Definicja współczynnika CAPE
Jaki jest współczynnik CAPE?
Współczynnik CAPE to miara wyceny, która wykorzystuje realne zyski na akcję (EPS) w okresie 10 lat, aby wyrównać wahania zysków przedsiębiorstw, które występują w różnych okresach cyklu biznesowego. Wskaźnik CAPE, używając akronimu dla cyklicznie korygowanego stosunku ceny do zysków, został spopularyzowany przez profesora Yale University Roberta Shillera. Znany jest również jako wskaźnik P / E Shillera. Wskaźnik P / E to miernik wyceny, który mierzy cenę akcji w stosunku do zysku firmy na akcję. EPS to zysk spółki podzielony przez pozostające w obrocie akcje.
Wskaźnik ten jest zwykle stosowany do szerokich indeksów akcji w celu oceny, czy rynek jest niedowartościowany lub przeszacowany. Chociaż współczynnik CAPE jest popularną i powszechnie stosowaną miarą, kilku czołowych praktyków z branży zakwestionowało jego użyteczność jako predyktora przyszłych zwrotów na giełdzie.
Wzór na współczynnik CAPE to:
Co mówi współczynnik CAPE?
Rentowność przedsiębiorstwa w znacznym stopniu zależy od różnych wpływów cyklu gospodarczego. Podczas ekspansji zyski znacznie rosną, ponieważ konsumenci wydają więcej pieniędzy, ale podczas recesji konsumenci kupują mniej, zyski spadają i mogą przekształcić się w straty. Podczas gdy wahania zysków są znacznie większe w przypadku firm z sektorów cyklicznych – takich jak surowce i finanse – niż w przypadku firm z sektorów defensywnych, takich jak usługi użyteczności publicznej i farmaceutyki, niewiele firm może utrzymać niezmienną rentowność w obliczu głębokiej recesji.
Ponieważ zmienność zysków na akcję powoduje również znaczne odbijanie się wskaźników ceny do zysku (P / E), Benjamin Graham i David Dodd zalecili w swojej przełomowej książce Security Analysis z 1934 r., Że do badania wskaźników wyceny należy użyć średniej zarobków najlepiej przez siedem lub dziesięć lat.
Kluczowe wnioski
- Współczynnik CAPE jest używany do analizy długoterminowych wyników finansowych spółki publicznej, biorąc pod uwagę wpływ różnych cykli koniunkturalnych na wyniki spółki.
- Wskaźnik CAPE jest podobny do stosunku ceny do zysku i służy do określenia, czy wartość akcji jest zawyżona, czy zaniżona.
- Wskaźnik uwzględnia wpływ wpływów ekonomicznych, porównując cenę akcji ze średnimi zarobkami skorygowanymi o inflację w okresie 10 lat.
Przykład stosowanego współczynnika CAPE
Cyklicznie dostosowany stosunek ceny do zysków (CAPE) pojawił się początkowo w centrum uwagi w grudniu 1996 r., Po tym, jak Robert Shiller i John Campbell przedstawili Rezerwie Federalnej badanie, które sugerowało, że ceny akcji rosły znacznie szybciej niż zyski. Zimą 1998 r. Shiller i Campbell opublikowali przełomowy artykuł „Wskaźniki wyceny i długoterminowe prognozy giełdowe”, w którym poprawili zyski indeksu S&P 500, biorąc średnią rzeczywistych zarobków z ostatnich 10 lat, cofając się do 1872 roku.
Wskaźnik ten był na rekordowym poziomie 28 w styczniu 1997 r., A jedyny inny przypadek (w tamtym czasie) porównywalnie wysokiego wskaźnika miał miejsce w 1929 r. Shiller i Campbell twierdzili, że wskaźnik przewidywał, że rzeczywista wartość rynku będzie niższa o 40% za dziesięć lat niż było w tamtym czasie. Ta prognoza okazała się niezwykle prorocza, ponieważ krach rynkowy w 2008 r. Przyczynił się do spadku indeksu S&P 500 o 60% w okresie od października 2007 r. Do marca 2009 r.
Wskaźnik CAPE dla S&P 500 systematycznie rósł w drugiej dekadzie bieżącego tysiąclecia, w miarę jak ożywienie gospodarcze w USA nabrało rozpędu, a ceny akcji osiągnęły rekordowe poziomy. W czerwcu 2018 r. Wskaźnik CAPE wyniósł 33,78 w porównaniu z długoterminową średnią 16,80. Fakt, że wcześniej wskaźnik przekraczał 30 tylko w latach 1929 i 2000, wywołał burzliwą debatę o tym, czy podwyższona wartość wskaźnika zapowiada poważną korektę rynkową.
Ograniczenia współczynnika CAPE
Krytycy współczynnika CAPE twierdzą, że nie jest on zbyt użyteczny, ponieważ jest on z natury rzeczy wybiegający w przeszłość, a nie w przyszłość. Inną kwestią jest to, że wskaźnik opiera się na wynikach GAAP (ogólnie przyjętych zasad rachunkowości), które uległy znacznym zmianom w ostatnich latach.
W czerwcu 2016 r. Jeremy Siegel z Wharton School opublikował artykuł, w którym stwierdził, że prognozy przyszłych zwrotów z kapitału przy użyciu wskaźnika CAPE mogą być zbyt pesymistyczne ze względu na zmiany w sposobie obliczania zysków GAAP. Siegel powiedział, że używanie spójnych danych o dochodach, takich jak zyski operacyjne lub NIPA (rachunek dochodu narodowego i produktu) po opodatkowaniu, zamiast zysków GAAP, poprawia zdolność prognozowania modelu CAPE i prognozuje wyższe stopy zwrotu z akcji w USA.