Utrzymanie kapitału
Co to jest utrzymanie kapitału?
Utrzymanie kapitału, zwane również odzyskiwaniem kapitału, to koncepcja rachunkowości oparta na zasadzie, że dochód przedsiębiorstwa powinien być rozpoznawany dopiero po całkowitym pokryciu kosztów lub utrzymaniu kapitału. Spółka osiąga utrzymanie kapitału, gdy wysokość jej kapitału na koniec okresu jest taka sama, jak na początku okresu. Każda nadwyżka powyżej tej kwoty stanowi zysk firmy.
Utrzymanie kapitału finansowego dotyczy tylko rzeczywistych środków dostępnych na początku i na końcu określonego cyklu księgowego i nie obejmuje wartości innych aktywów kapitałowych.
Jak działa utrzymanie kapitału
Koncepcja utrzymania kapitału oznacza, że firma osiąga zysk dopiero po całkowitym pokryciu kosztów związanych z działalnością w wybranym okresie rozliczeniowym. Aby obliczyć zysk, należy znać łączną wartość finansowych i innych aktywów kapitałowych przedsiębiorstwa na początku okresu.
Rodzaje utrzymania kapitału
Utrzymanie kapitału finansowego
Zgodnie z utrzymaniem kapitału finansowego spółka osiąga zysk tylko wtedy, gdy wartość jej aktywów netto na koniec okresu przekracza kwotę na początek okresu. Wyklucza to wszelkie wpływy lub wypływy do właścicieli, takie jak składki i wypłaty. Można ją mierzyć w nominalnych jednostkach monetarnych lub jednostkach stałej siły nabywczej.
Utrzymanie kapitału finansowego dotyczy tylko rzeczywistych środków dostępnych na początku i na końcu określonego cyklu księgowego i nie obejmuje wartości innych aktywów kapitałowych. Dwa sposoby patrzenia na utrzymanie kapitału finansowego to utrzymanie kapitału finansowego i utrzymanie realnego kapitału finansowego.
W ramach utrzymywania kapitału finansowego w pieniądzu, zysk jest mierzony, jeżeli końcowe aktywa netto przewyższają początkowe aktywa netto, przy czym oba są wyceniane według kosztu historycznego. Koszt historyczny odnosi się do wartości aktywów w momencie ich nabycia przez spółkę. Przy utrzymywaniu rzeczywistego kapitału finansowego zysk mierzy się, jeżeli zamykające aktywa netto przewyższają początkowe aktywa netto, przy czym oba wyceniane są w cenach bieżących.
Utrzymanie kapitału fizycznego
Utrzymanie kapitału fizycznego nie dotyczy kosztów związanych z faktyczną konserwacją przedmiotów materialnych, takich jak sprzęt. Zamiast tego koncentruje się na zdolności firmy do utrzymania przepływów pieniężnych w przyszłości poprzez utrzymanie dostępu do aktywów generujących dochód, używanych w infrastrukturze firmy.
Definicja utrzymania kapitału fizycznego oznacza, że firma osiąga zysk tylko wtedy, gdy jej zdolność produkcyjna lub operacyjna na koniec okresu przekracza zdolność na początku okresu, z wyłączeniem wkładów lub wypłat właścicieli.
Kluczowe wnioski
- Utrzymanie kapitału, zwane również odzyskiwaniem kapitału, to koncepcja rachunkowości, która mówi, że dochód firmy powinien być rozpoznawany dopiero po całkowitym odzyskaniu kosztów lub utrzymaniu kapitału.
- Koncepcja utrzymania kapitału oznacza, że firma generuje zysk tylko wtedy, gdy w pełni odzyska koszty związane z działalnością w wybranym okresie rozliczeniowym.
- Istnieją dwa podstawowe typy utrzymania kapitału: utrzymanie kapitału finansowego i utrzymanie kapitału fizycznego.
- W okresach wysokiej inflacji firma może potrzebować skorygować wyceny swoich aktywów, aby określić, czy osiągnęła utrzymanie kapitału.
Wpływ inflacji na utrzymanie kapitału
Wysoka stopa inflacji – zwłaszcza inflacja, która wystąpiła w krótkim okresie – może wpłynąć na zdolność firmy do dokładnego określenia, czy udało się jej utrzymać kapitał. Wartość aktywów netto firmy może rosnąć wraz ze wzrostem cen. Jednak wzrost ten może zniekształcić prawdziwą wartość aktywów przedsiębiorstwa. Z tego powodu w okresach inflacji firma może potrzebować skorygować wartość swoich aktywów netto w celu ustalenia, czy osiągnęła utrzymanie kapitału.