Podatek od nadwyżek zysków

Co to jest podatek od nadwyżek zysków?

Podatek od nadwyżek zysków jest specjalnym podatkiem, który jest naliczany od dochodu osoby fizycznej lub prawnej powyżej określonej kwoty zwrotu z zainwestowanego kapitału, zwykle przekraczającego kwotę uznawaną za normalny dochód. Podatek od nadwyżek zysków można wprowadzić w celu zmniejszenia nierówności dochodów, redystrybucji nadzwyczajnych zysków, które mogą wynikać ze szczególnych okoliczności lub polityki rządu, lub generowania nadzwyczajnych dochodów dla rządu w czasach kryzysu. Podatki od nadwyżek zysków mogą być środkiem tymczasowym lub trwałym elementem systemu podatkowego.

Zrozumienie podatku od nadmiernych zysków

Podatek od nadwyżek zysków jest dodatkowym podatkiem nakładanym na dochody z działalności gospodarczej lub dochody powyżej określonej stopy zysku. Wszelkie firmy lub osoby samozatrudnione, które zarabiają powyżej określonego poziomu, muszą zapłacić dodatkowy podatek od tego dochodu. Podatek od nadwyżek zysków jest naliczany dodatkowo do już obowiązującego podatku dochodowego od osób fizycznych lub prawnych. W efekcie podatek od nadwyżek zysków stanowi wzrost krańcowych stawek podatkowych od zysków w wyższych przedziałach podatkowych.

Z tego powodu podatek od nadwyżek zysków oznacza wzrost progresywności systemu podatkowego poprzez opodatkowanie osób fizycznych i przedsiębiorstw o ​​wyższych dochodach według jeszcze wyższej stawki niż normalnie nakładana. Niektórzy ekonomiści i decydenci, którzy krytycznie odnoszą się do nierówności dochodów w społeczeństwie, opowiadają się za podatkami od nadmiernych zysków jako sposobem na zmniejszenie lub spowolnienie luki majątkowej. Zrozumiałe jest, że podatki od nadmiernych zysków nie są popularne wśród myślicieli wolnej przedsiębiorczości, którzy uważają, że zniechęca to produktywność, zmniejszając motywację do zysku dla przedsiębiorstw.

Podatki od nadwyżek zysków w skrajnych okolicznościach

Podatki od nadwyżki zysków mogą być również nakładane w celu bezpośredniej redystrybucji nadzwyczajnych zysków wynikających z losowych, ekstremalnych wydarzeń. Na przykład, jeśli firmy budowlane są w stanie osiągnąć wyższe niż zwykle zyski, pobierając wyższe ceny w następstwie huraganu, rząd może rozważyć wprowadzenie dla nich podatku od nadwyżek zysków, uzasadniając to tym, że ich wyższe zyski wynikają z przypadkowego wystąpienia huraganu, a nie dobrego rozsądku biznesowego lub praktyk zarządzania. Podatek może dotyczyć każdego wzrostu stopy zysku, jaką te przedsiębiorstwa uzyskują w stosunku do normalnych okresów.

Ewentualnie można nałożyć podatek od nadmiernych zysków, jeśli nadzwyczajne zyski wynikają z celowej polityki rządu. Na przykład, jeśli wybuchnie wojna i rząd nagle zwiększy popyt na amunicję, wówczas na producentów amunicji i dostawców powiązanych surowców, takich jak miedź, może zostać nałożony podatek od nadmiernych zysków lub może on zrekompensować zwiększoną stopę zysku. biznesy będą czerpać korzyści w wyniku zwiększonego zapotrzebowania rządu. W takim przypadku sam podatek mógłby zostać nałożony na różnicę między kwotą zysku, który firma generalnie osiąga w czasie pokoju, a zyskami osiągniętymi w czasie wojny.

Historia podatków od nadwyżek zysków

Kongres uchwalił pierwszy amerykański podatek od nadwyżek zysków w 1917 r. Ze stawkami wahającymi się od 20 do 60 procent od zysków wszystkich przedsiębiorstw przekraczających zarobki w czasie pokoju. W 1918 r. Ustawa ograniczyła podatek do przedsiębiorstw i podniosła stawki. W 1921 r. Zniesiono podatek od nadwyżek zysków, pomimo zdecydowanych prób jego trwałego wprowadzenia. W 1933 i 1935 roku Kongres uchwalił dwa łagodne podatki od nadwyżek zysków jako uzupełnienie podatku od kapitału.

Podczas II wojny światowej Kongres uchwalił cztery ustawy dotyczące nadwyżek zysków w latach 1940–1943, których stawki wahały się od 25 do 50 procent. Podczas wojny koreańskiej Kongres nałożył również podatek od nadwyżek zysków, który obowiązywał od lipca 1950 r. Do grudnia 1953 r. Stawka podatkowa w tym czasie wynosiła 30% nadwyżki zysków, a najwyższe stawki podatku od osób prawnych wzrosły do ​​47% z 45%.

W 1991 r. Niektórzy członkowie Kongresu próbowali obciążyć większe firmy naftowe podatkiem od nadmiernych zysków w wysokości 40 procent w ramach polityki energetycznej, ale wysiłek ten się nie powiódł. Niektórzy aktywiści opowiadali się za wykorzystaniem podatku od nadwyżek zysków w czasie pokoju, ale takie propozycje napotykają silny sprzeciw ze strony przedsiębiorstw, a także niektórych polityków i ekonomistów, którzy twierdzą, że zniechęciłoby to do inwestycji kapitałowych.

Najnowsze propozycje dotyczące podatku od nadmiernego zysku

Podczas wybuchu koronawirusa w 2020 r.ekonomiści Emmanuel Saez i Gabriel Zucman zaproponowali podatek od nadwyżek zysków dla przedsiębiorstw, które skorzystały ze skutków epidemii i rządowego egzekwowania związanych z tym ograniczeń w zakresie zdrowia publicznego. Obawy przed samą chorobą, a także nałożone kwarantanny, zamykanie firm, zamówienia dotyczące schronienia na miejscu i środki dystansowania społecznego zaszkodziły wielu firmom, ale także przyniosły korzyści niektórym, zwłaszcza usługom internetowym i zdalnym. Zakupy online, przetwarzanie w chmurze, zdalne aplikacje biznesowe, usługi przesyłania strumieniowego multimediów i media społecznościowe odnotowały znaczny wzrost ruchu i wolumenu biznesowego, ponieważ więcej osób pracuje, robi zakupy i nawiązuje kontakty towarzyskie z domu przez Internet.

W tym samym czasie rząd federalny radykalnie zwiększył wydatki, wprowadzającpakiet stymulacyjny, aby zrównoważyć szkody gospodarcze spowodowane przez wirusa i reakcję na zdrowie publiczne. Saez i Zucman zaproponowali podatek od nadwyżek zysków, aby pomóc w opłaceniu awaryjnych wydatków i upewnić się, że nadzwyczajne zyski osób, które skorzystały z koronawirusa, zostaną podzielone z tymi, którzy ucierpieli.