Nota amortyzacyjna indeksu (IAN)

Co to jest nota amortyzacyjna indeksu (IAN)?

Nota amortyzacyjna indeksowa (IAN) to rodzaj strukturyzowanego banknotu lub zobowiązania dłużnego. Kwota spłaty kapitału wzrośnie lub zmniejszy się zgodnie z harmonogramem spłat, który opiera się na indeksie takim jak londyńska międzybankowa stopa procentowa (LIBOR), CMT (Skarbiec o stałym terminie zapadalności) lub oprocentowanie kredytów hipotecznych.

Zrozumienie obligacji amortyzujących indeks (IAN)

Obligacje amortyzujące indeks mają strukturę ograniczającą ryzyko stopy procentowej ich posiadacza. Faza zapadalności IAN wydłuża się wraz ze wzrostem stóp procentowych. I odwrotnie, wraz ze spadkiem stóp procentowych skraca się okres zapadalności. Amortyzacja polega na spłacie zadłużenia w czasie w regularnych ratach zgodnie z harmonogramem spłat, który obejmuje zarówno odsetki, jak i spłatę kwoty głównej. W przypadku IAN ramy czasowe spłaty zadłużenia zależą od rynkowych stóp procentowych.

Pomimo możliwości zmiany okresu zapadalności obligacji, nota amortyzująca indeks ma również określony maksymalny termin zapadalności. Termin zapadalności to data, do której należy spłacić pozostałą część kapitału.

Termin zapadalności obligacji amortyzowanych indeksami często przypomina termin zapadalności zabezpieczonych zobowiązań hipotecznych (OZZ), które mają wbudowane opcje wcześniejszej spłaty. Wraz ze spadkiem stawek przedterminowej spłaty kredytu hipotecznego w odpowiedzi na rosnące rynkowe stopy procentowe termin zapadalności IAN wydłuży się. Wraz ze wzrostem wskaźników przedpłaty kredytów hipotecznych, w odpowiedzi na spadające rynkowe stopy procentowe, termin zapadalności IAN ulegnie skróceniu. Podobnie jak w przypadku innych instrumentów zabezpieczonych hipoteką, powiązanie noty amortyzacyjnej indeksu ze stopami procentowymi tworzy ujemną ekspozycję na wypukłość.

Stosowanie indeksów dla noty amortyzacyjnej dotyczącej indeksu

Wskaźnik stopy procentowej  jest indeks na podstawie stopy procentowej instrumentu finansowego lub koszykiem instrumentów finansowych. Indeks służy jako punkt odniesienia do obliczania stopy oprocentowania kredytów hipotecznych i innych produktów dłużnych.

Przykładem harmonogramu indeksowania używanego w nocie amortyzacyjnej indeksów jest LIBOR. Ten indeks LIBOR jest stopą odniesienia, którą kilka czołowych banków na świecie pobiera od siebie wzajemnie za pożyczki krótkoterminowe. LIBOR ustala stopy dla siedmiu różnych okresów zapadalności i służy jako stopa referencyjna używana przez wiele instytucji finansowych do ustalania oprocentowania kredytów, takich jak kredyty hipoteczne, pożyczki studenckie i obligacje korporacyjne. Pożyczkodawcy dostosują oprocentowanie tych pożyczek zgodnie ze wskaźnikiem w miarę zmiany czynników rynkowych.