Linia rynku kapitałowego (CML)

Co to jest linia rynku kapitałowego (CML)?

Linia rynku kapitałowego (CML) przedstawia portfele, które optymalnie łączą ryzyko i zwrot. Model wyceny aktywów kapitałowych (CAPM), przedstawia kompromis między ryzykiem a zwrotem dla wydajnych portfeli. Jest to koncepcja teoretyczna, która reprezentuje wszystkie portfele, które optymalnie łączą stopę zwrotu wolną od ryzyka i portfel rynkowy aktywów ryzykownych. W ramach CAPM wszyscy inwestorzy wybiorą pozycję na linii rynku kapitałowego, w równowadze, pożyczając lub udzielając pożyczek po stopie wolnej od ryzyka, ponieważ maksymalizuje to zwrot przy danym poziomie ryzyka.

Zrozumienie linii rynku kapitałowego (CML)

Portfele, które znajdują się na linii rynku kapitałowego (CML), teoretycznie optymalizują relację ryzyko / zwrot, maksymalizując w ten sposób wydajność. Linia alokacji kapitału (CAL) stanowi przydział aktywów wolnych od ryzyka i portfela ryzykownego dla inwestora. CML to szczególny przypadek CAL, w którym portfel ryzyka jest portfelem rynkowym. Zatem nachylenie CML jest współczynnikiem Sharpe’a portfela rynkowego. Uogólniając, kupuj aktywa, jeśli wskaźnik Sharpe’a jest powyżej CML i sprzedawaj, jeśli wskaźnik Sharpe jest poniżej CML.

CML różni się od bardziej popularnej efektywnej granicy tym, że obejmuje inwestycje wolne od ryzyka. Punkt przecięcia z CML i efektywna granica dawałyby najbardziej efektywny portfel, zwany portfelem styczności.

Pionierami analizy średniej wariancji byli Harry Markowitz i James Tobin. Skuteczna granica optymalnych portfeli została zidentyfikowana przez Markowitza w 1952 r., A James Tobin włączył stopę wolną od ryzyka do nowoczesnej teorii portfela w 1958 r. William Sharpe opracował metodę CAPM w latach sześćdziesiątych i zdobył nagrodę Nobla za swoją pracę w 1990 r., wraz z Markowitzem i Mertonem Millerem.

CAPM to linia łącząca stopę zwrotu wolną od ryzyka z punktem styczności na granicy efektywnej optymalnych portfeli, które oferują najwyższy oczekiwany zwrot przy określonym poziomie ryzyka lub najniższe ryzyko przy danym poziomie oczekiwanego zwrotu. W tej linii znajdują się portfele z najlepszym kompromisem między oczekiwanymi zwrotami a wariancją (ryzykiem). Punkt styczności to optymalny portfel ryzykownych aktywów, zwany portfelem rynkowym. Przy założeniach analizy średniej wariancji – że inwestorzy dążą do maksymalizacji oczekiwanego zwrotu dla danej kwoty ryzyka wariancji i że istnieje stopa zwrotu wolna od ryzyka – wszyscy inwestorzy będą wybierać portfele, które znajdują się na CML.

Zgodnie z twierdzeniem Tobina o oddzieleniu, znalezienie portfela rynkowego i najlepszej kombinacji tego portfela rynkowego i aktywów wolnych od ryzyka to odrębne problemy. Inwestorzy indywidualni albo będą posiadać tylko aktywa wolne od ryzyka, albo jakąś kombinację aktywów wolnych od ryzyka i portfela rynkowego, w zależności od ich awersji do ryzyka. Gdy inwestor przesuwa się w górę CML, ogólne ryzyko portfela i zwrot rosną. Inwestorzy niechętni do ryzyka będą wybierać portfele zbliżone do aktywów wolnych od ryzyka, preferując niską wariancję od wyższych zwrotów. Inwestorzy z mniejszą niechęcią do ryzyka będą preferować portfele wyżej na CML, z wyższym oczekiwanym zwrotem, ale z większą zmiennością. Pożyczając fundusze przy stopie wolnej od ryzyka, mogą również zainwestować ponad 100% swoich środków do zainwestowania w ryzykowny portfel rynkowy, zwiększając zarówno oczekiwany zwrot, jak i ryzyko ponad to, jakie oferuje portfel rynkowy.

Równanie linii rynku kapitałowego

Capital Market Line vs. Linia rynku bezpieczeństwa

CML jest czasami mylony z linią rynku zabezpieczeń (SML). SML wywodzi się z CML. Podczas gdy CML pokazuje stopy zwrotu dla określonego portfela, SML reprezentuje ryzyko rynkowe i zwrot w danym czasie oraz pokazuje oczekiwane zwroty z poszczególnych aktywów. I chociaż miarą ryzyka w CML jest odchylenie standardowe zwrotów (ryzyko całkowite), miarą ryzyka w SML jest ryzyko systematyczne lub beta. Papiery wartościowe o uczciwej cenie będą drukowane na CML i SML. Papiery wartościowe, które znajdują się powyżej CML lub SML, generują zwroty, które są zbyt wysokie dla danego ryzyka i mają zaniżoną cenę. Papiery wartościowe, które znajdują się poniżej CML lub SML, generują zwroty, które są zbyt niskie dla danego ryzyka i mają zawyżoną cenę.

Często Zadawane Pytania