Co to jest formularz SEC 13F?
Co to jest formularz SEC 13F?
Formularz 13F Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) to kwartalny raport, który muszą być składane przez wszystkich instytucjonalnych zarządzających inwestycjami z aktywami o wartości co najmniej 100 milionów USD w zarządzaniu. Ujawnia posiadane przez nich udziały w kapitale i może dostarczyć pewnych informacji na temat tego, co inteligentny pieniądz robi na rynku. Jednak badania wykazały, że opiłki 13F mają również poważne wady i nie można ich traktować jako wartości nominalnej.
Kluczowe wnioski
- Formularz 13F SEC musi być składany co kwartał przez instytucjonalnych menedżerów inwestycyjnych, którzy zarządzają aktywami o wartości co najmniej 100 milionów USD.
- Kongres chciał, aby te dokumenty zapewniły przejrzystość stanu posiadania największych inwestorów w kraju.
- Mali inwestorzy często korzystają z tych dokumentów, aby określić, co „inteligentny pieniądz” robi na rynku, ale są poważne problemy z wiarygodnością i aktualnością danych.
Zrozumienie formularza SEC 13F
Kongres stworzył wymóg 13F w 1975 roku. Jego zamiarem było przedstawienie amerykańskiej opinii publicznej informacji o udziałach największych inwestorów instytucjonalnych w kraju. Ustawodawcy wierzyli, że zwiększy to zaufanie inwestorów do integralności krajowych rynków finansowych. Firmy uważane za zarządzających inwestycjami instytucjonalnymi obejmują fundusze inwestycyjne, fundusze hedgingowe, firmy powiernicze, fundusze emerytalne, firmy ubezpieczeniowe i zarejestrowanych doradców inwestycyjnych.
Ponieważ zgłoszenia 13F dają inwestorom wgląd w pakiety akcji najlepszych firm zbierających akcje z Wall Street, wielu mniejszych inwestorów starało się wykorzystać je jako przewodnik dla swoich własnych strategii inwestycyjnych. Ich uzasadnieniem jest to, że najwięksi inwestorzy instytucjonalni w kraju są nie tylko przypuszczalnie najmądrzejsi, ale ich wielkość daje im również możliwość poruszania się po rynkach. Dlatego inwestowanie w te same akcje – lub sprzedawanie tych samych akcji – ma sens jako strategia.
Kluczowe problemy z formularzem 13F
Mali inwestorzy, którzy chcą powielać strategie zarządzających pieniędzmi gwiazd rocka, takich jak Daniel Loeb, David Tepper czy Seth Klarman, analizują opiłki 13F. Prasa finansowa często informuje o tym, co ci zarządzający funduszami kupują i sprzedają, porównując zmiany w kwartalnych raportach. Ale istnieje wiele problemów z opiłkami 13F, które wymagają ostrożności.
SEC przyznała, że istnieją problemy z wiarygodnością informacji na formularzach 13F.
Nierzetelne dane
Badania wykazały „ powszechną obecność znaczących błędów sprawozdawczych ” w zgłoszeniach 13F. Sama SEC przyznała, że zgłoszenia 13F niekoniecznie są wiarygodne, ponieważ nikt w SEC nie analizuje treści pod kątem dokładności i kompletności. W końcu niesławny oszust Bernard Madoff sumiennie wypełniał co kwartał formularze 13F.
Innym poważnym problemem związanym z raportami 13F jest to, że są one składane do 45 dni po zakończeniu kwartału. Większość menedżerów przedstawia swoje 13F tak późno, jak to możliwe, ponieważ nie chcą ostrzec rywali o tym, co robią. Zanim inni inwestorzy zdobędą te 13F, patrzą na zakupy akcji, które mogły zostać dokonane ponad cztery miesiące przed złożeniem wniosku. Jeśli inteligentne pieniądze są już w pełni zainwestowane w akcje, mniejsi inwestorzy prawdopodobnie spóźnią się na imprezę, zanim się o tym dowiedzą.
Niektóre grupy inwestorów lobbują za reformą procesu 13F, twierdząc, że formularze należy składać co miesiąc, w ciągu 15 dni od końca każdego miesiąca.
Zachowanie stada
Ryzykiem dla inwestorów profesjonalnych i detalicznych jest skłonność zarządzających pieniędzmi do pożyczania sobie pomysłów inwestycyjnych. Zarządzający funduszami hedgingowymi nie są bardziej odporni na uprzedzenia behawioralne niż ktokolwiek inny. W końcu, jeśli jesteś zarządzającym funduszem, bezpieczniej jest się mylić z większością, niż samemu się mylić. Może to prowadzić do zatłoczonych transakcji i zawyżonych wartości akcji. A jeśli mali inwestorzy spóźnią się na wejście strony w transakcję, prawdopodobnie spóźnią się z wyjściem.
Niekompletny obraz
Innym problemem związanym ze zgłoszeniami 13F jest to, że fundusze są zobowiązane do zgłaszania tylko pozycji długich, oprócz opcji sprzedaży i kupna, amerykańskich kwitów depozytowych (ADR) i obligacji zamiennych. Może to dać niekompletny, a nawet wprowadzający w błąd obraz, ponieważ niektóre fundusze generują większość swoich zwrotów z krótkiej sprzedaży, wykorzystując jedynie długie pozycje jako zabezpieczenia. Nie ma sposobu, aby odróżnić te zabezpieczenia od prawdziwych długich pozycji na formularzach 13F.