4 maja 2021 23:14

Marginalna korzyść

Co to jest korzyść krańcowa?

Korzyść krańcowa to maksymalna kwota, jaką konsument jest skłonny zapłacić za dodatkowy towar lub usługę. Jest to również dodatkowa satysfakcja lub użyteczność, jaką otrzymuje konsument, gdy kupuje dodatkowy towar lub usługę. Marginalna korzyść dla konsumenta ma tendencję do zmniejszania się wraz ze wzrostem konsumpcji towaru lub usługi.

W świecie biznesu marginalna korzyść dla producentów jest często określana jako krańcowy dochód.

Kluczowe wnioski

  • Korzyści krańcowe to maksymalna kwota, jaką konsument zapłaci za dodatkowy towar lub usługę.
  • Korzyścią krańcową jest również dodatkowa satysfakcja, jaką otrzymuje konsument, gdy kupuje dodatkowy towar lub usługę.
  • Korzyści krańcowe generalnie maleją wraz ze wzrostem konsumpcji.
  • Gdy konsument jest skłonny zapłacić więcej niż cena rynkowa za towar lub usługę, nazywa się to nadwyżką konsumenta.
  • Marginalna korzyść z niektórych produktów, które są niezbędne, takich jak leki, nie zmniejsza się z upływem czasu.
  • Firmy mogą wykorzystać przeprowadzone przez siebie badania, aby uzyskać marginalne korzyści i uzyskać możliwie najlepszą cenę za każdą transakcję.

Zrozumienie korzyści krańcowych

Korzyści krańcowe, określane również jako użyteczność krańcowa, mają zastosowanie do każdej dodatkowej jednostki zakupionej do konsumpcji po nabyciu pierwszej jednostki. Termin użyteczność jest używany do opisania poziomu satysfakcji, jaki konsument przypisał zużywanej jednostce.

Często wyrażana liczbą dolarów, które konsument jest skłonny wydać na jednostkę, użyteczność zakłada, że ​​konsument znajdzie minimalną wartość wewnętrzną  równą kwocie zapłaconej za przedmiot w dolarach.

Na przykład, jeśli dana osoba kupi burgera za 10 USD, zakłada się, że konsument uzyskuje postrzeganą wartość produktu o wartości co najmniej 10 USD.

Spadająca korzyść krańcowa

W miarę zużycia jednostek konsument często odczuwa mniejszą użyteczność lub satysfakcję z konsumpcji.

Aby to zademonstrować, rozważ powyższy przykład. Załóżmy, że istnieje konsument, który chce kupić dodatkowego burgera. Jeśli ten konsument jest skłonny zapłacić 10 USD za dodatkowy burger, krańcowa korzyść ze spożycia tego burgera jest równa początkowemu zakupowi za 10 USD.

Jeśli jednak konsument zdecyduje, że jest skłonny wydać tylko 9 USD na drugiego burgera, marginalna korzyść wynosi 9 USD. Im więcej hamburgerów ma konsument, tym mniej chce zapłacić za następny. Dzieje się tak, ponieważ korzyść maleje wraz ze wzrostem zużytej ilości.

Korzyści krańcowe i ceny jednostkowe

Mimo że konsument jest skłonny zapłacić 10 dolarów za burgera, 10 dolarów niekoniecznie jest ceną burgera. Cena jest określana przez siły rynkowe. Różnica między ceną rynkową a ceną, którą konsument jest skłonny zapłacić – gdy postrzegana wartość jest wyższa niż cena rynkowa – nazywana jest nadwyżką konsumenta. Nie należy tego mylić z nadwyżką ekonomiczną.

W przypadkach, gdy konsument uzna, że ​​wartość przedmiotu jest niższa niż cena rynkowa, może ostatecznie nie dokonać transakcji.

Pozycje bez zmian korzyści krańcowych

Nie wszystkie produkty podlegają zmianom, jeśli chodzi o ich postrzeganą wartość. Na przykład leki na receptę mogą zachować swoją użyteczność przez długi czas, o ile działają zgodnie z potrzebami. Ponadto marginalne korzyści niektórych podstawowych towarów, takich jak chleb czy mleko, również pozostają stosunkowo niezmienne w czasie.

Korzyści krańcowe dla firm

Korzyści krańcowe mają zastosowanie dla firm, zwłaszcza jeśli chodzi o marketing  i badania. Firmy muszą wziąć pod uwagę, że klient może porównać koszt krańcowy dodatkowego zakupu z korzyścią krańcową. Koszt krańcowy stanowi dodatkowy koszt poniesiony przy wytwarzaniu kolejnej jednostki.

Wracając do powyższego przykładu, jeśli klient kupi pierwszego burgera za 10 USD, a drugiego za 9 USD, może uzyskać marginalną korzyść w wysokości 9 USD na drugim burgerze i może go kupić biorąc pod uwagę koszt krańcowy 9 USD. Ale jeśli klient zapełni się po jednym burgerze, koszt krańcowy 9 USD przeważy nad korzyścią i mogą go nie kupić.

Firmy mogą wykorzystać przeprowadzone przez siebie badania, aby uzyskać marginalne korzyści i uzyskać możliwie najlepszą cenę za każdą transakcję. Firmy mogą również korzystać z tych badań, aby dowiedzieć się, jakie są dodatkowe wydatki związane ze sprzedażą drugiej pozycji w stosunku do pierwszej.