Aktywa warunkowe

Co to jest zasób warunkowy?

Składnik aktywów warunkowych to potencjalna korzyść ekonomiczna zależna od przyszłych zdarzeń pozostających poza kontrolą firmy. Brak pewności, czy te zyski się urzeczywistnią, lub możliwość określenia ich dokładnej wartości ekonomicznej oznacza, że ​​aktywa te nie mogą zostać ujęte w  bilansie. Można je jednak przedstawić w załączonych notach do sprawozdania finansowego, o ile zostaną spełnione określone warunki. Aktywa warunkowe są również określane jako potencjalne aktywa.

Jak działają zasoby warunkowe

Składnik aktywów warunkowych staje się zrealizowanym składnikiem aktywów podlegającym zapisowi w bilansie, gdy realizacja przepływów pieniężnych z nim związanych staje się względnie pewna. W takim przypadku składnik aktywów jest rozpoznawany w okresie, w którym nastąpiła zmiana stanu.

Aktywa warunkowe mogą powstać z powodu nieznanej wartości ekonomicznej. Alternatywnie, mogą wystąpić z powodu niepewności co do wyniku zdarzenia, w którym składnik aktywów może zostać utworzony. Aktywa warunkowe pojawiają się z powodu poprzednich wydarzeń, ale wszystkie informacje o aktywach nie zostaną zebrane, dopóki nie nastąpią zdarzenia w przyszłości.

Istnieją również zobowiązania warunkowe lub  potencjalne. W przeciwieństwie do aktywów warunkowych odnoszą się do potencjalnej straty, która może zostać poniesiona, w zależności od tego, jak nastąpi określone przyszłe wydarzenie.

Przykłady aktywów warunkowych

Firma zaangażowana w sprawę sądową, która oczekuje odszkodowania, ma aktywa warunkowe, ponieważ wynik sprawy nie jest jeszcze znany, a kwota w dolarach nie została jeszcze ustalona.

Powiedzmy, że firma ABC złożyła pozew przeciwko firmie XYZ o naruszenie patentu. Jeśli istnieje duża szansa, że ​​Spółka ABC wygra sprawę, ma aktywa warunkowe. Ten potencjalny składnik aktywów będzie generalnie ujawniany w sprawozdaniu finansowym, ale nie będzie rejestrowany jako składnik aktywów do czasu rozstrzygnięcia sprawy.

Opierając się na tym samym przykładzie, firma XYZ musiałaby ujawnić potencjalne zobowiązanie warunkowe w swoich notach, a następnie odnotować je w swoich księgach, gdyby przegrała sprawę i otrzymałaby nakaz zapłaty odszkodowania.

Aktywa warunkowe pojawiają się również wtedy, gdy firmy spodziewają się otrzymać pieniądze w ramach gwarancji. Inne przykłady obejmują świadczenia, które można otrzymać z tytułu spadku lub innej ugody sądowej. Przewidywane  fuzje i przejęcia  należy ujawnić w sprawozdaniu finansowym.

Wymagania dotyczące raportowania

Ogólnie przyjęte zasady rachunkowości (GAAP)  wymagają ujawnienia informacji dodatkowej w sprawozdaniach finansowych dla wszelkich aktywów warunkowych. Z kolei zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) spółka nie musi koniecznie zgłaszać aktywów warunkowych, ponieważ mogą one nigdy się nie zmaterializować.

Międzynarodowy Standard Rachunkowości 37 (MSR 37) mający zastosowanie do MSSF stanowi, co następuje: „ Aktywa warunkowe nie są ujmowane, ale ujawnia się je wtedy, gdy jest bardziej prawdopodobne, że nastąpi wpływ korzyści. Jeżeli jednak wpływ świadczeń jest praktycznie pewny, składnik aktywów ujmuje się w sprawozdaniu z sytuacji finansowej, ponieważ składnik ten nie jest już uznawany za warunkowy. ”

Zasady rachunkowości aktywów warunkowych dla GAAP zostały przedstawione przez Radę Standardów Rachunkowości Finansowej (FASB) Numer 5 Standardu Rachunkowości Finansowej.

Uwagi specjalne

Firmy muszą stale oceniać potencjalne aktywa. Kiedy prawdopodobne staje się wystąpienie składnika aktywów warunkowych, firmy muszą zgłosić to w sprawozdaniu finansowym poprzez oszacowanie dochodu, który ma zostać pobrany. Szacunek jest generowany na podstawie szeregu możliwych wyników, związanego z nimi ryzyka i doświadczenia z podobnymi potencjalnymi aktywami warunkowymi.

Aktywa warunkowe są rządzone zgodnie z   zasadą konserwatyzmu, która jest praktyką księgową, zgodnie z którą niepewne zdarzenia i wyniki powinny być raportowane w sposób zapewniający najniższy potencjalny zysk. W takim przypadku korzyści ze składnika aktywów są odraczane, aby zapewnić, że sprawozdanie finansowe nie wprowadza w błąd.

Przy szacowaniu kwoty w dolarach, którą należy zgłosić za pomocą MSSF, należy zastosować najniższą szacowaną wycenę aktywów. Żaden zysk z aktywów warunkowych nie może być rejestrowany do czasu jego faktycznego wystąpienia. Zasada konserwatyzmu zastępuje zasadę dopasowania rachunkowości memoriałowej, co oznacza, że ​​składnik aktywów może zostać wykazany dopiero po poniesieniu powiązanych kosztów.