Iluzja dywersyfikacji: mit 30 portfela akcji
Jim Cramer, gwiazda programu Mad Money w CNBC, wykorzystał do nakręcenia odcinka zatytułowanego „Czy jestem zdywersyfikowany?” w którym widzowie zadzwonili, dali Cramerowi ich pięć najlepszych zasobów, a Cramer dałby im znać, gdyby były dobrze zdywersyfikowane. Pomysł dywersyfikacji pięciu akcji jest absolutnie zdumiewający i w większości odrzucany przez społeczność zajmującą się doborem akcji, która uważa, że liczba indywidualnych akcji potrzebnych do dywersyfikacji jest w rzeczywistości bliższa 30. Chociaż 30 to bez wątpienia lepsze niż pięć, nie wystarczy. SAMOUCZEK: Ryzyko i dywersyfikacja
Skąd pochodzi magiczna liczba 30? W 1970 roku Lawrence Fisher i James H. Lorie opublikowali w The Journal Of Business „Some Studies of Variability of Returns on Common Stocks ” (Niektóre badania zmienności zwrotu z inwestycji w akcje zwykłe) na temat „zmniejszenia rozpraszania stóp zwrotu” w wyniku liczby akcji w portfelu. Okazało się, że losowo utworzony portfel 32 akcji może zmniejszyć dystrybucję o 95% w porównaniu z portfelem całej giełdy nowojorskiej. Z tego badania narodziła się mityczna legenda, że „95% korzyści z dywersyfikacji wiąże się z portfelem 30 akcji”. Oczywiście, żaden szanujący się kupiec giełdowy nie powiedziałby ludziom, że tworzą losowy portfel, więc menedżerowie inwestycyjni dostosowali to do „Wybieramy 30 najlepszych i jednocześnie osiągamy maksymalną dywersyfikację”. W niniejszym oświadczeniu są zasadniczo mówiąc: „możemy uchwycić zwrotu z rynku i uchwycić dywersyfikacji na rynku poprzez wskazanie 30 najlepszych akcji”, a oni często używają coś podobnego rysunku 1, aby udowodnić swoje roszczenia.
Niestety, żaden z tych punktów nie jest prawdziwy. (Więcej informacji na temat tworzenia zdywersyfikowanego portfela można znaleźć w artykule Wprowadzenie do dywersyfikacji inwestycji ).
Rysunek 1: Całkowite ryzyko portfela jako funkcja liczby posiadanych akcji (%)
Zmniejszanie ryzyka to nie to samo, co zwiększanie dywersyfikacji Badanie Fishera i Loire koncentrowało się przede wszystkim na „redukcji ryzyka” poprzez pomiar odchylenia standardowego. Badanie w rzeczywistości nie dotyczyło poprawy dywersyfikacji. Nowsze badanie przeprowadzone przez Sur & Price zajęło się niedociągnięciami badania Fishera i Loary, stosując odpowiednie pomiary dywersyfikacji. W szczególności przyjrzeli się r-kwadrat, który mierzy dywersyfikację jako procent wariancji, którą można przypisać rynkowi, a także błąd śledzenia, który mierzy wariancję zwrotów portfela w stosunku do jego punktu odniesienia. Wyniki ich badania, Tabela 1, jasno pokazują, że portfel nawet 60 akcji obejmuje tylko 0,86 lub 86% dywersyfikacji danego rynku.
Rysunek 3: Całkowite zwroty z poszczególnych zasobów w porównaniu z Russell 3000 (1983-2006)
Liczba zapasów
Należy pamiętać, że nawet ta koncepcja 90% dywersyfikacji przy zaledwie 60 akcjach odnosi się tylko do konkretnego rynku, czyli amerykańskich spółek o dużej kapitalizacji. Dlatego budując swój portfel, należy pamiętać o dywersyfikacji w stosunku do całego rynku globalnego.
Koncentrując się na zmniejszaniu ryzyka w portfelu, musimy również pamiętać o rozważeniu kosztów alternatywnych; w szczególności ryzyko przegapienia najlepszych rynków akcji. Rysunek 2 ilustruje wyniki w 2010 r. W różnych obszarach inwestycji w podziale na styl, wielkość oraz krajowe i zagraniczne.
Rysunek 2: Oportunistyczne nachylenie i dywersyfikacja
Aby być odpowiednio zdywersyfikowanym, aby odpowiednio uchwycić zyski z rynku i zmniejszyć ryzyko, musisz uchwycić cały rynek globalny i jego znane wymiary wielkości i stylu, jak podano. 1. Wzrost w kraju Małe firmy 2. Wartość w kraju Małe firmy 3. Wzrost w kraju Duże firmy 4. Wartość w kraju Duże firmy 5. Rozwój zagraniczny Małe firmy 6. Małe firmy o wartości zagranicznej 7. Rozwój zagraniczny Duże firmy 8. Duże firmy o wartości zagranicznej 9. Spółki z rynków wschodzących
Dodatkowo musisz uchwycić całą dywersyfikację branży na każdym z powyższych rynków.
1. Usługi telekomunikacyjne 2. Usługi komunalne 3. Energia 4. Podstawowe produkty konsumenckie 5. Opieka zdrowotna 6. Materiały 7. Technologie informacyjne 8. Finanse 9. Uznanie konsumenta 10. Przemysł
TUTORIAL: Podręcznik branżowy
Wreszcie, musisz mieć pewność, że posiadasz kolejnych wielkich zwycięzców. Badanie zatytułowane The Capitalism Distribution autorstwa Erica Crittendena i Cole’a Wilcoxa dotyczące Russell 3000 w latach 1983-2006 pokazuje, jakie to trudne. Poniżej znajduje się kilka najważniejszych informacji z ich badania, a rysunek 3 przedstawia wizualną reprezentację tego, jak niewiele z poszczególnych akcji faktycznie będzie zwycięzcami, których musisz wybrać.
Podsumowanie ustaleń Crittendena i Wilcoxa
- 39% akcji było nierentownych
- 18,5% akcji straciło co najmniej 75% swojej wartości
- 64% akcji osiągnęło wyniki gorsze od Russella 3000
- 25% akcji było odpowiedzialnych za wszystkie zyski na rynku
Rysunek 3: Całkowite zwroty z poszczególnych zasobów w porównaniu z Russell 3000 (1983-2006)
Musisz zadać sobie pytanie, na ile realistyczne jest to, że Ty lub Twój menedżer giełd możecie zidentyfikować najlepszych wykonawców, zanim zaczną działać? Jak nierealistyczne jest wybranie kilku akcji i wybranie jednego z nich jako kolejnego Dell (Nasdaq: sektor energetyczny lub finansowy? A co by było, gdybyś wybrał tylko jedną i to ona zbankrutowała? Wątpię, czy wystarczy pięć na obszar, ale ze względu na argumenty powiemy, że pięć stad jest wystarczających na obszar, aby czuć się pewnie.
Wymagane minimum Patrząc na to w ten sposób, potrzebujesz co najmniej pięciu zapasów w ponad 200 branżach, co odpowiada ponad 1000 zapasów!
Realistycznie wątpię, by nawet ta liczba wystarczyła, aby uchwycić globalny portfel akcji. Kilka ważnych kwestii, które należy wziąć pod uwagę, zanim zaczniesz budować portfel o wartości 1000:
1. Nadal miałbyś swoje uprzedzenia lub uprzedzenia menedżerów osadzone w portfelu. 2. Czy Twój portfel jest wystarczająco duży, aby w każdym z nich mieć znaczną wielkość pozycji? 3. Tak duża liczba akcji do handlu zwiększyłaby koszty handlu. 4. Prowadzenie dokumentacji administracyjnej i oświadczenia byłoby przytłaczające. 5. Bardzo trudne, czasochłonne i kosztowne w badaniach i zarządzaniu. 6. Nadal nie możesz być w 100% pewien, że zdobędziesz wszystkie przyszłe super akcje. 7. Wydajność zależna od zastrzeżonego systemu lub „zasady doboru zapasów”.
Po co się męczyć? (Dowiedz się, jak dostrzec nadmierną dywersyfikację w swoim portfelu i dlaczego niektórzy doradcy finansowi są do tego zmotywowani, przeczytaj 4 najważniejsze oznaki nadmiernej dywersyfikacji ).
Dlaczego niektórzy wolą indywidualne akcje od funduszy? Istnieją uzasadnione i racjonalne obawy, aby nie chcieć dostać się do funduszy:
1. Koszt 2. Przepływy funduszy 3. Podatki
Na szczęście wszystkie te obawy można łatwo pokonać, korzystając jedynie z tanich, pasywnych funduszy instytucjonalnych lub funduszy typu ETF. Na przykład fundusz ETF Vanguard MSCI Emerging Market (NYSE: segment rynku, jednocześnie minimalizując problemy z przepływem funduszy i przy stosunkowo niskim rocznym koszcie, ale opłaty mogą ulec zmianie. DFA International Small Cap Value Fund to fundusz inwestycyjny, który stara się przejąć cały segment małych firm o wartości zagranicznej.
Chociaż istnieją pewne uzasadnione obawy dotyczące funduszy, istnieje również przewaga nieprawidłowych i irracjonalnych obaw:
1. Złe doświadczenia z powodu złego wyboru funduszu, aplikacji i czasu
2. Komfort w zobaczeniu znanych nazwisk, takich jak General Electric (NYSE: GE ), Procter & Gamble (NYSE: PG ), Coke (NYSE: KO ) itp.
Niestety niewiele można zrobić, aby przezwyciężyć te obawy, poza edukacją i cierpliwością. (Dowiedz się, jakie są różnice między tymi produktami inwestycyjnymi i jak w pełni z nich skorzystać, przeczytaj artykuł Fundusz powierniczy lub ETF: który jest odpowiedni dla Ciebie? )
Podsumowanie Właściwie zdywersyfikowany portfel powinien obejmować znaczącą alokację do wielu stylów i klas aktywów. Nie tylko dywersyfikacja branżowa. W przeciwnym razie ryzykujesz utratą znaczących okazji rynkowych. Korzystając z funduszy ETF i instytucjonalnych pasywnych funduszy inwestycyjnych, możesz uzyskać znaczącą ekspozycję na cały portfel rynku globalnego z zaledwie 12 papierami wartościowymi i stosunkowo niskim całkowitym kosztem portfela. Jest opłacalny podatkowo, łatwy do zrozumienia, monitorowania, zarządzania i ma zdrowy rozsądek.