Co determinuje ceny ropy?

Z każdym rokiem ropa wydaje się odgrywać coraz większą rolę w światowej gospodarce. Na początku znajdowanie ropy naftowej podczas wiercenia uważano za nieco uciążliwe, ponieważ zamierzonymi skarbami była zwykle woda lub sól. Dopiero w 1847 roku wykonano pierwszy komercyjny odwiert naftowy na półwyspie Absheron w Azerbejdżanie. Amerykański przemysł naftowy narodził się 12 lat później, w 1859 roku, z celowymi odwiertami w pobliżu Titusville w Pensylwanii.(Wiercenia w Stanach Zjednoczonych rozpoczęto na początku XIX wieku, ale poszukiwano solanki, więc każde odkrycie ropy było przypadkowe)2.

komercyjny dobrze zdolne do produkcji masowej został wywiercony w miejscu znanym jako Spindletop w południowo-wschodnim Teksasie. To miejsce wyprodukowało ponad 100 000 baryłek ropy w jeden dzień, więcej niż wszystkie inne odwierty naftowe w Stanach Zjednoczonych razem wzięte. Wielu twierdzi, że współczesna era ropy narodziła się tego dnia w 1901 r., Kiedy ropa miała wkrótce zastąpić węgiel jako główne źródło paliwa na świecie.

Wykorzystanie ropy naftowej w paliwach nadal jest głównym czynnikiem decydującym o tym, że jest to surowiec, na który istnieje duże zapotrzebowanie na całym świecie, ale w jaki sposób określa się ceny?

Determinanty cen ropy

Z postury olej jako wysokiego popytu globalnego towar pochodzi możliwość, że znaczne wahania w cenie może mieć znaczący wpływ na gospodarkę. Dwa główne czynniki wpływające na cenę ropy to:

• Podaż i popyt
• Nastroje rynkowe

Pojęcie podaży i popytu jest dość proste. Wraz ze wzrostem popytu (lub spadkiem podaży) cena powinna rosnąć. Wraz ze spadkiem popytu (lub wzrostem podaży) cena powinna spadać. Brzmi prosto?

Nie do końca. Cena ropy, jaką znamy, jest w rzeczywistości ustalana narynku kontraktów terminowych na ropę. Kontrakt terminowy na ropę to wiążąca umowa, która daje prawo do zakupu ropy za baryłkę po z góry określonej cenie w określonym z góry terminie w przyszłości. Zgodnie z kontraktem terminowym zarówno kupujący, jak i sprzedający są zobowiązani do wypełnienia swojej strony transakcji w określonym terminie.

Przykładem hedgera byłaby linia lotnicza kupująca kontrakty terminowe na ropę w celu ochrony przed potencjalnym wzrostem cen. Przykładem spekulanta może być ktoś, kto tylko zgaduje kierunek ceny i nie ma zamiaru faktycznie kupować produktu. Według Chicago Mercantile Exchange (CME), większość transakcji futures dokonywanych przez spekulantów, w przypadku których nabywca kontraktu futures obejmuje posiadanie towaru, wynosi mniej niż 3%.

Drugim kluczowym czynnikiem wpływającym na ceny ropy są nastroje. Samo przekonanie, że popyt na ropę gwałtownie wzrośnie w pewnym momencie w przyszłości, może spowodować dramatyczny wzrost cen ropy w chwili obecnej, gdy spekulanci i podmioty zabezpieczające zrywają kontrakty terminowe na ropę. Oczywiście jest też odwrotnie. Samo przekonanie, że popyt na ropę spadnie w pewnym momencie w przyszłości, może skutkować dramatycznym spadkiem cen w chwili obecnej, gdy kontrakty terminowe na ropę są sprzedawane (prawdopodobnie również krótkie ), co oznacza, że ​​ceny mogą zależeć tylko od rynku. czasami psychologia.

Kiedy ekonomia cen ropy nie sumuje się

Podstawowa teoria popytu i podaży głosi, że im więcej produktu jest produkowane, tym taniej powinien być sprzedawany, przy zachowaniu równości. To taniec symbiotyczny. Powodem, dla którego wyprodukowano więcej towaru, jest przede wszystkim to, że stało się to bardziej opłacalne (lub nie mniej efektywne ekonomicznie), aby to zrobić. Gdyby ktoś wymyślił technikę stymulacji studni, która mogłaby podwoić wydobycie z pola naftowego za niewielki dodatkowy koszt, to przy stałym popycie ceny powinny spaść.

Faktycznie, nie było okresy czasu, gdy dostawajest zwiększona. Produkcja ropy naftowej w Ameryce Północnej osiągnęła w 2019 roku zenit wszechczasów, a pola w Dakocie Północnej i Albercie były tak owocne jak zawsze.8 Ponieważ na naszych drogach nadal dominuje silnik spalinowy, a popyt nie nadąża za podażą, czy nie spodziewałbyś się, że w tamtym czasie gaz sprzedawał się za nikiel za galon?

W tym miejscu teoria przeciwstawia się praktyce. Produkcja była wysoka, ale dystrybucja i wyrafinowanie nie były w stanie za nią nadążyć. Stany Zjednoczone budowały średnio jedną rafinerię na dekadę (od lat 70-tych budowa zwolniła do spadku). W rzeczywistości mamy do czynienia ze stratą netto : Stany Zjednoczone mają o dwie rafinerie mniej niż w 2009 roku.10 Mimo to, 135 pozostałych rafinerii w kraju ma większe zdolności produkcyjne niż jakikolwiek inny kraj z dużym marginesem. Powodem, dla którego nie jesteśmy zalani tanią ropą, jest to, że te rafinerie pracują na 90% mocy. Zapytaj rafinerię, a powiedzą ci, że nadwyżka mocy jest po to, aby zaspokoić przyszłe zapotrzebowanie.

Cykl cen towarów wpływający na ceny ropy

Ponadto, z historycznego punktu widzenia, wydaje się być możliwe 29-lat (plus lub minus jeden lub dwa lata) cykl, który reguluje zachowanie cen surowców w ogóle. Od początku wzrostu popytu na ropę naftową na początku XX wieku, główne szczyty indeksów surowców miały miejsce w 1920, 1958 i 1980 roku. brak prawdziwego szczytu ropy w 1958 r., ponieważ poruszał się on w trendzie bocznym od 1948 r. i kontynuował to do 1968 r.) Należy zauważyć, że podaż, popyt i nastroje mają pierwszeństwo przed cyklami, ponieważ cykle są tylko wskazówkami, a nie zasady.

Siły rynkowe wpływające na ceny ropy

Następnie pojawia się problem karteli. Prawdopodobnie największym czynnikiem wpływającym na ceny ropy jest OPEC, składający się z 13 krajów (Algieria, Angola, Kongo, Gwinea Równikowa, Gabon, Iran, Irak, Kuwejt, Libia, Nigeria, Arabia Saudyjska, Zjednoczone Emiraty Arabskie i Wenezuela);łącznie OPEC kontroluje 40% światowych dostaw ropy.

Chociaż statut organizacji nie stwierdza tego wprost, OPEC został założony w latach sześćdziesiątych XX wieku, aby – mówiąc prymitywnie – ustalać ceny ropy i gazu. Ograniczając produkcję, OPEC mógłby wymusić wzrost cen, a tym samym teoretycznie uzyskać większe zyski, niż gdyby jego kraje członkowskie sprzedawały każdy z nich na rynku światowym po bieżącym tempie. Przez całe lata 70. i większość lat 80. kierował się tą rozsądną, choć nieco nieetyczną strategią.16

Cytując PJ O’Rourke: „niektórzy ludzie wchodzą do karteli z powodu chciwości, a następnie, z powodu chciwości, próbują wydostać się z karteli”. Według amerykańskiej Energy Information Administration kraje członkowskie OPEC często przekraczają swoje kwoty, sprzedając kilka milionów dodatkowych baryłek, wiedząc, że organy egzekwujące prawa nie mogą ich przed tym powstrzymać.19 Z Kanadą, Chinami, Rosją iStanami Zjednoczonymi jako krajami niebędącymi członkami – i zwiększającymi własną produkcję – OPEC ma ograniczoną zdolność do, jak eufemistycznie stwierdza jego misja, „zapewnienia stabilizacji rynków ropy naftowej w celu zapewnienie wydajnych, ekonomicznych i regularnych dostaw ropy naftowej konsumentom. ”

Chociaż konsorcjum zobowiązało się do utrzymania ceny ropy powyżej 100 dolarów za baryłkę w dającej się przewidzieć przyszłości, w połowie 2014 rokuodmówiło obniżenia produkcji ropy, mimo że ceny zaczęły spadać. W rezultacie, kosztsurowego spadł z pikiem powyżej 100 $ beczka poniżej 50 $ baryłkę. Od stycznia 2020 r. Ceny ropy utrzymują się powyżej 52 USD.

Podsumowanie

W przeciwieństwie do większości produktów, ceny ropy naftowej nie są określane wyłącznie przez podaż, popyt i nastrojów wobec produktu fizycznego. Raczej podaż, popyt i sentyment do kontraktów terminowych na ropę, którymi handlują intensywnie spekulanci, odgrywają dominującą rolę w określaniu cen. Pewną rolę mogą również odgrywać cykliczne trendy na rynku surowcowym. Niezależnie od ostatecznego ustalenia ceny na podstawie jej wykorzystania w paliwach i niezliczonych dóbr konsumpcyjnych, wydaje się, że w dającej się przewidzieć przyszłości popyt na ropę będzie nadal duży.