Co to jest taryfa gwarantowana (FIT)?
Co to jest taryfa gwarantowana (FIT)?
Taryfa gwarantowana to narzędzie polityki zaprojektowane w celu promowania inwestycji w odnawialne źródła energii. Zwykle oznacza to obiecujących producentów energii na małą skalę – takich jak energia słoneczna lub wiatrowa – cenę wyższą niż rynkowa za to, co dostarczają do sieci.
Kluczowe wnioski
- Taryfa gwarantowana (FIT) to polityka mająca na celu wspieranie rozwoju odnawialnych źródeł energii poprzez zapewnienie producentom gwarantowanej ceny wyższej od rynkowej.
- FIT zwykle obejmują umowy długoterminowe, od 15 do 20 lat.
- FIT są powszechne w Stanach Zjednoczonych i na całym świecie, zwłaszcza w Niemczech i Japonii.
Zrozumienie taryf gwarantowanych (FIT)
Taryfy gwarantowane są postrzegane jako niezbędne do promowania odnawialnych źródeł energii na wczesnych etapach ich rozwoju, kiedy produkcja często nie jest ekonomicznie wykonalna. Taryfy gwarantowane zwykle wiążą się z długoterminowymi umowami i cenami powiązanymi z kosztami produkcji danej energii. Długoterminowe kontrakty i gwarantowane ceny chronią producentów przed niektórymi zagrożeniami związanymi z produkcją energii odnawialnej, zachęcając do inwestycji i rozwoju, które w przeciwnym razie mogłyby nie mieć miejsca.
Taryfy gwarantowane i drobni producenci energii
Każdy, kto wytwarza energię odnawialną, kwalifikuje się do taryfy gwarantowanej, ale ci, którzy z niej korzystają, często nie są komercyjnymi producentami energii. Mogą obejmować właścicieli domów, właścicieli firm, rolników i inwestorów prywatnych. Ogólnie rzecz biorąc, taryfy gwarantowane mają trzy postanowienia.
- Gwarantują dostęp do sieci, co oznacza, że producenci energii będą mieli dostęp do sieci.
- Oferują kontrakty długoterminowe, zwykle na okres od 15 do 25 lat.
- Oferują gwarantowane ceny zakupu oparte na kosztach, co oznacza, że producenci energii otrzymują wynagrodzenie proporcjonalnie do zasobów i kapitału wydanego w celu wyprodukowania energii.
Jedna z pierwszych taryf gwarantowanych została wprowadzona w Stanach Zjednoczonych przez administrację Cartera w 1978 r., Ale obecnie są one stosowane na całym świecie.
Historia taryf gwarantowanych (FIT)
Stany Zjednoczone były pionierem w zakresie taryf gwarantowanych. Jego pierwszy został wdrożony przez administrację Cartera w 1978 r. W odpowiedzi na kryzys energetyczny lat 70., który słynnie stworzył długie linie przy stacjach benzynowych. FIT, znany jako National Energy Act, miał na celu promowanie oszczędzania energii wraz z rozwojem odnawialnych źródeł energii, takich jak energia słoneczna i wiatrowa.
Wzrost wykorzystania taryf gwarantowanych
Od tego czasu FIT stały się szeroko stosowane na całym świecie. Japonia, Niemcy i Chiny z powodzeniem stosowały je w ciągu ostatniej dekady, aw sumie dziesiątki krajów wykorzystały je w takim czy innym stopniu do napędzania rozwoju energii odnawialnej. Szacuje się, że około trzy czwarte globalnej energii słonecznej jest związane z taryfami gwarantowanymi.
Odejście od taryf gwarantowanych
Pomimo udanej roli, jaką taryfy gwarantowane odegrały w promowaniu rozwoju energii odnawialnej, niektóre kraje odwracają się od polegania na nich, zamiast tego szukają bardziej rynkowych źródeł wsparcia, a także większej kontroli nad dostawami energii odnawialnej, tj. wytworzony. Dotyczy to między innymi Niemiec i Chin, dwóch najbardziej znanych historii sukcesu FIT. Niemniej jednak FIT nadal odgrywają kluczową rolę w rozwoju odnawialnych źródeł energii na całym świecie.