Dobra konsumpcyjne
Co to są dobra konsumpcyjne?
Dobra konsumpcyjne to produkty kupowane w celu spożycia przez przeciętnego konsumenta. Alternatywnie zwane wyroby gotowe, towary konsumpcyjne są wynikiem zakończenia produkcji i wytwarzania i są co konsument zobaczy zaopatrzony na półce sklepowej. Odzież, żywność i biżuteria to przykłady dóbr konsumpcyjnych. Podstawowe lub surowce, takie jak miedź, nie są uważane za dobra konsumpcyjne, ponieważ muszą zostać przetworzone w produkty nadające się do użytku.
Kluczowe wnioski
- Dobra konsumpcyjne lub produkty końcowe to towary sprzedawane konsumentom na ich własny użytek lub dla przyjemności, a nie jako środki do dalszej działalności gospodarczej.
- Z ekonomicznego punktu widzenia dobra konsumpcyjne można sklasyfikować jako trwałe (użyteczne dłużej niż 3 lata), nietrwałe (użyteczne krócej niż 3 lata) lub czyste usługi (zużyte natychmiast po wyprodukowaniu).
- Do celów marketingowych towary konsumpcyjne można podzielić na różne kategorie w zależności od zachowań konsumentów, sposobu, w jaki konsumenci je robią, oraz częstotliwości zakupów.
Zrozumieć dobra konsumpcyjne
Dobra konsumpcyjne to towary sprzedawane konsumentom do użytku domowego, szkolnego, rekreacyjnego lub osobistego. Istnieją trzy główne rodzaje dóbr konsumpcyjnych: dobra trwałe, dobra nietrwałe i usługi.
Dobra trwałe to dobra konsumpcyjne, które mają długą żywotność (np. Ponad 3 lata) i są używane w miarę upływu czasu. Przykłady obejmują rowery i lodówki. Dobra nietrwałe są konsumowane w mniej niż trzy lata i mają krótką żywotność. Przykłady dóbr nietrwałych obejmują żywność i napoje. Usługi obejmują naprawy samochodów i strzyżenie.
Dobra konsumpcyjne są również nazywane dobrem finałowym lub produktem końcowym, ponieważ stanowią ostateczny produkt procesu produkcyjnego, który zachodzi w czasie. Przedsiębiorcy i firmy łączą dobra kapitałowe (takie jak maszyny w fabryce), siłę roboczą pracowników i surowce (takie jak ziemia i metale podstawowe), aby wytwarzać dobra konsumpcyjne na sprzedaż. Towary, które są używane w tych procesach produkcyjnych, ale same nie są sprzedawane konsumentom, nazywane są towarami produkcyjnymi.
Ustawa o bezpieczeństwie produktów konsumenckich została napisana w 1972 roku w celu nadzorowania sprzedaży większości powszechnych towarów konsumpcyjnych. Ustawa stworzyła amerykańską Komisję ds. Bezpieczeństwa Produktów Konsumenckich, grupę pięciu wyznaczonych urzędników, którzy nadzorują bezpieczeństwo produktów i zajmują się wycofywaniem istniejących produktów.
Marketing towarów konsumpcyjnych
Z marketingowego punktu widzenia dobra konsumpcyjne można podzielić na cztery kategorie: wygoda, zakupy, produkty specjalne i towary niespodziewane. Kategorie te opierają się na wzorcach zakupów konsumenckich.
Dobra gotowe to takie, które są regularnie spożywane i łatwo dostępne w sprzedaży. Towary te są głównie sprzedawane przez hurtowników i detalistów i obejmują takie artykuły, jak mleko i wyroby tytoniowe. Towary gotowe można dalej podzielić na podstawowe towary codziennego użytku (spełniające podstawowe potrzeby klientów) i towary gotowe do spożycia (towary niepriorytetowe, takie jak papierosy).
Towary na zakupy to takie, w przypadku których zakup wymaga więcej przemyślenia i planowania niż w przypadku towarów wygodnych. Towary na zakupy są droższe i mają większą trwałość i dłuższą żywotność niż towary codziennego użytku. Dobra handlowe obejmują meble i telewizory.
Specjalistyczne towary konsumpcyjne są rzadkie i często uważane za luksusowe. Zakup towarów specjalistycznych jest zarezerwowany dla elitarnej klasy kupujących posiadających środki finansowe na zakup. Działania marketingowe są ukierunkowane na rynek niszowy, zwykle klasy wyższej. Produkty te obejmują futra i elegancką biżuterię.
Niepożądane dobra konsumpcyjne są łatwo dostępne, ale kupuje je kilku członków dostępnego rynku. Przedmioty te nie są zwykle kupowane wielokrotnie i zwykle służą konkretnym potrzebom, takim jak ubezpieczenie na życie.
Szybko zbywalne towary konsumpcyjne
Jedna z największych grup dóbr konsumpcyjnych to szybko zbywalne towary konsumpcyjne. Segment ten obejmuje towary nietrwałe, takie jak żywność i napoje, które szybko przechodzą przez łańcuch od producentów do dystrybutorów i sprzedawców detalicznych, a następnie do konsumentów. Firmy i detaliści lubią ten segment, ponieważ zawiera on najszybciej zmieniające się towary konsumpcyjne ze sklepów, oferując duże możliwości obrotu powierzchnią na półkach.
Fundusze ETF na dobra konsumpcyjne
Największym funduszem ETF dóbr konsumpcyjnych jest fundusz ETF iShares US Consumer Goods ETF (IYK). Ten fundusz ETF, założony w 2000 r., Posiada 111 akcji i 448,79 mln USD aktywów w zarządzaniu (AUM) od kwietnia 2019 r. Fundusz śledzi indeks Dow Jones US Consumer Goods Index, również utworzony w 2000 r. Największe udziały to Procter & Gamble, Coca -Cola, Philip Morris, PepsiCo i Altria Group.
Poza indeksem dóbr konsumpcyjnych w USA brakuje kilku największych firm. Największym producentem towarów konsumpcyjnych na świecie od kwietnia 2019 roku jest Nestle, z takimi markami jak Gerber, Toll House, Stouffer’s, Lean Cuisine i Purina.
Towary konsumpcyjne w obrocie prywatnym
Indeks nie obejmuje również prywatnych spółek dóbr konsumpcyjnych. Dwie z największych prywatnych firm konsumenckich to Mars i SC Johnson. Mars słynie z marek cukierków i gum, podczas gdy SC Johnson to firma zajmująca się towarami konsumpcyjnymi skupiona na domu, oferująca takie marki jak OFF, Pledge, Raid, Ziploc i Windex.
Często Zadawane Pytania
Jakie są rodzaje towarów konsumpcyjnych?
Istnieją trzy główne rodzaje dóbr konsumpcyjnych: dobra trwałe, dobra nietrwałe i usługi. Dobra trwałe to dobra konsumpcyjne, które mają długą żywotność (np. Ponad 3 lata) i są używane w miarę upływu czasu. Przykłady obejmują rowery i lodówki. Dobra nietrwałe są konsumowane w mniej niż trzy lata i mają krótką żywotność. Przykłady dóbr nietrwałych obejmują żywność i napoje. Usługi obejmują naprawy samochodów i strzyżenie.
Jak sprzedawca klasyfikuje towary konsumpcyjne?
Bazując na wzorcach zakupów konsumenckich, marketerzy dzielą dobra konsumpcyjne na cztery kategorie – wygoda, zakupy, towary specjalne i towary niespodziewane. Dobra gotowe to takie, które są regularnie spożywane i łatwo dostępne w sprzedaży, takie jak mleko i wyroby tytoniowe. Towary na zakupy, takie jak meble, wymagają więcej przemyślenia i planowania oraz są droższe i trwalsze niż towary codziennego użytku. Specjalistyczne dobra konsumpcyjne, takie jak szlachetna biżuteria, są często uważane za luksusowe, a ich zakup zarezerwowany jest dla elitarnej klasy kupujących, dysponujących środkami finansowymi na zakup. Wreszcie, niepotrzebne dobra konsumpcyjne są łatwo dostępne, ale kupuje je kilku członków dostępnego rynku.
Jaka jest różnica między dobrami kapitałowymi a towarami konsumpcyjnymi?
Dobra kapitałowe, takie jak budynki, maszyny, sprzęt, pojazdy i narzędzia, to aktywa fizyczne, które firma wykorzystuje w procesie produkcyjnym do wytwarzania produktów i usług, z których konsumenci będą korzystać później. Dobra kapitałowe nie są dobrami gotowymi, lecz służą do produkcji wyrobów gotowych. Dobra konsumpcyjne to towary używane przez konsumentów i nie będą one w przyszłości wykorzystywane do celów produkcyjnych. Warto zauważyć, że to samo dobro fizyczne może być dobrem konsumpcyjnym lub kapitałowym, w zależności od tego, jak jest używane.