Model Heckschera-Ohlina
Co to jest model Heckschera-Ohlina?
Model Heckschera-Ohlina to teoria ekonomiczna, która zakłada, że kraje eksportują to, co mogą najbardziej wydajnie i obficie wyprodukować. Nazywany również modelem HO lub modelem 2x2x2, służy do oceny handlu, a dokładniej równowagi handlu między dwoma krajami, które mają różne specjalizacje i zasoby naturalne.
Model kładzie nacisk na eksport towarów wymagających czynników produkcji, których kraj ma pod dostatkiem. Podkreśla również import dóbr, których naród nie jest w stanie wyprodukować tak wydajnie. Stoi na stanowisku, że najlepiej byłoby, gdyby kraje eksportowały materiały i zasoby, których mają nadwyżki, jednocześnie importując proporcjonalnie te zasoby, których potrzebują.
Ostrzeżenie
Oto kilka ważnych informacji dotyczących modelu Heckschera-Ohlina.
- Model Heckschera-Ohlina ocenia równowagę w handlu między dwoma krajami, które mają różne specjalizacje i zasoby naturalne.
- Model wyjaśnia, jak naród powinien działać i handlować, gdy zasoby są niezrównoważone na całym świecie.
- Model nie ogranicza się do towarów, ale obejmuje również inne czynniki produkcji, takie jak praca.
Podstawy modelu Heckschera-Ohlina
Podstawową pracą stojącą za modelem Heckschera-Ohlina był szwedzki artykuł z 1919 roku napisany przez Eli Heckschera w Stockholm School of Economics. Jego uczeń, Bertil Ohlin, dodał go w 1933 r. Ekonomista Paul Samuelson rozszerzył oryginalny model o artykuły napisane w 1949 i 1953 r. Niektórzy nazywają go z tego powodu modelem Heckschera-Ohlina-Samuelsona.
Model Heckschera-Ohlina wyjaśnia matematycznie, w jaki sposób kraj powinien działać i handlować, gdy zasoby są niezrównoważone na całym świecie. Wskazuje preferowaną równowagę między dwoma krajami, z których każdy ma swoje zasoby.
Model nie ogranicza się do towarów zbywalnych . Obejmuje również inne czynniki produkcji, takie jak praca. Koszty pracy różnią się w zależności od kraju, więc kraje z tanią siłą roboczą powinny, zgodnie z modelem, skupić się przede wszystkim na produkcji dóbr pracochłonnych.
Dowody potwierdzające model Heckschera-Ohlina
Chociaż model Heckschera-Ohlina wydaje się rozsądny, większość ekonomistów miała trudności ze znalezieniem dowodów na jego poparcie. W celu wyjaśnienia, dlaczego kraje uprzemysłowione i rozwinięte tradycyjnie skłaniają się do handlu między sobą i w mniejszym stopniu polegają na handlu z rynkami rozwijającymi się, zastosowano szereg innych modeli.
Te hipotezy Linder kontury i wyjaśnia tę teorię. Stwierdza, że kraje o podobnych dochodach wymagają produktów o podobnej wartości, co prowadzi je do wzajemnego handlu.
Prawdziwy przykład modelu Heckschera-Ohlina
Niektóre kraje mają rozległe rezerwy ropy naftowej, ale mają bardzo mało rudy żelaza. W międzyczasie inne kraje mogą łatwo uzyskać dostęp do metali szlachetnych i je przechowywać, ale mają niewiele na drodze do rolnictwa.
Na przykład Holandia wyeksportowała w 2017 r. Prawie 506 mln USD w USD, w porównaniu z importem w tym roku o wartości około 450 mln USD. Jej głównym partnerem importowo-eksportowym były Niemcy. Import na prawie równych zasadach pozwolił jej na bardziej wydajną i ekonomiczną produkcję i eksport.
Model podkreśla korzyści płynące z handlu międzynarodowego i globalne korzyści dla wszystkich, gdy każdy kraj wkłada najwięcej wysiłku w eksport zasobów, które są naturalnie obfite w kraju. Wszystkie kraje odnoszą korzyści, importując zasoby, których naturalnie im brakuje. Ponieważ naród nie musi polegać wyłącznie na rynkach wewnętrznych, może skorzystać z elastycznego popytu. Koszt robocizny wzrasta i spada jako marginalnej produktywności większej liczbie krajów i rozwijać rynki wschodzące. Handel międzynarodowy umożliwia krajom dostosowanie się do kapitałochłonnej produkcji towarów, co nie byłoby możliwe, gdyby każdy kraj sprzedawał towary wyłącznie wewnętrznie.