Kontynentale

Co to są kontynenty?

Kontynentale to papierowa waluta wydana przez Kongres Kontynentalny w 1775 r. W celu sfinansowania amerykańskiej wojny o niepodległość.

Zrozumienie kontynentów

Konkretnie, kontynenty, tak nazywano nowo wybitą, kolonialną walutę papierową, emitowano w latach 1775–1779 w celu sfinansowania kosztów wojny. Waluta szybko straciła na wartości, częściowo dlatego, że nie była zabezpieczona aktywami fizycznymi, takimi jak złoto czy srebro, ale także z powodu wydrukowania zbyt wielu banknotów. Te dwa czynniki przyczyniły się do powstania dyskredytującego określenia „nie warte kontynentu”.

Rewolucjoniści w koloniach Nowego Świata unosili się na powierzchni kontynentów, ponieważ nie mieli funduszy na przeprowadzenie długotrwałej bitwy z koroną brytyjską. W 1775 roku Kongres Kontynentalny wystawił 2 miliony dolarów w postaci weksli papierowych. Notatki papierowe przedstawiały pierwszą znaczącą dystrybucję waluty w koloniach i zawierały wizerunki żołnierzy rewolucji.

Kontynentale nie mieli wsparcia materialnego; Mieli utrzymać swoją wartość na podstawie oczekiwań Kongresu Kontynentalnego co do przyszłych wpływów z podatków, co, biorąc pod uwagę fakt, że byli w środku wojny, stworzyło więcej niepewności, niż mogła wytrzymać nowa waluta.

Rewolucjoniści kontynuowali drukowanie pieniędzy i ostatecznie wyemitowali ponad 200 milionów dolarów w walucie rebeliantów. W ciągu pięciu lat kontynenty uległy znacznej deprecjacji  i ostatecznie stały się praktycznie bezwartościowe. Aby przyczynić się do dewaluacji kontynentów, Brytyjczycy wyprodukowali ogromne ilości fałszywych banknotów, aby sabotować amerykańską gospodarkę. Po wojnie kolonie miały znaczne długi.

Bezwartościowi kontynentalni

Kongres przestał wydawać kontynentalne w 1779 r. W 1785 r. Kontynentalna waluta była tak bezwartościowa, że ​​ludzie po prostu przestali przyjmować rachunki jako zapłatę za towary lub handel. Obawy ekonomiczne dręczyły młody naród, gdy jego przywódcy stawiali czoła wyzwaniom związanym ze spłatą długów wojennych. Liderzy musieli też stworzyć pierwsze instytucje finansowe, próbując obniżyć inflację i przywrócić wartość pieniądza narodu.

Aby ustabilizować gospodarkę i naprawić kłopoty finansowe kraju, Alexander Hamilton zaproponował pomysł utworzenia banku narodowego. National bank  wyda pieniądze papierowe i uchwyt przychodów podatkowych rządu i długów, wśród innych funkcji. Jego pomysł doszedł do skutku w grudniu 1791 roku, kiedy Bank of the United States został otwarty w Filadelfii.

Utworzenie banku narodowego doprowadziło w następnym roku do przyjęcia dolara amerykańskiego (USD). Wynalazek mennicy amerykańskiej, federalny system monetarny i amerykańska ustawa o monetach z 1792 r. Szybko zastąpiły papierowe kontynenty. Od tego czasu systemy te ewoluowały, aby stać się współczesnym systemem pieniężnym narodu, nadal w użyciu. Chociaż kraj przyjął dolara amerykańskiego, początkowo był w obiegu tylko jako monety i nie powrócił do używania papierowej waluty do 1861 roku.