Cylinder
Co to jest cylinder?
W finansach „cylinder” to termin używany do opisania transakcji lub serii transakcji, które nie wymagają żadnej początkowej ani bieżącej inwestycji gotówkowej. Termin ten jest najczęściej używany w transakcjach na opcji.
Kluczowe wnioski
- Cylinder to rodzaj transakcji finansowej, w której inwestor nie wnosi początkowej gotówki.
- Butle są często kojarzone z transakcjami obejmującymi produkty pochodne, takie jak opcje.
- Chociaż transakcje butlowe nie wymagają gotówki z góry, inwestor faktycznie płaci za pozycję, przyjmując ryzyko finansowe. W związku z tym transakcje dotyczące butli nie są inwestycjami pozbawionymi ryzyka.
Zrozumienie cylindrów
Finansowe instrumenty pochodne to mechanizm, za pomocą którego dwie lub więcej stron może przeprowadzać transakcje, w ramach których wymieniają ryzyko finansowe związane z różnymi rodzajami aktywów. Co istotne, transakcje na instrumentach pochodnych nie wymagają od żadnej ze stron posiadania lub objęcia w posiadanie danych aktywów bazowych.
Na przykład jednym z największych ryzyk finansowych, na jakie narażeni są inwestorzy, jest ryzyko wahań kursów walut. Zarówno firmy, jak i osoby fizyczne są bardzo narażone na ryzyko walutowe w postaci zapasów, lokat bankowych i aktywów finansowych denominowanych w różnych walutach. Podmioty te mogą zabezpieczyć się przed tym ryzykiem za pomocą produktów pochodnych, takich jak walutowe kontrakty futures i forward. Handlowcy mogą również spekulować na ruchach walut przy użyciu tych samych instrumentów.
Wiele z tych transakcji nie wymaga od uczestników wymiany gotówki w momencie inicjowania umowy. Zamiast tego wartość kontraktu będzie się zmieniać w zależności od zmieniającej się wartości aktywów bazowych, a strony będą wymieniać środki pieniężne na koniec kontraktu w oparciu o zmianę wartości tych aktywów.
W innych przypadkach składki zostaną zapłacone po rozpoczęciu umowy, chociaż płatności te są skromne w porównaniu z całkowitą wartością zamówienia. Na przykład, kupując opcję kupna, inwestor zapłaci premię sprzedającemu opcję. Jednak premia ta jest na ogół niewielka w porównaniu z wartością aktywów bazowych reprezentowanych przez opcję.
Ze względu na te czynniki przedsiębiorczy przedsiębiorca może złożyć inwestycję lub serię inwestycji, w których nie jest wymagany początkowy nakład kapitału i w których zyski z każdej inwestycji są stale reinwestowane w kolejne transakcje. Oczywiście ta strategia może się nie powieść, a niepowodzenie strategii może ostatecznie być dość kosztowne.
Przykład cylindra z prawdziwego świata
Emma jest inwestorem opcyjnym, który chce zbudować transakcję butli z udziałem akcji XYZ Corporation, która obecnie kosztuje 20 USD za akcję.
Aby to osiągnąć, zaczyna od sprzedaży opcji sprzedaży na akcje XYZ. Opcja put ma cenę wykonania z $ 10 i kończy się w ciągu jednego roku. Oznacza to, że przez następny rok posiadacz opcji ma prawo sprzedać Emmie 100 akcji XYZ po 10 USD za akcję. Oczywiście posiadacz opcji skorzystałby z tego prawa tylko wtedy, gdyby cena rynkowa XYZ spadła poniżej 10 USD. W zamian za zobowiązanie się do posiadacza opcji, Emma otrzyma premię w wysokości 5 USD.
Mając tę premię w ręku, kolejnym krokiem Emmy jest zakup opcji kupna na akcje XYZ. Wybrana przez nią opcja ma cenę wykonania 30 USD i datę wygaśnięcia jeden rok do przodu. Jeśli cena akcji XYZ wzrośnie powyżej 30 USD, Emma może skorzystać ze swojej opcji, kupując akcje po cenie wykonania 30 USD i sprzedając je po wyższej cenie rynkowej, uzyskując w ten sposób zysk. W zamian za to prawo Emma płaci 5 USD premii sprzedawcy opcji. Ponieważ Emma już wcześniej otrzymała 5 USD ze sprzedaży opcji sprzedaży, jej inwestycja gotówkowa netto wynosi 0 USD.
Jeśli spojrzymy wstecz na transakcje Emmy, zobaczymy, że zorganizowała transakcję butli bez ponoszenia kosztów początkowych. Obecnie posiada pozycję pochodną w akcjach XYZ, którą uzyskała bez wydawania żadnych środków w gotówce.
Należy jednak zauważyć, że tylko dlatego, że pozycja nie wymagała gotówki z góry, nie oznacza to, że Emma uzyskuje zysk wolny od ryzyka. Zamiast tego faktycznie wydarzyło się to, że Emma „zapłaciła” za pozycję XYZ, akceptując ryzyko finansowe. W szczególności przyjęła na siebie odpowiedzialność za sprzedaż akcji XYZ ze stratą, jeśli ich cena spadnie poniżej 10 USD za akcję. W zamian uzyskała prawo do zakupu akcji XYZ z zyskiem, jeśli ich cena wzrośnie powyżej 30 USD.
Oczywiście inwestor przyjmie taką pozycję tylko wtedy, gdy będzie uważał, że w horyzoncie czasowym inwestycji istnieje większe prawdopodobieństwo, że akcje XYZ wzrosną powyżej 30 USD niż spadną poniżej 10 USD. Innymi słowy, Emma zajmie tę pozycję tylko wtedy, gdy będzie bycza na akcjach XYZ.