Jak obliczyć nadwyżkę zwrotu z ETF lub indeksowanego funduszu wspólnego inwestowania?
W przypadku funduszy giełdowych (ETF) nadwyżka zwrotu powinna być równa miary skorygowanej o ryzyko (lub beta), która przekracza wartość odniesienia instrumentu lub roczny wskaźnik kosztów. Łatwo jest porównać indeksowe fundusze inwestycyjne z indeksem porównawczym: wystarczy odjąć całkowity zwrot z benchmarku od wartości aktywów netto funduszu, aby znaleźć nadwyżkę zwrotu. Ze względu na wydatki na fundusze inwestycyjne, nadwyżka zwrotu z funduszu indeksowego jest zazwyczaj ujemna.
Z reguły inwestorzy preferują indeksowe fundusze powiernicze i ETF, które osiągają lepsze wyniki niż ich benchmarki i mają dodatnie nadwyżkowe zwroty. Niektórzy inwestorzy i analitycy uważają, że generowanie nadmiernych zwrotów w dłuższym okresie czasu w przypadku zarządzanych funduszy inwestycyjnych jest prawie niemożliwe ze względu na dominację wysokich opłat i niepewność rynkową. (Powiązane informacje można znaleźć w dokumencie Index Mutual Funds Vs. Index ETF ).
Kluczowe wnioski
- W przypadku funduszy typu ETF nadwyżka zwrotu powinna być równa miary skorygowanej o ryzyko, która przekracza wartość odniesienia instrumentu lub roczny wskaźnik kosztów.
- Podobnie jak indeksowe fundusze powiernicze, większość funduszy ETF osiąga gorsze wyniki od swoich benchmarków, chociaż fundusze ETF mają przeciętnie wyższe nadwyżkowe zwroty w porównaniu z indeksowymi funduszami powierniczymi.
- Korzystając z metody CAPM, można porównać dwa portfele lub fundusze ETF o równych lub bardzo podobnych profilach ryzyka, aby zobaczyć, który z nich generuje największe nadwyżki zwrotów.
Obliczanie nadwyżki zwrotu dla funduszy giełdowych
Podobnie jak większość indeksowych funduszy inwestycyjnych, większość funduszy ETF osiąga gorsze wyniki w porównaniu z ich indeksami wzorcowymi. Fundusze ETF mają przeciętnie wyższe nadwyżkowe zwroty niż indeksowe fundusze powiernicze.
Pomyśl o oczekiwanym zwrocie dla ETF jako o alfa ETF dla danej ceny i profilu ryzyka. Aby połączyć fundusz ETF z benchmarkiem, można zastosować kilka różnych miar ryzyka. Jednym z typowych przykładów jest wykorzystanie średniego ważonego kosztu kapitału własnego. Jeśli nie masz lub nie chcesz korzystać z rocznego wskaźnika kosztów lub prostego punktu odniesienia przy obliczaniu nadwyżki zwrotu z funduszu ETF, użyj całkowitego zwrotu przekraczającego oczekiwany zwrot w oparciu o formułę modelu wyceny aktywów kapitałowych (CAPM).
Formułę CAPM można zapisać w następujący sposób:
Po uporządkowaniu formuła wygląda następująco:
ER=RFRR+(ETFb