Ekonomia szczęścia
Czym jest ekonomia szczęścia?
Ekonomia szczęścia to formalne naukowe studium związku między indywidualną satysfakcją a kwestiami ekonomicznymi, takimi jak zatrudnienie i bogactwo. Ekonomia szczęścia próbuje wykorzystać analizę ekonometryczną do odkrycia, jakie czynniki zwiększają i zmniejszają dobrostan i jakość życia człowieka.
Kluczowe wnioski
- Ekonomia szczęścia to formalne naukowe studium związku między indywidualną satysfakcją a kwestiami ekonomicznymi, takimi jak zatrudnienie i bogactwo.
- Do głównych wykorzystywanych narzędzi należą ankiety i indeksy śledzące, co różne gospodarki oferują swoim mieszkańcom.
- Gromadzenie danych na temat szczęścia może służyć różnym celom, w tym pomagać rządom w opracowywaniu lepszych polityk publicznych.
- Jednak szczęście jest miarą subiektywną i dlatego może być trudne do sklasyfikowania.
Jak działa ekonomia szczęścia
Ekonomia szczęścia to stosunkowo nowa dziedzina badań. Ma na celu zidentyfikowanie ekonomicznych determinantów dobrobytu, głównie poprzez poproszenie ludzi o wypełnianie ankiet. Wcześniej ekonomiści nie zawracali sobie głowy opracowywaniem takich badań, woląc definiować, co napędza szczęście z daleka, na podstawie własnego zrozumienia.
W efekcie określenie dobrostanu i preferencji jednostek nie jest łatwym zadaniem. Szczęście może być trudne do sklasyfikowania, ponieważ jest to miara subiektywna.
Niezależnie od tych wyzwań, osoby badające ekonomię szczęścia nadal argumentują, że istotne jest zbadanie czynników wpływających na jakość życia, wykraczających poza typowe obszary badań ekonomicznych, takie jak dochody i bogactwo.
Postanowili osiągnąć swój cel, wysyłając ankiety, które bezpośrednio proszą ludzi o ocenę poziomu ich szczęścia. Analizują również wskaźniki śledzące jakość życia w różnych krajach, koncentrując się na takich czynnikach, jak dostęp do opieki zdrowotnej, oczekiwana długość życia, poziom alfabetyzacji, wolność polityczna, produkt krajowy brutto (PKB) na mieszkańca, koszty utrzymania, wsparcie społeczne i zanieczyszczenie poziomy.
Ważny
Gromadzenie danych na temat szczęścia może służyć różnym celom, w tym pomagać rządom w opracowywaniu lepszych polityk publicznych.
Przykład ekonomii szczęścia
W ciągu ostatnich 30 lat pojawiło się wiele wskaźników ekonomii szczęścia. Typowe z nich to szczęście krajowe brutto (GDH) i wskaźniki szczęścia, które mają na celu śledzenie dobrobytu ludzi mieszkających w kilku krajach na świecie.
Według wskaźnika szczęścia z 2018 roku najszczęśliwszymi miejscami są:
- Finlandia
- Norwegia
- Dania
- Islandia
- Szwajcaria
- Holandia
- Kanada
- Nowa Zelandia
- Szwecja
- Australia
Europa, w której znajduje się wiele krajów znajdujących się na szczycie listy 2018, jest szczególnie zaangażowana w ekonomię szczęścia. Regionalna Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) gromadzi dane dotyczące ekonomii szczęścia i klasyfikuje 35 krajów członkowskich w oparciu o takie czynniki, jak mieszkanie, dochód, zatrudnienie, edukacja, środowisko, zaangażowanie obywatelskie i zdrowie.
Uwagi specjalne
Badania nad ekonomią szczęścia ogólnie wykazały, że ludzie w zamożniejszych krajach, w których działają instytucje o wysokiej jakości, są zazwyczaj szczęśliwsi niż ludzie w krajach o mniejszym bogactwie i biedniejszych instytucjach. Badania opracowywane przez ankietera Gallupa od 2005 roku wykazały, że podwojenie PKB na osobę zwiększa zadowolenie z życia o około 0,7 punktu. Jednak kilka innych badań wykazało luki w założeniu ekonomii neoklasycznej, że wyższy dochód zawsze koreluje z wyższym poziomem użyteczności i dobrobytu ekonomicznego.
Wielu ekonomistów odkryło, że w przypadku osób zarabiających niskie dochody generalnie więcej pieniędzy zwiększa szczęście, ponieważ umożliwia kupowanie dóbr i usług uważanych za niezbędne dla podstaw życia, takich jak żywność, schronienie, opieka zdrowotna i edukacja. Uważa się jednak, że istnieje próg, gdzieś w okolicach 75 000 dolarów, po przekroczeniu którego nie ma żadnych dodatkowych pieniędzy, które mogłyby zwiększyć zadowolenie z życia.
Inne czynniki wpływające na szczęście to jakość i rodzaj wykonywanej pracy, a także liczba godzin pracy. Kilka badań pokazuje, że satysfakcja z pracy jest ważniejsza niż poziom dochodów. Nudne, powtarzalne prace mogą dawać niewiele radości, podczas gdy samozatrudnienie lub praca w kreatywnych, wymagających zawodach może prowadzić do większej satysfakcji.
Więcej pracy może również zwiększyć szczęście, szczególnie jeśli jest to praca, którą ktoś lubi, ale nawet wtedy istnieją ograniczenia, ponieważ konsekwentna praca przez długie godziny powoduje większy stres i mniejsze szczęście. Badania wskazują również, że czas wolny może być równie ważny, jak jakość pracy, jeśli chodzi o dobrostan i szczęście człowieka. Inne czynniki, które zmniejszają szczęście, to bezrobocie, zły stan zdrowia, wysokie oprocentowanie długów konsumenckich i dojazdy do pracy dłuższe niż około 20 minut.