Hantle

Co to jest hantle?

Strategia inwestycyjna z hantlami, zwana również strategią inwestycyjną typu „sztanga”, polega na kupowaniu kombinacji obligacji o krótkim i długim terminie zapadalności w celu zapewnienia stałego i niezawodnego strumienia dochodów. Jego celem jest zaoferowanie elastyczności obligacji krótkoterminowych oprócz ogólnie wyższych zysków związanych z obligacjami długoterminowymi.

Jak działają hantle

Aby wdrożyć strategię „hantle”, inwestor wybiórczo kupowałby obligacje o krótkoterminowych i długoterminowych terminach zapadalności, unikając papierów wartościowych o pośrednich terminach zapadalności. Ideą tego podejścia jest czerpanie korzyści z najlepszych aspektów zarówno obligacji krótkoterminowych, jak i długoterminowych. Zazwyczaj obligacje długoterminowe oferują wyższe zyski jako rekompensata za zwiększone ryzyko stopy procentowej związane ze strukturą długoterminową. Z drugiej strony obligacje krótkoterminowe zapewniają inwestorom większą płynność, a tym samym mniejszą ekspozycję na te ryzyka. W zamian obligacje krótkoterminowe zwykle oferują niższe zyski.

Korzystając ze strategii hantli, inwestorzy starają się uzyskać optymalną równowagę między tymi dwoma zaletami. Jeśli stopy procentowe zaczną rosnąć, krótkoterminowe obligacje można ponownie zainwestować w obligacje o wyższej rentowności, gdy osiągną zapadalność. Podobnie, jeśli stopy spadną, długoterminowe obligacje nadal będą dawać stały i coraz atrakcyjniejszy zysk. Kolejną zaletą tego podejścia jest to, że krótkoterminowe obligacje inwestora można wykorzystać do pokrycia wszelkich nieoczekiwanych dużych zakupów lub sytuacji kryzysowych, podczas gdy portfel obejmujący wyłącznie obligacje długoterminowe pozostawałby niepłynny przez wiele lat.

Jedną z wad strategii hantli jest to, że należy nią aktywnie zarządzać, ponieważ inwestor musi regularnie nabywać nowe obligacje, aby zastąpić ich krótkoterminowe udziały. W przypadku spadku stóp procentowych dochody odsetkowe na portfelu mogą nie być wystarczająco wysokie, aby uzasadnić dodatkowy czas potrzebny na wdrożenie strategii. Co więcej, stosunkowo duży wolumen transakcji sprawia, że ​​podejście hantle jest droższe pod względem opłat niż inne, bardziej pasywne podejścia.

Przykład hantli z prawdziwego świata

Dorothy to odnoszący sukcesy przedsiębiorca, który niedawno zdecydował się przejść na emeryturę. Po sprzedaży swojej firmy uzyskała dużą pozycję gotówkową w wysokości 2 milionów dolarów. Chcąc wygenerować zwrot z tej gotówki, Dorothy postanowiła zainwestować połowę swoich środków pieniężnych w portfel obligacji zgodnie ze strategią inwestycyjną hantla.

Dorothy decyduje się zainwestować połowę swojej alokacji obligacji, czyli 500 000 dolarów, w obligacje krótkoterminowe z terminem zapadalności wynoszącym tylko 3 miesiące. Chociaż te obligacje oferują bardzo niskie oprocentowanie, dają Dorocie możliwość szybkiej reakcji w przypadku wzrostu stóp procentowych, co pozwala jej następnie ponownie zainwestować wpływy w obligacje o wyższej rentowności po wygaśnięciu. Ponadto krótkie terminy zapadalności obligacji oznaczają, że będzie ona regularnie miała dostęp do swoich środków pieniężnych, co zmniejszy ryzyko utraty płynności w wyniku sytuacji kryzysowych lub nieprzewidzianych wydatków. Za pozostałe 500 000 USD Dorothy inwestuje w długoterminowe obligacje o terminie zapadalności od 10 do 30 lat. Chociaż te obligacje oferują bardzo ograniczoną płynność, oferują również znacznie wyższe stopy procentowe niż jej trzymiesięczne pakiety, zwiększając całkowity dochód, jaki może wygenerować z jej portfela.