Wpłata Dwuwalutowa
Co to jest wpłata dwuwalutowa?
Depozyt dwuwalutowy (lub DCD) to instrument finansowy skonstruowany tak, aby pomóc deponentowi wykorzystać względne różnice w dwóch walutach. Pozwala klientowi banku dokonać wpłaty w jednej walucie i wypłacić pieniądze w innej walucie, jeśli jest to korzystne. Produkty te są również znane jako produkt dwuwalutowy lub usługa dwuwalutowa.
DCD łączy depozyt gotówkowy lub na rynku pieniężnym z opcją wymiany walut. Ze względu na ryzyko walutowe wyższe stopy procentowe oferują depozyty dwuwalutowe.
Kluczowe wnioski
- Depozyty dwuwalutowe to strukturyzowany produkt inwestycyjny obejmujący dwie różne waluty.
- Łączą depozyt i opcję walutową, umożliwiając klientowi wpłatę środków w jednej walucie i wypłatę w innej.
- Instrumenty te narażają deponenta / inwestora na potencjalne ryzyko i zysk na rynkach walutowych.
Jak działa wpłata dwuwalutowa
Pomimo swojej nazwy depozyt dwuwalutowy nie jest depozytem w tym sensie, że kapitał jest zagrożony. Lokata dwuwalutowa to produkt strukturyzowany składający się z lokaty stałej i opcji. Zatem depozyt dwuwalutowy jest instrumentem pochodnym będącym połączeniem depozytu pieniężnego i opcji walutowej. Inwestor będzie korzystał z tego produktu w nadziei na uzyskanie wyższych zysków z lepszych odsetek płaconych przez jedną walutę w porównaniu z drugą oraz przez względne zmiany waluty. Jednak prawdą jest również, że inwestor musi być przygotowany na większe ryzyko, aby te same zmiany walutowe działały niekorzystnie.
Po repatriacji waluty, w momencie wycofania depozytu, inwestor może odzyskać mniej niż początkową inwestycję, nawet po uwzględnieniu odsetek. Dlatego lepiej jest myśleć o nim jako o produkcie inwestycyjnym z wszystkimi związanymi z tym ryzykiem.
DCD to zazwyczaj produkty krótkoterminowe dla inwestorów pragnących ekspozycji na dwie waluty. Kapitał nie jest chronionym produktem inwestycyjnym. Obie strony muszą uzgodnić warunki, w tym kwoty inwestycji, zaangażowane waluty, termin zapadalności i cenę wykonania. Odsetki uzyskane w walucie pochodzenia, ale główny ma możliwość płatności w drugiej walucie, należy kontrahent wykonywać opcję. W istocie, jest to depozyt, który tworzy walutowym ryzyko stopy dla inwestora, a nie inaczej niż z wymiany walut.
Przykład wpłaty dwuwalutowej
Zaletą depozytów dwuwalutowych jest szansa na uzyskanie znacznie wyższych stóp procentowych. Ryzyko dla inwestora polega na tym, że inwestycja może zostać zamieniona na inną walutę, jeśli kontrahent zdecyduje się skorzystać ze swojej opcji. Jeśli ta waluta jest walutą, której inwestor nie ma nic przeciwko utrzymywaniu, nie jest to duże ryzyko. Istnieje jednak ryzyko, że inwestycja może nadal wymagać przeliczenia z powrotem na walutę krajową w przyszłości po mniej korzystnym kursie wymiany. Inwestor może zdecydować się na trzymanie tych środków w obcej walucie w nadziei, że kurs wymiany w końcu zmieni się na jego korzyść lub wymienić je natychmiast, być może ze stratą, w celu uwolnienia środków na przyszłe transakcje.
Jeśli inwestor mieszka w kraju B, ale wie, że krótkoterminowe odsetki są korzystniejsze w kraju A, będzie wolał zainwestować swoje pieniądze w kraju A, gdzie może osiągnąć lepsze dochody. Jeśli jednak inwestor czuje, że kurs wymiany waluty kraju A zmieni się w stosunku do niego przez cały okres trwania depozytu, może on zabezpieczyć się przed tym ryzykiem za pomocą opcji depozytu dwuwalutowego. W terminie zapadalności kontrahent spłaci inwestorowi w jego walucie krajowej. Wadą jest oczywiście to, że jeśli kurs wymiany zmienia się w przeciwnym kierunku, bardziej opłacalne byłoby pozostanie w walucie kraju A i repatriacja środków po upływie terminu depozytu.
Podczas gdy inwestor nadal otrzymuje tę samą kwotę zakontraktowaną w umowie depozytowej, co zasadniczo tworzy dolną granicę jej wartości, pojawia się problem, gdy nadchodzi czas na repatriację tych środków. Kurs wymiany może być jeszcze mniej korzystny niż na początku lokaty, a inwestor otrzyma mniej, niż mógłby otrzymać w innym przypadku, może nawet mniej niż zainwestowana kwota.