Definicja i przykład fryzury

Co to jest fryzura?

Strzyżenie ma dwa znaczenia. Termin haircut jest najczęściej używany w odniesieniu do różnicy procentowej między wartością rynkową aktywów a kwotą, którą można wykorzystać jako zabezpieczenie pożyczki. Istnieje różnica między tymi wartościami, ponieważ ceny rynkowe zmieniają się w czasie, z czym pożyczkodawca musi się dostosować. Na przykład, jeśli dana osoba potrzebuje pożyczki w wysokości 10 000 USD i chce wykorzystać swój portfel akcji w wysokości 10 000 USD jako zabezpieczenie, bank prawdopodobnie uzna portfel 10 000 USD za zabezpieczenie o wartości zaledwie 5 000 USD. Zmniejszenie wartości aktywów o 5000 USD lub 50% dla celów zabezpieczenia nazywa się redukcją wartości.

Termin ten jest rzadziej używany jako spread animatora rynku. Termin „strzyżenie” jest używany, ponieważ kremy animatora rynku są tak cienkie.

Objaśnienie dodatkowej redukcji wartości

Redukcja wartości odnosi się do niższej niż rynkowa wartości przypisanej aktywowi używanemu jako zabezpieczenie pożyczki. Redukcja wartości jest wyrażona jako procent przeceny między tymi dwiema wartościami. Kiedy są wykorzystywane jako zabezpieczenie, papiery wartościowe są na ogół dewaluowane, ponieważ strony pożyczające wymagają zabezpieczenia na wypadek spadku wartości rynkowej.

W przypadku zastawu zabezpieczenia stopień redukcji wartości zależy od kwoty ryzyka związanego z pożyczkodawcą. Ryzyko to obejmuje wszelkie zmienne, które mogą wpływać na wartość zabezpieczenia w przypadku, gdy pożyczkodawca musi sprzedać zabezpieczenie z powodu niespłacenia pożyczki przez pożyczkobiorcę. Zmienne, które mogą wpływać na wielkość redukcji wartości, obejmują cenę, zmienność, jakość kredytową emitenta aktywów (jeśli ma to zastosowanie) oraz ryzyko płynności zabezpieczenia.

Od czego zależy wielkość strzyżenia?

Ogólnie rzecz biorąc, przewidywalność cen i mniejsze związane z tym ryzyko skutkują skompresowanymi redukcjami wartości, ponieważ pożyczkodawca ma wysoki stopień pewności, że pełna kwota pożyczki może zostać pokryta, jeśli zabezpieczenie będzie musiało zostać zlikwidowane. Na przykład bony skarbowe są często wykorzystywane jako zabezpieczenie umów pożyczki jednodniowej między rządowymi dealerami papierów wartościowych, zwanych umowami odkupu (repo). W tych ustaleniach redukcje wartości są znikome ze względu na wysoki stopień pewności co do wartości, jakości kredytowej i płynności papieru wartościowego.

Papiery wartościowe charakteryzujące się zmiennością i niepewnością cen mają większe cięcia, gdy są wykorzystywane jako zabezpieczenie. Na przykład inwestor, który chce pożyczyć środki od biura maklerskiego poprzez zaksięgowanie pozycji kapitałowych na rachunku depozytu zabezpieczającego jako zabezpieczenie, może pożyczyć tylko 50% wartości rachunku z powodu braku przewidywalności ceny, co stanowi redukcję wartości o 50%.

Podczas gdy redukcja wartości o 50% jest standardem dla kont depozytowych, redukcja wartości oparta na ryzyku może zostać zwiększona, jeśli zdeponowane papiery wartościowe stwarzają ryzyko płynności lub zmienności. Na przykład haircut w portfelu lewarowanych funduszy typu ETF, które charakteryzują się dużą zmiennością, może sięgać nawet 90%. Akcje groszowe, które stwarzają potencjalne ryzyko cenowe, zmienności i płynności, zazwyczaj nie mogą być wykorzystywane jako zabezpieczenie na rachunkach depozytowych.

Spready rynkowe fryzur

Strzyżenie jest czasami określane jako spread animatora rynku. Ponieważ animatorzy rynku mogą dokonywać transakcji przy użyciu cienkich jak brzytwa spreadów i niskich kosztów transakcyjnych, mogą stale dokonywać małych kawałków lub cięć zysków (lub strat) w ciągu dnia.

Wraz z postępem technologicznym i coraz wydajniejszymi rynkami spready w wielu aktywach spadły do ​​poziomu redukcji wartości. Handlowcy detaliczni mogą zawierać transakcje z tymi samymi spreadami, jakie robią animatorzy rynku, chociaż koszty handlowców detalicznych są nadal wyższe, co może sprawić, że handel spreadem będzie nieskuteczny. W przypadku akcji zarówno inwestorzy detaliczni, jak i animatorzy rynku mogą kupować i sprzedawać za spread 0,01 USD w aktywnej i płynnej akcji, ale kupując i sprzedając 500 akcji, aby zarobić 5 USD (500 * 0,01 USD), gdy każda transakcja kosztuje zazwyczaj od 5 do 10 USD (w zależności od broker) nie jest opłacalną strategią dla handlowca detalicznego.

Przykład niepowodzenia długoterminowego zarządzania kapitałem (LTCM) i redukcji wartości zabezpieczeń

LTCM był funduszem hedgingowym powstałym w 1993 roku. Do 1998 roku zgromadził ogromne straty, które prawie doprowadziły do ​​upadku systemu finansowego. Podstawą modelu zysku LTCM, który przez chwilę działał bardzo dobrze, było wysysanie niewielkich zysków z nieefektywności rynku. Nazywa się to powszechnie arbitrażem. Firma wykorzystała modele historyczne, aby wskazać możliwości, a następnie zainwestowała kapitał, aby z nich skorzystać.

Każda okazja zazwyczaj przynosiła niewielki zysk, więc firma wykorzystywała dźwignię finansową – lub pożyczone pieniądze – w celu zwiększenia zysków. Firma miała aktywa o wartości 5 miliardów dolarów, ale kontrolowała pozycje o wartości ponad 1 biliona dolarów.

Banki i inne instytucje pozwoliły LTCM na tak duże pożyczki lub lewarowanie, przy niewielkim zabezpieczeniu, głównie dlatego, że postrzegały firmę i jej pozycje jako nie ryzykowne. Ostatecznie jednak model firmy nie był w stanie dokładnie przewidzieć nieefektywności, a pozycje o dużej wielkości zaczęły tracić znacznie więcej pieniędzy niż firma faktycznie miała… i więcej niż wiele banków i instytucji, które im pożyczyły lub pozwoliły im na to. zakup aktywów.

Niepowodzenie LTCM, które wymagało ratowania systemu finansowego, spowodowało znacznie wyższe zasady redukcji wartości w odniesieniu do tego, co może zostać zaksięgowane jako zabezpieczenie, i jaka musi być redukcja wartości. W LTCM praktycznie nie nastąpiła redukcja wartości, jednak obecnie przeciętny inwestor kupujący akcje zwykłe podlega 50% redukcji wartości, gdy wykorzystuje te akcje jako zabezpieczenie kwoty pożyczonej na rachunku do transakcji z depozytem zabezpieczającym.

Przykład strzyżenia Market Maker

Na wielu rynkach spread animatora rynku jest taki sam, jak spread sprzedawcy detalicznego, chociaż koszty handlu dla sprzedawcy detalicznego sprawiają, że próba osiągnięcia zysku ze spreadu przy redukcji wartości jest nieskuteczna.

Rynek, na którym handlowcy detaliczni często nie mogą handlować z takimi samymi spreadami jak animatorzy rynku, to rynek forex. Dzieje się tak, ponieważ brokerzy forex często zaznaczają spread, dzięki czemu zarabiają pieniądze. W parze walutowej EUR / USD surowy spread dostępny dla animatorów rynku wynosi 0,00001, jednak handlowcy detaliczni mogą płacić spread od 0,00005 do 0,00015 (lub nawet wyższy), czyli marżę od pięciu do 15 razy więcej niż spread surowy.

Brokerzy Forex, którzy zapewniają swoim klientom surowe spready, pobierają prowizję od każdej transakcji. Zarabiają pieniądze na opłatach handlowych zamiast zaznaczać spread.