Inwestycje między przedsiębiorstwami
Co to jest inwestycja między przedsiębiorstwami?
Inwestycja między przedsiębiorstwami może mieć miejsce, gdy firma dokonuje jakiejkolwiek inwestycji w inną firmę. W zależności od inwestycji tego typu inwestycje można rozliczać na kilka różnych sposobów. Ogólnie rzecz biorąc, najszerszym i najbardziej wszechstronnym sposobem rozliczenia tego typu inwestycji jest procentowy udział we własności.
Kluczowe wnioski
- Inwestycje międzykorporacyjne odnoszą się do każdej inwestycji, jaką firma dokonuje w innej firmie.
- Rachunkowość inwestycji wewnątrzkorporacyjnych opiera się przede wszystkim na wielkości własności związanej z inwestycją.
- Rachunkowość według własności jest zazwyczaj podzielona na trzy klasyfikacje: mniejszość pasywna, mniejszość aktywna i kontrolująca.
Zrozumienie inwestycji międzykorporacyjnych
Inwestycja między przedsiębiorstwami ma miejsce, gdy firma dokonuje inwestycji w inną firmę. Ogólnie rzecz biorąc, można wyróżnić trzy kategorie klasyfikacji inwestycji między przedsiębiorstwami, które mogą pomóc w kierowaniu i dyktowaniu stosowanego podejścia księgowego. Te trzy kategorie ogólnie obejmują: mniejszość bierna (mniej niż 20% własności), mniejszość aktywna (20% -50% własności) i pakiet kontrolny (ponad 50% własności). Klasyfikacje te to ogólne wydziały, ale firmy powinny również zapoznać się z Kodeksem Standardów Rachunkowości, w szczególności z Kodeksem 805, który zawiera szczegółowe informacje na temat ogólnie przyjętych zasad rachunkowości dotyczących połączeń jednostek. Firmy mogą mieć możliwość odejścia od trzech głównych klasyfikacji w zależności od kontroli udziału.
Firma może zdecydować się na dokonanie inwestycji wewnątrzkorporacyjnej na wiele różnych sposobów. Może to być zakup akcji spółki notowanej na giełdzie lub prywatnie wynegocjowana transakcja dotycząca udziału w spółce, która nie znajduje się w publicznym obrocie. Inwestycja może również wiązać się z zakupem długu innej firmy, notowanym na giełdzie lub w inny sposób. Udział kontrolny w spółce będzie zwykle pochodził z fuzji lub przejęcia.
Rodzaje inwestycji międzykorporacyjnych
Poniżej znajdują się dodatkowe szczegóły dotyczące każdej z trzech klasyfikacji inwestycji między przedsiębiorstwami:
Mniejszość bierna: Mniejszość pasywna obejmuje inwestycje, które prowadzą do mniej niż 20% udziałów w firmie. Może to dotyczyć szerokiego zakresu inwestycji, w tym długu, ponieważ prawa własności i prawa głosu nie są zwykle oferowane wraz z inwestycjami dłużnymi. W przypadku przejęcia biernego udziału mniejszościowego inwestycja jest zasadniczo traktowana tak samo, jak inne papiery wartościowe posiadane przez spółkę w celach inwestycyjnych.
Mniejszość aktywna: Mniejszość aktywna obejmuje inwestycje, które prowadzą do 20% -50% własności. W tym segmencie spółki zazwyczaj stosują metodę praw własności. Jest to ważny segment, ponieważ wiele firm dokonuje znacznych inwestycji własnościowych w inną spółkę, ale niekoniecznie chce konsolidować działalność za pomocą skonsolidowanych sprawozdań finansowych, jak jest to wymagane w przypadku udziałów kontrolnych. Objęcie udziałów w wysokości 20% -50% daje wiele możliwości, takich jak wspólne przedsięwzięcia, a także sprawozdawczość pozabilansowa.
Udział kontrolny: Spółki, które mają co najmniej 50% udziałów w innej spółce, są generalnie zobowiązane do stosowania metody konsolidacji. Metoda konsolidacji wymaga od firm łączenia sprawozdawczości finansowej i sporządzania skonsolidowanych sprawozdań finansowych. Na najwyższym poziomie wymaga to pełnego bilansu, rachunku zysków i strat oraz rachunku przepływów pieniężnych ze zintegrowanymi wynikami.
Rachunkowość inwestycji między przedsiębiorstwami
Udział własnościowy w inwestycji międzykorporacyjnej pomaga zapewnić ogólne wytyczne dotyczące metodologii stosowanej przy rozliczaniu inwestycji finansowych przedsiębiorstwa. Ogólnie rzecz biorąc, istnieją trzy główne metodologie, które odpowiadają trzem szerokim klasyfikacjom inwestycji. Należy pamiętać, że inwestycje dłużne zwykle nie obejmują udziałów własnościowych ani praw głosu.
Metoda kosztowa
Metoda kosztowa może być szeroko stosowana, ponieważ obejmuje szeroki wachlarz inwestycji, których udział własnościowy wynosi mniej niż 20%. Inwestycje w instrumenty dłużne przedsiębiorstw są zazwyczaj rozliczane metodą kosztową, ponieważ dług często nie wiąże się z prawami własności lub prawem głosu.
W ramach metody kosztowej można również określić dalsze szczegóły inwestycji. Zasadniczo te inwestycje będą zasadniczo traktowane tak samo, jak inne papiery wartościowe posiadane przez spółkę w celach inwestycyjnych. Te papiery wartościowe mogą być wyznaczone jako utrzymywane do terminu zapadalności (obligacji), przeznaczonych do obrotu (obligacji i akcji), dostępnych do sprzedaży (obligacje i akcje) lub ściśle odbyło się w bilansie w wartości godziwej wyznaczonej.
Metoda praw własności
Zgodnie z metodą praw własności inwestycja początkowa w spółkę przejmowaną jest ujmowana w bilansie. Wartość inwestycji korygowana jest na podstawie odsetka zysku lub straty właściciela. Dywidendy nie są rejestrowane jako dochód. Dywidendy raczej zwiększają środki pieniężne i zmniejszają wartość inwestycji dla inwestora.
Wartość firmy może być również powiązana z inwestycjami, gdy stosowana jest metoda praw własności. Jeżeli inwestor zapłaci więcej niż wartość bilansowa inwestycji, spółka przejmowana może rozpoznać wartość firmy z tytułu różnicy.
Konsolidacja
Posiadanie 50% lub więcej udziałów w innej spółce wymaga na ogół metody konsolidacji. W przypadku metody konsolidacji firmy muszą łączyć swoje dane finansowe w skonsolidowane sprawozdania finansowe. Metoda konsolidacji jest powszechna po fuzji lub przejęciu.