktywów konkretnym beneficjentom trust może zawierać instrukcje dla powiernika, aby kierował harmonogramem dystrybucji i zarządzaniem aktywami, gdy są one nadal w posiadaniu trustu.
Wola jest potrzebna do wykonania zaufanie. Zasadniczo zaufanie staje się głównym beneficjentem testamentu. Ponadto testament działa jako mechanizm „catch-all”, który określa rozdysponowanie aktywów, które mogły zostać wykluczone z trustu. To także wola ustanawia opiekę nad małoletnimi dziećmi.