Jak mierzyć efekty zewnętrzne
W ekonomii efekt stratę lub zysk. Dzieje się tak w wyniku różnic między społecznymi i indywidualnymi krzywymi kosztów krańcowych lub korzyści.
Jednak przejście od teorii do praktyki stwarza problemy z oszacowaniem skutków efektów zewnętrznych, ponieważ są one czasami nieznane.
Pomiar efektów zewnętrznych w teorii
W teoretycznych modelach równowagi ekonomiści używają krzywych korzyści krańcowej (MB) i kosztu krańcowego (MC) do obliczenia efektów zewnętrznych. Rozważmy pozytywny efekt zewnętrzny, w którym osoba myje ręce dwa razy dziennie, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji. Mycie rąk więcej niż dwa razy jest indywidualnie kosztowne (czas, więcej mydła), ale społeczeństwo korzysta z mniejszej ekspozycji na wirusy i bakterie. W tym przypadku korzyść dla osoby jest mniejsza niż korzyść dla społeczeństwa, a krzywa MB (lub krzywa popytu) osoby jest mniejsza niż krzywa MB społeczeństwa.
Pozytywny efekt zewnętrzny jest następnie mierzony jako obszar ubytku ciężaru powyżej indywidualnej krzywej MC i poniżej krzywej MB społeczeństwa ograniczony przez pionową linię przechodzącą przez wielkość równowagi dla danej osoby. W przypadku negatywnych efektów zewnętrznych stosuje się tę samą technikę pomiaru, z tym wyjątkiem, że krzywa MC społeczeństwa jest większa niż indywidualna krzywa MC.
Pomiar efektów zewnętrznych w rzeczywistości
Do pomiaru efektów zewnętrznych ekonomiści mogą stosować metody ilościowe (koszt szkód, koszt kontroli), jakościowe (traktowanie jakościowe) lub metody hybrydowe (ważenie i ranking).
Metody ilościowe
Szacowanie efektów zewnętrznych w praktyce jest znacznie trudniejsze niż w teorii, ponieważ krzywe kosztów krańcowych i korzyści krańcowych nie są w pełni obserwowane bardzo często, a proces szacowania może napotkać trudne kwestie statystyczne. Czasami pełny zakres skutków zewnętrznych nie jest znany. Dwie znaczące metody ilościowe stosowane przez ekonomistów do oceny efektów zewnętrznych to koszt szkód i koszt kontroli.
Na przykład, w przypadku wycieku ropy, metoda kosztów szkód wiąże się z kosztami oczyszczenia niezbędnymi do usunięcia zanieczyszczenia i przywrócenia siedliska do jego pierwotnego stanu. Z drugiej strony, metoda kosztu kontroli wykorzystuje koszty kontroli efektów zewnętrznych jako zastępstwo dla szkód, jakie mogą z tego wyniknąć.
Metody jakościowe
Jakościowa metoda oceny efektów zewnętrznych, szeroko stosowana przez ekologów, nazywa się traktowaniem jakościowym. Ta metoda nie określa żadnych liczb za efektami zewnętrznymi, ale raczej określa poziom wpływu, jaki dane wydarzenie ma na środowisko, na przykład brak wpływu, umiarkowany wpływ lub znaczący wpływ.
Metody hybrydowe
Opracowano metodę ważenia i rankingu, która jest połączeniem metod jakościowych i ilościowych. Ta metoda przypisuje wagi i rangi efektom zewnętrznym w celu oceny ich wpływu i jest powszechnie stosowana przez przedsiębiorstwa użyteczności publicznej.
Podsumowanie
Każda metoda ma zalety i wady. Na przykład metody ilościowe są wygodne, ponieważ szacują efekty zewnętrzne, ale brak danych jest największą przeszkodą w stosowaniu metod ilościowych. Z drugiej strony metody jakościowe są bardzo elastyczne i adaptacyjne, ale cierpią z powodu subiektywności decydenta, który dokonuje oceny wpływu. Wreszcie metody hybrydowe starają się zrównoważyć pozostałe dwie kategorie, dziedzicząc zarówno ich zalety, jak i wady.