W jaki sposób zazwyczaj mierzy się pracę w toku (WIP) w rachunkowości?

Produkcja w toku, zwana również pracą w toku, jest zwykle mierzona i klasyfikowana jako aktywa obrotowe lub aktywa długoterminowe w bilansie firmy, w zależności od sposobu wykorzystania środka trwałego.

Praca w toku

Prace w toku można traktować jako zapasy,  które wciąż znajdują się w fabryce. Produkcja towarów została rozpoczęta, ale nie została jeszcze zakończona i nie można jej sklasyfikować jako zapasów lub gotowych towarów.

Zapasy produkcji w toku są cenniejsze niż surowce,  które nie zostały jeszcze wprowadzone do produkcji, ale nie są bardziej wartościowe niż wyroby gotowe firmy lub gotowe zapasy gotowe do sprzedaży. Zasadniczo zapasy produkcji w toku to środkowy etap procesu produkcyjnego między surowcami a gotowym produktem.

Rachunkowość prac w toku nad sprawozdaniami finansowymi

Zapasy produkcji w toku są księgowane jako aktywa w bilansie firmy, podobnie jak surowce lub zapasy. General Ledger  konto wykorzystywane do śledzenia w toku jest praca na koncie zapasów postęp.

Uwzględniane są wszystkie koszty związane z zapasami produkcji w toku, w tym koszt surowców, bezpośrednie koszty pracy i koszty ogólne fabryki. Podczas księgowania tych kosztów na koncie środków trwałych produkcji w toku księgowy przypisałby wszystkie surowce związane z projektem pracy, zestawił wszystkie koszty pracy związane z pracą wykonaną na zapasach produkcji w toku, przypisałby wszelkie koszty ogólne z tym związane, a następnie zapisz wpis aktywów jako sumę tych kosztów.