Ubezpieczenie spółdzielcze
Co to jest ubezpieczenie spółdzielcze?
Ubezpieczenie spółdzielcze (lub spółdzielcze) to rodzaj ubezpieczenia majątku i następstw nieszczęśliwych wypadków dla właścicieli mieszkań spółdzielczych (lub innych organizacji spółdzielczych). Polisy te generalnie pokrywają straty w ich budynkach lub poszczególnych jednostkach.
W przypadku spółdzielni mieszkaniowych ten rodzaj ochrony obejmuje między innymi włamanie, szkody pożarowe i odpowiedzialność cywilną. Ogólnie rzecz biorąc, budynek spółdzielczy zapewnia pokrycie wspólnych obszarów, takich jak korytarze, foyer, piwnica, dach, winda i wspólne chodniki. Polisa ubezpieczeniowa spółdzielni zasadniczo chroni budynek, a nie mieszkania poszczególnych właścicieli, chyba że szkoda powstała w wyniku działania podlegającego jurysdykcji stowarzyszenia.
Kluczowe wnioski
- Najczęstszym rodzajem ubezpieczenia spółdzielczego jest ubezpieczenie majątku dla spółdzielni mieszkaniowych, które obejmuje powierzchnie wspólne budynku.
- Łącząc się z innymi podmiotami o podobnym ryzyku, ubezpieczenia spółdzielcze umożliwiają posiadaczom polis wykupienie szerszej ochrony po bardziej przystępnej cenie.
- Ustawa o przystępnej opiece (ACA) zawiera przepisy dotyczące spółdzielczych programów ubezpieczeń zdrowotnych.
Zrozumieć ubezpieczenia spółdzielcze
Zakup ubezpieczenia spółdzielczego umożliwia posiadaczom polis łączenie się z innymi osobami, które mają podobne ryzyko, na zakup szerszego ubezpieczenia po bardziej przystępnej cenie. Na przykład związki zawodowe często oferują jakąś formę ubezpieczenia spółdzielczego, ponieważ może istnieć pewne ryzyko, na które narażony jest każdy członek związku, a zakup ubezpieczenia jako grupa ma sens ekonomiczny.
Typowym modelem dla spółdzielni jest to, że każda osoba zaangażowana w spółdzielnię, która płaci za ubezpieczenie, otrzymuje część własności polisy, która jest proporcjonalna do tego, ile płaci. Tak więc ci, którzy zapłacą za 5% całej polisy, otrzymają 5% własności.
Uwagi specjalne
W przypadku budynków mieszkalnych warto dowiedzieć się, co obejmuje polisa spółdzielni budowlanej. Kupując mieszkanie spółdzielcze (lokal mieszkalny, w którym posiadasz udział w spółce będącej właścicielem i zarządzającym lokalem), budynek będzie miał już polisę ubezpieczeniową, która chroni siebie i akcjonariuszy przed roszczeniami wynikającymi z ekspozycji na farbę ołowiową, kopie zapasowe kanalizacji, uszkodzenia spowodowane trzęsieniem ziemi i inne zdarzenia, które mogą mieć wpływ na całą konstrukcję.
Mieszkanie i majątek indywidualnego udziałowca nie są bezpośrednio objęte polityką stowarzyszenia spółdzielni. Mogą jednak istnieć wyjątki, jeśli jakiś rodzaj szkód jest spowodowany zdarzeniem, które nie podlega polityce budynku. Zwykle jest to związane z jego infrastrukturą. Na przykład, jeśli nieszczelny grzejnik uszkodzi podłogę w jednostce lub kapiąca rura wodna spowoduje pęknięcia sufitu, budynek może pokryć koszty naprawy.
Aby zapewnić ochronę ich rzeczy osobistych oraz odpowiedzialność za obrażenia lub szkody wyrządzone innym, indywidualni akcjonariusze powinni wykupić własne polisy. Zasadniczo rodzaj ubezpieczenia domu, polisy te można (myląco) nazywać również ubezpieczeniem spółdzielczym.
Ubezpieczenia spółdzielcze i amerykańska opieka zdrowotna
Historycznie, w debacie na temat reformy opieki zdrowotnej w USA, spółdzielnie opieki zdrowotnej były przedstawiane jako alternatywa zarówno dla opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych, jak i opieki zdrowotnej z jednym płatnikiem. Administracja Obamy wskazała spółdzielnie jako możliwy model powszechnej opieki zdrowotnej w Stanach Zjednoczonych. Jak zaproponowano, ta przyszła spółdzielnia ubezpieczeń zdrowotnych nie byłaby prowadzona ani nie byłaby własnością rządu, ale zamiast tego otrzymałaby początkową inwestycję rządową, a następnie działała jako organizacja non-profit.
Kiedyś istniało wiele wiejskich spółdzielni zdrowia założonych przez Farm Security Administration (FSA). Od 1935 do 1947 roku programy te oferowały wszechstronną opiekę medyczną rolnikom o niskich dochodach, dzierżawcom i pracownikom migrującym. W szczytowym okresie spółdzielnie oferowały opiekę zdrowotną ponad milionowi migrantów i 650 000 rolników. Większość z tych spółdzielni opieki zdrowotnej została zamknięta lub połączona na przestrzeni lat, ponieważ brakowało im wystarczającej ekonomii skali.
Mimo to spółdzielnie ubezpieczeń zdrowotnych nadal istnieją w niektórych stanach w całych Stanach Zjednoczonych. Ustawa o przystępnej opiece (ACA) z 2010 r. Zawierała przepisy dotyczące wspólnych programów ubezpieczeń zdrowotnych zwanych planami zorientowanymi na konsumenta i planami operacyjnymi (CO-OP). W pewnym momencie 23 plany działały w różnych stanach jako zakwalifikowani wystawcy ubezpieczeń zdrowotnych typu non-profit. Od 2019 r. Tylko cztery plany działają w pięciu stanach: Montanie, Idaho, Maine, Nowym Meksyku i Wisconsin.
National Association of Insurance Commissioners przytacza różne przyczyny, które mogły przyczynić się do wysokiego wskaźnika upadłości tych spółdzielni. Nowe spółdzielnie miały do czynienia z bardzo konkurencyjnym rynkiem, na którym znajdowało się już wiele renomowanych i dobrze finansowanych towarzystw ubezpieczeń zdrowotnych. Spółdzielnie napotkały wiele barier wejścia, takich jak radzenie sobie z nieznanymi pulami ryzyka, niższe płatności niż oczekiwano, wyższa lub niższa liczba zapisów niż oczekiwano oraz wysokie koszty świadczenia usług administracyjnych.