Wyzwalacz spowodowany szkodą w fakcie
Co wywołuje uraz spowodowany faktem?
Inicjator szkody w rzeczywistości jest teorią wyzwalania ubezpieczenia, która stwierdza, że ochrona ubezpieczeniowa jest aktywowana, gdy uraz lub szkoda faktycznie wystąpią. Wyzwalacz powodujący kontuzję jest używany, gdy sądom trudno jest określić dokładny czas wystąpienia urazu lub szkody. Celem wyzwalaczy ochrony ubezpieczeniowej jest ochrona towarzystw ubezpieczeniowych w celu zapewnienia, że wypłacają one odszkodowania tylko w określonych okolicznościach wymienionych w polisie ubezpieczeniowej.
Kluczowe wnioski
- W żargonie ubezpieczeniowym wyzwalacz to zdarzenie, które aktywuje ochronę ubezpieczonego.
- W przypadku faktycznego zdarzenia powodującego szkodę uważa się, że szkodliwe zdarzenie miało miejsce, gdy powód doznał obrażeń, a nie wtedy, gdy popełniono czyn bezprawny.
- Istnieją trzy inne wyzwalacze ochrony ubezpieczeniowej: wyzwalacz narażenia, wyzwalacz manifestacji i wyzwalacz ciągły, który określa, kiedy polisa ubezpieczeniowa jest aktywowana.
Zrozumienie przyczyny uszkodzenia ciała
Pisząc polisy ubezpieczeniowe, firmy ubezpieczeniowe określają, kiedy są zobowiązane do wypłaty odszkodowania. Czynniki uruchamiające ubezpieczenie są wymienione w polisie, która określa warunki, które muszą zostać spełnione, aby firma mogła dokonać płatności na rzecz ubezpieczonego. Pomaga to firmom ubezpieczeniowym chronić się przed koniecznością dokonywania płatności przez okres dłuższy niż jest to konieczne.
Istnieją różne typy wyzwalaczy iw zależności od typu firma ubezpieczeniowa będzie dokonywać płatności od określonego momentu.
Czynniki wywołujące urazy są czasami nazywane faktycznymi czynnikami powodującymi uraz. Ubezpieczający, którzy chcą odzyskać straty poprzez złożenie wniosku o odszkodowanie, muszą udowodnić, w jaki sposób i kiedy szkoda wystąpiła. W niektórych przypadkach może to być proste w przypadku pojedynczego, możliwego do zidentyfikowania zdarzenia prowadzącego do wystąpienia straty. W innych przypadkach może być trudno ustalić, kiedy doszło do urazu lub szkody, zwłaszcza jeśli uraz rozwijał się przez pewien czas. Sądy wykorzystują teorie wyzwalające do pracy w tych złożonych sytuacjach.
W żargonie ubezpieczeniowym wyzwalacz to zdarzenie, które aktywuje ubezpieczenie. Przy podejmowaniu decyzji sądy zazwyczaj kierują się czterema ustalonymi teoriami wyzwalania. Oprócz czynnika wywołującego uraz istnieje również wyzwalacz narażenia, wyzwalacz manifestacji i wyzwalacz ciągły.
W przypadku zdarzenia wywołującego szkodę w rzeczywistości często mówi się, że zdarzenie miało miejsce, gdy powód odniósł obrażenia, a nie gdy popełniono czyn bezprawny.
Na przykład firma wylała niebezpieczne odpady do lokalnej rzeki w marcu 2020 r. W końcu odpady trafiają do systemu pojenia kilka miesięcy później, a po ich wypiciu rodzina choruje. W rzeczywistości przyczyną urazu byłby czas, kiedy rodzina zachorowała, a nie kiedy firma rozlała chemikalia.
W ogólnych polisach odpowiedzialności mówi się, że czynniki wywołujące obrażenia mają zastosowanie, gdy uraz lub szkoda faktycznie wystąpią, nawet jeśli obrażenia lub szkoda trwają przez pewien czas. W ten sposób jest podobna do teorii ciągłego wyzwalania, chociaż teoria ciągłego wyzwalania stwierdza, że ochrona jest uruchamiana, gdy powód jest narażony, faktycznie zraniony, lub szkoda ujawnia się.
Rodzaje wyzwalaczy pokrycia
Jak wspomniano, oprócz czynników wywołujących uraz w rzeczywistości istnieją trzy dodatkowe czynniki uruchamiające ubezpieczenie. Są to ekspozycja, manifestacja i ciągłe wyzwalacze, z których każdy jest opisany w następujący sposób:
Wyzwalacz ekspozycji
Wyzwalacz narażenia ma miejsce, gdy dana osoba została po raz pierwszy narażona na problem, który spowodował szkody. Jest to najczęściej stosowane w przypadkach azbestu. Wyzwalacz narażenia byłby wtedy, gdy osoba po raz pierwszy wdychała azbest, a nie wtedy, gdy w końcu zachorowała.
Wyzwalacz manifestacji
Manifestacją wyzwalacz jest aktywowany, gdy szkoda lub zaszkodzić manifesty lub zostaje odkryta. Nie ma znaczenia, czy uszkodzenie rozpoczęło się przed wykryciem, polityka jest uruchamiana dopiero od momentu wykrycia.
Ciągłe wyzwalanie
Ciągły wyzwalacz jest wyzwalaczem obejmującym wszystko. Wyzwalacz skutkuje trzema głównymi zdarzeniami: okresem, w którym nastąpiło narażenie, kiedy nastąpiła rzeczywista szkoda i kiedy szkoda została po raz pierwszy zidentyfikowana.
Likwidator szkód od firmy ubezpieczeniowej przeprowadzi dochodzenie w celu ustalenia, które wyzwalania stosuje w konkretnym przypadku, zwykle znany jako wybór analizy prawniczej. Analiza obejmie wiele czynników, w tym lokalizację miejsca powstania szkody, lokalizację ubezpieczającego i firmy ubezpieczeniowej oraz lokalizację zakupu polisy. Dotyczy to szczególnie sytuacji, gdy lokalizacje różnią się w różnych stanach.