Czy banki mają kapitał obrotowy?

Pojęcie kapitału obrotowego, zwane również kapitałem obrotowym netto (NWC), nie dotyczy banków, ponieważ instytucje finansowe nie mają typowych aktywów i pasywów obrotowych, takich jak zapasy i zobowiązania (AP). Ponadto bardzo trudno jest określić bieżące zobowiązania banków, ponieważ banki zazwyczaj polegają na depozytach jako źródle kapitału i nie jest pewne, kiedy klienci zażądają zwrotu depozytów.

Obliczanie kapitału obrotowego

Kapitał obrotowy jest obliczany jako różnica między aktywami obrotowymi firmy a bieżącymi zobowiązaniami. Kapitał obrotowy jest wykorzystywany do finansowania bieżącej działalności firmy, takiej jak zakup zapasów, ściąganie należności (AR) od klientów, pozyskiwanie kredytów od dostawców oraz wytwarzanie i wysyłanie produktów.

Kapitał obrotowy jest miarą siły finansowej przedsiębiorstwa. Jeśli firma ma ujemny kapitał obrotowy – co oznacza, że ​​jej zobowiązania są większe niż aktywa – może mieć problemy ze spłatą swoich krótkoterminowych długów. Być może będzie musiał pożyczyć pieniądze, aby spłacić swoje długi, lub, w najgorszym przypadku, może zbankrutować. Jeśli firma ma dodatni kapitał obrotowy – co oznacza, że ​​jej aktywa są większe niż zobowiązania – firma ma wystarczająco dużo pieniędzy, aby spłacić swoje krótkoterminowe długi. To znak, że firma działa wydajnie i zyskownie.

Kapitał obrotowy i bilans banku

Biorąc pod uwagę charakter działalności banku, obliczanie kapitału obrotowego jest przedsięwzięciem niepraktycznym. Bilans banku nie zawiera zapasów ani typowych zobowiązań. Banki nie wytwarzają dóbr fizycznych. Zamiast tego pożyczają i pożyczają fundusze. Dochód banku pochodzi przede wszystkim z różnicy między kosztami kapitału a dochodami z odsetek, które uzyskuje z pożyczek publicznych.

Ponadto banki nie mają środków trwałych i w dużym stopniu polegają na pożyczkach jako podstawowym źródle kapitału. Jest to szczególnie widoczne, patrząc na bilans typowego banku komercyjnego. Posiada niewielką liczbę środków trwałych, na które składają się przede wszystkim różne urządzenia i budynki.

Kolejną kwestią związaną z kalkulacją kapitału obrotowego dla banków jest brak klasyfikacji aktywów i pasywów według terminów ich wymagalności. Banki nie organizują swoich bilansów według krótkoterminowych i długoterminowych aktywów i pasywów, ponieważ jest to niemożliwe. Na przykład typowe zobowiązania banku składają się z depozytów, które mogą być wypłacane na żądanie. Ponieważ nie można z całą pewnością określić, kiedy dany depozyt będzie żądany, banki nie mają możliwości zaklasyfikowania depozytów jako bieżących lub długoterminowych. Wszystko to sprawia, że ​​klasyfikacja aktywów i pasywów według terminów ich wymagalności jest niepraktyczna.

Marża odsetkowa (NIM) i rentowność banku

W porównaniu z kapitałem obrotowym, obliczanie marży odsetkowej netto (NIM) jest prostszym sposobem określenia potencjału banku w zakresie rentowności i wzrostu. Wzór na marżę odsetkową netto to zwrot z inwestycji pomniejszony o wydatki inwestycyjne podzielony przez średni dochód z aktywów.

Banki i firmy inwestycyjne wykorzystują marżę odsetkową netto jako miernik, aby pokazać, jak skutecznie uzyskują odsetki od swoich funduszy w porównaniu z odsetkami, które płacą swoim deponentom. Dodatnia marża odsetkowa netto wskazuje, że bank zarabia więcej na swoich produktach kredytowych (na przykład hipotekach i pożyczkach) niż odsetki, które płaci na rachunkach deponentów (na przykład oszczędności i certyfikaty depozytowe). Ujemna marża odsetkowa netto oznacza, że ​​wydatki inwestycyjne banku przewyższają jego dochody z inwestycji, co oznacza, że ​​kierownictwo firmy nie inwestuje skutecznie swoich środków.